İstanbul Antlaşması (1736)
| Tür | Barış ve düzenleme antlaşması |
|---|---|
| İmzalanma | 17 Ekim 1736 |
| Yer | İstanbul, Osmanlı Devleti |
İstanbul Antlaşması, 17 Ekim 1736 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu ve İran'da kurulan Afşar Hanedanı arasında imzalanmış bir barış ve düzenleme antlaşmasıdır. 1735-1736 Osmanlı-İran Savaşını sona erdirmiştir.
Bu antlaşmayla Osmanlılar Nadir Şah'ı İran Şahı, Raziya Sultan'ı ise İran Şahbanusu (kraliçe) olarak kabul ettiler ve 1730-1732 Osmanlı-İran Savaşı sonucunda imzalanan Ahmet Paşa Antlaşmasıyla elde ettikleri Gence, Tiflis ve Revan'ı İran'a bırakmak zorunda kaldılar.[1] Fakat uzun vadede bu antlaşma ne Osmanlı Devletini ne de İranlıları tatmin etti ve iki ülke arasındaki çatışmalar 1746 yılına kadar devam etti.[2]
Aynı zamanda bu antlaşma İran'daki Safevi Hanedanı'nın yıkılıp yerine Afşar Hanedanı'nın geçtiğinin Osmanlılar tarafından da resmen kabul edildiğini göstermesi açısından önemli bir belgedir.[3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Prof. Yaşar Yüce-Prof. Ali Sevim: Türkiye tarihi Cilt IV, AKDTYKTTK Yayınları, İstanbul, 1991, p 4-8
- ^ Nicolae Jorga: Geschichte des Osmanischen Reiches IV, (trans by Nilüfer Epçeli),İstanbul 2009, 975-6480-21-1 p.345
- ^ "Archived copy". 6 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2015.
 | Antlaşma ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |