Dil yeterliliği - Vikipedi

Dil yeterliliği ya da yalnızca yeterlilik (veya yeterlik) (İngilizce: proficiency), bireyin dili, üretme ve anlama açısından aktaracak düzeyde doğrulukla ve akıcı şekilde kullanabilmesidir.

Dil yeterliliğinin birden çok tanımı vardır: bazı gruplar yeterliliğin kapsamını konuşma becerisiyle sınırlarken,^[1] diğerleri ise hem üretici dil hem de alıcı dil becerilerini ve bunların çeşitli pratik bağlamlarda etkili bir şekilde uygulanmasını kapsayacak şekilde genişletmektedir.^[2] Bununla birlikte, bu çeşitliliğin okuryazarlık, test, tehlike altındaki diller, dil bozukluğu gibi diğer dil alanlarında uygulanması için etkileri vardır. Farklı kuruluşların bunu nasıl sınıflandırdığı konusunda çok az tutarlılık olmakla birlikte 2014 yılı itibarıyla, ana dil düzeyinde akıcılık için bir kişinin 20.000 ila 40.000 kelime arasında sözcük bilmesi gerektiği tahmin edilmektedir, ancak temel konuşma akıcılığı 3.000 kelime kadar az kelime gerektirebilir.^[3]

Ayrıca bazen üniversitelere yeni gelen öğrencilerin İngilizce seviyesinin bölümlerde okuyabilmek için yeterli olup olmadığını ölçen sınava da bu isim verilir. Her üniversitenin sınavda istediği İngilizce seviyesi farklıdır. ^{[kaynak belirtilmeli]} Tüm üniversitelerde TOEFL geçerlidir. TOEFL'dan alınması gereken notu gene üniversite belirler. ^{[kaynak belirtilmeli]}

Bilkent Üniversitesi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi ve Boğaziçi Üniversitesi kendileri sınav yaparken; TOEFL ile geçmek isteyenlere TOEFL CBT'den 203, TOEFL İBT'den 74 alma zorunluluğu koymuştur. Koç Üniversitesi ise kendi sınav yapmamaktadır. Onun yerine TOEFL sonuçlarını dikkate almaktadır.^{[kaynak belirtilmeli]}

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "Dil Yeterliliği Nedir? Definition and Levels". Indeed Career Guide (İngilizce). 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2022.
^ "Dil Yeterliliği Ne Demektir? LanguageBird" (İngilizce). 1 Ekim 2019. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2022.
^ [1] 9 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dilbilim ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

g t d Dil eğitimi
Metodoloji	İşitsel dilsel yöntem Otomatik Dil Büyümesi İletişimsel dil öğretimi Anlama yaklaşımı Topluluk dili öğrenimi Bilgisayar destekli dil eğitimi İçeriğe dayalı talimat Doğrudan Yöntem Doğme dili öğretimi Kapsamlı okuma Odak becerileri Dilbilgisi – çeviri yöntemi Dil daldırma Sözcüksel yaklaşım Michel Thomas Yöntemi Doğal yaklaşım Sessiz yol Suggestopedia Göreve dayalı dil öğrenimi Toplam fiziksel tepki TPR Hikaye Anlatımı Kelime geliştirme Tüm dil
Öğretme teknikleri	Anadilde yansıtma Sandviç tekniği Geri zincirleme Dictogloss Bilgi açığı
Anahtar kavramlar	İki dilli sözlük Kritik dönem hipotezi Lingua franca olarak İngilizce Dillerarası Dil aktarımı İkinci dil edinimi Dünya İngilizceleri
Değerlendirme	Dil değerlendirme Geri yıkama efekti Düzeltici geribildirim Yetkinlik değerlendirmesi DIALANG IELTS TOEFL TOEIC UCLES
Programlar ve organizasyonlar	Yabancı dil olarak İngilizce eğitimi Özel amaçlar için ingilizce TESOL
Anahtar kişiler	Betty Azar H. Douglas Brown Pit Corder Jim Cummins Rod Ellis Stephen Krashen Scott Thornbury
İstatistikler	Resmî dili İngilizce olan ülkeler listesi İngilizce konuşan nüfusa göre ülkelerin listesi ABD'de en sık öğrenilen yabancı diller EF İngilizce Yeterlilik Endeksi

Dil

Temel kavramlar

Temel terimler

Yapı bakımından diller

Dil aileleri

Hint-Avrupa dil ailesi	Anadolu dilleri Arnavutça Baltık-Slav dilleri Slav dilleri Baltık dilleri Cermen dilleri Batı Cermen dilleri Doğu Cermen dilleri İskandinav dilleri Ermenice Frigce Helenik diller Hint-İran dilleri Hint-Aryan dilleri İrani diller Nuristani İlirya dilleri İtalik diller Latino-Faliskan dilleri (Latin dilleri) Osko-Umbriya dilleri Kelt dilleri Ada Kelt dilleri Kıta Kelt dilleri Tohar dilleri Trakça
Ural dilleri	Fin-Ugor dilleri Baltık-Fin dilleri Ugor dilleri Samoyed dilleri
Türk dilleri	Şaz grubu Oğuz dilleri Karluk dilleri Sibirya Türk dilleri Kıpçak dilleri Ogur grubu
Afro-Asya dilleri	Sami dilleri Arapça Kenan dilleri Mısır dilleri Kıptice Eski Mısır dili Berber dilleri Çad dilleri Kuşitik diller Omotik diller
Avustronezya dilleri	Malaya-Polinezya dilleri Cavaca Malayca Malgaşça Maorice Havaice Formosa dilleri Atayal dilleri Bununca Paivanca Puyumaca Rukaice Tsou dilleri
Avustroasya dilleri	Asli dilleri Bahnar dilleri Kasi–Kmuik dilleri Katu dilleri Kmerce Mang dilleri Mon dilleri Monca Nyah Kur dili Viet dilleri Vietnamca Munda dilleri Santalice Nikobar dilleri Pear dilleri
Diğer dil aileleri	Algonkin–Yurok dilleri Algonkin dilleri And-Ekvator dilleri Andaman dilleri Aravak dilleri Barbakoan dilleri Çimu dilleri Çin-Tibet dilleri Çoko dilleri Çon dilleri Çukçi-Kamçatka dilleri Çumaş dilleri Dene-Yenisey dilleri Na-Dene dilleri Yenisey dilleri Dravid dilleri Eskimo - Aleut dilleri Aleut dilleri Eskimo dilleri Ge dilleri Güney Asya dilleri Güney Kafkas dilleri Hivaro dili Hmong-Mien dilleri Hurri-Urartu dilleri İrokua dilleri Kado dilleri Karib dilleri Kaveskar dilleri Keçumara dilleri Aymara dilleri Keçuva dilleri Keres dilleri Khoisan dilleri Kore dilleri Kuzeydoğu Kafkas dilleri Kuzeybatı Kafkas dilleri Japon dilleri Makro-Çipça dilleri Çipça dilleri Misumalpa dilleri Mande dilleri Maskoke dilleri Maya dilleri Mişe-Zoke dilleri Moğol dilleri Nijer-Kongo dilleri Nil-Sahra dilleri Oto-Mange dilleri Pama-Nyungan dilleri Pano-Takana dilleri Penuti dilleri Çinuk dilleri Vintu dilleri Çimmesyan dilleri Saliş dilleri Sepik dilleri Siyu dilleri Songay dilleri Tano dilleri Tay-Kaday dilleri Torricelli dilleri Trans-Yeni Gine dilleri Tukanoan dilleri Tunguzca Tupi dilleri Tupi-Guarani dilleri Tuu dilleri Uto-Aztek dilleri Vakaş dilleri Yanomami dilleri Yuki-Vapo dilleri Yuma-Koçimi dilleri Yukagir dilleri

İzole diller

Alt alanlar