Nur Ali Halife İsyanı - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 İsyanın gelişmesi
  • 2 Sonuç
  • 3 Ayrıca bakınız
  • 4 Kaynakça

Nur Ali Halife İsyanı

  • Azərbaycanca
  • English
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nur Ali Halife İsyanı
Tarih1512-1515
Bölge
Anadolu
Sonuç Nur Ali Halife öldürüldü ve isyan bastırıldı
Taraflar
Osmanlı İmparatorluğu Kızılbaşlar
Komutanlar ve liderler
Yularkıstı Sinan Paşa  (ölü)[1][2][3]
Bıyıklı Mehmed Paşa
Nur Ali Halife  (ölü)


Nur Ali Halife İsyanı, Rumlu Nur Ali Halife'nin Şah İsmail'in emriyle Safevi Devleti'ne, Kızılbaşlardan asker toplamak için çıkardığı isyandır.[4]

İsyanın gelişmesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Osmanlı Devleti'nin içinde bulunduğu karışıklıktan faydalanmak isteyen Şah İsmail, hizmetine gelememiş olan Kızılbaşları asker olarak toplaması için Nur Ali Halife'yi Osmanlı ülkesine gönderdi. Şebinkarahisar'a gelen Nur Ali Halife, Şah İsmail'in emrini her tarafa duyurdu. Bunun sonucunda aileleriyle beraber üç-dört bin sipahi toplandı.[5] Boşalan köyler Osmanlı tahrir kayıtlarında geçer.[6]

Nur Ali Halife yeni katılan Kızılbaşlarla birlikte Malatya üzerine yürüyüp şehri aldı ve sonrasında Tokat üzerine yürüdüler. Tokat ahalisi Nur Ali Halife'ye bağlılıklarını bildirdiler. Tokat'ta Şah İsmail adına hutbe okundu. Nur Ali Halife Tokat'tan ayrılıp Kazabad'a gelince Şehzade Ahmed'in oğlu Şehzade Murad yaklaşık on bin kişilik ordusuyla Kızılbaşlara katıldı.[7][8] Nur Ali Halife, şehzadeyle tekrar Tokat'a gelince ahali içeri sokmadı. Bunun üzerine Tokat'ı ateşe verdiler ve Niksar'a doğru yöneldiler. Şehzade Murad, Nur Ali Halife'den ayrılarak Şah İsmail'e gitti.

Nur Ali Halife Çemişgezek'i kuşattı ve direniş gösterilmeden şehir teslim edildi. Daha sonra Nur Ali Halife Melkişli aşiretinin ileri gelenlerine ve ahaliye eziyetler edip pek çok kişiyi öldürdü.[9]

Nur Ali Halife dirliği olan Erzincan il merkezine giderken Osmanlı vezirlerinden Sinan Paşa'nın bir ordu ile kendisini takip ettiğini öğrendi. Eyüyazı mevkiinde yapılan savaşta Sinan Paşa yenildi. Bunun ardından Nur Ali Halife muzaffer bir kumandan olarak Erzincan il merkezine döndü.[10]

Sonuç

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sultan Selim, Çemişgezek'i Safevîler'den alması için Bıyıklı Mehmed Paşa'yı görevlendirdi. Bıyıklı Mehmed Paşa, 1515 yılı Haziran'ında Ovacık civarındaki Tekir Yaylağında Nur Ali Halife'yi bozguna uğrattı. Nur Ali Halife'nin öldürülmesiyle Çemizgezek, Safevilerden geri alınmış ve isyanda bastırılmıştır.[11]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Sahte İsmail Mirza isyanı

