Mçadi

Mçadi ve İmareti (İmeruli) peyniri.

Mçadi (Gürcüce: მჭადი, “mç’adi”), geleneksel Gürcü mısır ekmeğine denir. Daha çok Batı Gürcistan'a özgüdür. Yaygın olarak lobio ve peynirle tüketilir. İyi bir mçadi için iyi bir mısır unu gerekir.

Mçadinin kökeni

Gürcücede mçadi bir tür darının (Panicum miliaceum L.) adıydı. Özellikle Batı Gürcistan'da tarımı yapılıyordu. Bu darının unundan yapılan ekmeğe (darı ekmeği) de aynı ad veriliyordu. Gürcistan'a mısırın girmesiyle mçadi bitkisinin tarımı geriledi; yerini daha kolay tarımı yapılan ve daha çok ürün elde edilen mısır aldı. Ekmek de mısır unundan yapılır oldu. Mçadi kelimesi de mısır unundan yapılan ekmeğin adı haline geldi.

Malzemesi ve hazırlanışı

Yaklaşık 200 gram mısır unu bir cam kâseye konur ve üzerine 200 gram ılık suyun yarısı ve yeterli miktarda tuz eklenir. Yoğurmaya başlandıktan sonra kalan su, yoğurdukça azar azar ilave edilir. Hamur mutlaka iyi tutacak ve kumlu bir halde olamayacak hale gelmelidir. Eğer hamur iyi tutmamışsa, biraz sıvı yağ ilave edilir. Sıvı yağ lezzet açısından da önemlidir. Elde edilen hamur, geleneksel olarak “ketsi” denilen, yassı yekpare taş ya da kil güveçte pişirilir. Ancak hamur, ıslak elde küçük ve yassı çörek benzeri form verilerek tavada ya da 220 derecede fırında da pişirilebilir. Mçadi, sıcak biçimde genellikle lobio ve peynirle yenir.