Daniel ekleri

Daniel ekleri, Daniel Kitabı'nın İbranice/Aramice metninde bulunmayan üç bölümdür. Bu bölümlerin metni, Tanah'ın orijinal İbranice'den günümüze ulaşan en eski Yunanca çevirisi olan Septuaginta'da bulunmaktadır.

Üç bölüm şu şekildedir.

Azarya'nın Duası ve Üç Kutsal Çocuğun İlahisi: Daniel 3:24–90 (Yunanca Çeviri'de), Ateşli Fırın bölümünde, 23. ayetten sonra Protestan kanonundan çıkarılmıştır (24. ayet 91. ayet olur). Şadrak, Meşak ve Abednego bir puta tapınmayı reddettikleri için bir fırına atıldıklarında, bir melek tarafından kurtarılırlar ve bir tapınma ilahisi söylerler.^[1] Bazı Yunanca Kitab-ı Mukaddeslerde, Dua ve İlahi, Mezmurlar kitabının bir ekinde yer alır.^[2]
Suzanna ve Yaşlılar: Daniel 1:1'den önce, erken dönem Yunanca elyazmalarında bir önsöz; Vulgata'da 13. bölüm. Christopher Booker'a göre bu bölüm, Bel ve Ejderha ile birlikte, bir polisiye hikâyenin "en eski iki örneğinden" biridir. Hikâyede, iki yozlaşmış hâkim, genç ve evli bir kadını şantaj yoluyla kendileriyle zina yapmaya zorlar, ancak Daniel'in sıkı sorgulaması sonucunda engellenirler.^[3]
Bel ve Ejderha: Yunanca Daniel 12:13'ten sonra, bir sonsöz; Vulgata'da 14. bölüm. Daniel'in dedektiflik çalışması, mucizevi bir şekilde kurbanları tükettiğine inanılan pirinç bir putun aslında kurbanları çalan yozlaşmış bir rahiplik için bir paravan olduğunu ortaya çıkarır.^[3]

Daniel Kitabı, 12 bölümlük Masoretik Metin'de ve iki uzun Yunanca versiyonda korunmuştur: orijinal Septuaginta versiyonu, yaklaşık MÖ 100 ve daha sonraki Theodotion versiyonu, yaklaşık MS 2. yüzyıl. Her iki Yunanca metin de Daniel'e yapılan üç eklemeyi içerir. Masoretik Metinde bu ekleme yoktur. Diğer açılardan Teodotion, Masoretik Metne çok daha yakındır ve o kadar popüler hale gelmiştir ki, Septuaginta'nın kendisinin iki el yazması hariç tümünde orijinal Septuaginta versiyonunun yerini almıştır.^[4]^[5]^[6] Yunanca eklemeler görünüşe göre hiçbir zaman İbranice metnin bir parçası olmamıştır.^[7] Daniel Kitabı'nın birkaç Eski Yunanca metni keşfedilmiştir ve kitabın orijinal biçimi yeniden yapılandırılmaktadır.^[8]

Ayrıca bakınız

^ Emil Schürer (1987 edition). Edited by Géza Vermes et al. The History of the Jewish People in the Age of Jesus Christ, Vol. III, Part 2. Pages 722–730.
^ James C. VanderKam (2001), An Introduction to Early Judaism. Eerdmans. p. 133.
^ ^a ^b Christopher Booker (2004), The_Seven_Basic_Plots, pages 505–506
^ Harrington, Daniel J. (1999). Invitation to the Apocrypha. Eerdmans. ss. 119-120. ISBN 9780802846334.
^ Spencer, Richard A. (2002). "Additions to Daniel". Mills, Watson E.; Wilson, Richard F. (Ed.). The Deuterocanonicals/Apocrypha. Mercer University Press. s. 89. ISBN 9780865545106.
^ Collins, John J. (1984). Daniel: With an Introduction to Apocalyptic Literature. Eerdmans. s. 28. ISBN 9780802800206.
^ Seow, C.L. (2003). Daniel. Westminster John Knox Press. s. 3. ISBN 9780664256753.
^ Dines, Jennifer M. (2004). Knibb, Michael A. (Ed.). The Septuagint. 1st. London: T&T Clark. ISBN 0567084647.

R. H. Charles, ed. (2004 [1913]). The Apocrypha and Pseudepigrapha of the Old Testament. Volume I: Apocrypha. Originally by Clarendon Press, 2004 edition by The Apocryphile Press. pp. 625–664.
J. C. Dancy, ed. (1972). The Shorter Books of the Apocrypha. The Cambridge Bible Commentary on the New English Bible. pp. 210–241.
Alison Salvesen (2006). "The Growth of the Apocrypha". In J. W. Rogerson and Judith M. Lieu, eds., The Oxford Handbook of Biblical Studies. pp. 508–509.