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Tufan Gündüz, Son Kızılbaş Şah İsmail, İstanbul 2013, s.116
  2. ^ Yalçın Bayükyıldırım, Çaldıran Savaşı ve Anadolu Alevileri Üzerinde Etiketleri, Kayseri 2012, s.16
  3. ^ Ümit Erkan, 16.Yüzyılda Osmanlı'da Kızılbaş Ayaklanmaları, Samsun 2014, s.153
  4. ^ Tufan Gündüz, Kızılbaşlar, Osmanlılar, Safevîler, 2. Baskı, Sayfa: 78
  5. ^ Ahsenü’t-Tevârih, s. 175
  6. ^ BOA TD nr. 199, s. 4.
  7. ^ Ahsenü’t-Tevârih, s. 175, 176
  8. ^ Tekmiletü’l-Ahbâr, s. 51
  9. ^ Şerefnâme, s. 164
  10. ^ Tufan Gündüz, Son Kızılbaş Şah İsmail, 5. Baskı, Sayfa: 116
  11. ^ Ünal, M.A., XVI. YÜZYILDA MAZGİRD, PERTEK VE SAĞMAN SANCAKBEYÎLERİ -PİR HÜSEYİN BEY OĞULLARI. URL:http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/19/834/10557.pdf 4 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Erişim: 2017-01-28
  • g
  • t
  • d
Osmanlı İmparatorluğu tarihindeki isyanlar
Kuruluş (1299-1453)
  • Konstantin ve Frujin İsyanı (1404-18)
  • Şeyh Bedreddin İsyanı (1419-20)
  • Düzmece Mustafa İsyanı (1421-1422)
  • Arnavut İsyanı (1432-36)
  • Buçuktepe İsyanı (1446)
  • Cem Sultan (1481-82)
Yükselme (1453-1606)
  • Şahkulu İsyanı (1511)
  • Nur Ali Halife İsyanı (1512)
  • Canberdi Gazâlî İsyanı (1521)
  • Hain Ahmed Paşa İsyanı (1524)
  • Yeniçeri (1525)
  • Baba Zünnûn (1526)
  • Celâlî isyanları (1526-28, 1595-1610, 1654-55, ve 1658-59)
  • Kalender Çelebi İsyanı (1527)
  • Mariova ve Pirlepe İsyanı (1564-65)
  • Yemen (1567-70)
  • Kırım (1584)
  • Beylerbeyi Vakası (1589)
  • Banat İsyanı (1594)
  • Himarya Ayaklanması (1596)
  • Sırp İsyanı (1596-97)
  • Birinci Tırnovo İsyanı (1598)
Duraklama (1606-1699)
  • Celâlî isyanları
  • Filozof Dionisios İsyanları (1600, 1611)
  • Abaza İsyanları (1624, 1627)
  • Varvar Ali Paşa İsyanı (1647)
  • Atmeydanı Vakası (1648)
  • Çınar Vakası (1656)
  • Banat İsyanı (1686)
  • İkinci Tırnovo İsyanı (1686)
  • Çiprovtsi Ayaklanması (1688)
  • Karpoş İsyanı (1689)
Gerileme (1699-1792)
  • Edirne Vakası (1703)
  • Patrona Halil İsyanı (1730)
  • Sırp Ayaklanması (1737-39)
  • Orlov İsyanı (1770)
  • Daskaloyannis İsyanı (1770)
  • Koça Sınır İsyanı (1788)
Dağılma (1792-1922)
  • Pazvantoğlu Ayaklanması (1801-04)
  • Birinci Sırp Ayaklanması (1804-13)
  • Kabakçı Mustafa İsyanı (1807)
  • Alemdar Paşa Baskını (1808)
  • Yançiç İsyanı (1809)
  • Hacı Prodan İsyanı (1814)
  • İkinci Sırp Ayaklanması (1815-17)
  • Eflak Ayaklanması (1821)
  • Yunan İsyanı (1821-29)
  • Vaka-i Hayriye (1826)
  • Yezîdî İsyanı (1830)
  • Atçalı Kel Mehmet Efe İsyanı (1830)
  • Bosna Ayaklanması (1831-33)
  • Tuzcuoğlu İsyanları (1832-34)
  • Arnavut İsyanları (1833-39)
  • Girit İsyanı (1841)
  • Derviş Cara Ayaklanması (1843-44)
  • Arnavut İsyanı (1845)
  • Arnavut İsyanı (1847)
  • Hersek İsyanı (1852-62)
  • Epir İsyanı (1854)
  • Dolyani İsyanı (1858)
  • Lübnan Dürzi-Maruni Çatışması (1860)
  • Girit İsyanı (1866-69)
  • Hersek İsyanı (1875-77)
  • Bulgar İsyanları (1876)
  • Razlofça Ayaklanması (1876)
  • Kumanova Ayaklanması (1878)
  • Çırağan Baskını (1878)
  • Makedonya Rum Ayaklanması (1878)
  • Girit İsyanı (1878)
  • Epir İsyanı (1878)
  • Kresna-Razlık Ayaklanması (1878-79)
  • Bırsyak Ayaklanması (1880-81)
  • Birinci Sason İsyanı (1894)
  • Girit İsyanı (1896-97)
  • Girit İsyanı (1897-98)
  • İlinden İsyanı (1903)
  • İkinci Sason İsyanı (1904)
  • Bitlis Ayaklanması (1907)
  • Jön Türk Devrimi (1908)
  • Hemavend İsyanı (1909)
  • Havran Dürzi İsyanı (1909)
  • 31 Mart İsyanı (1909)
  • Arnavut İsyanı (1910)
  • Arnavut İsyanı (1911)
  • Arnavut İsyanı (1912)
  • Halâskâr Zâbitân (1912-13)
  • Bâb-ı Âlî (1913)
  • Bitlis Ayaklanması (1914)
  • I. Dünya Savaşı'nda Kürt isyanları (1914-1917)
  • Arap Ayaklanması (1916-18)
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Nur_Ali_Halife_İsyanı&oldid=36326146" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Osmanlı tarihinde isyanlar
  • II. Bayezid
  • 1510'larda Osmanlı İmparatorluğu
  • 1512
Gizli kategori:
  • Webarşiv şablonu wayback bağlantıları
  • Sayfa en son 08.13, 2 Kasım 2025 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Nur Ali Halife İsyanı
Konu ekle