Keramet

Kerâmet (Arapça: کرامت veya کرامات veya معجزة, Farsça: معجزه, Urduca: معجز), Mistik anlayışta Allah'ın veli kullarına, ermişlere verdiği olağanüstü kuvvet veya güç demektir.

Terminoloji ve inanç

İslam inancına göre peygamberler mucize, veliler ise keramet gösterebilirler. İslam'da, nakli olarak, sadece peygamberlerin mucize gösterebildiklerine, peygamberlerin aslında doğaüstü bir olayı kendi iradelerince gerçekleştiremeyeceklerine, bunun zaman zaman ibret, zaman zamansa farklı amaçlarla Allah tarafından onlar üzerine bahşedildiğine inanılır.

Tasavvufi kültür

Kerametler, sufiler tarafından ikiye ayrılmıştır: Keramet-i Kevni ve Keramet-i Hakiki. Keramet-i Kevni'ye aşağıda yer alan listedekiler örnek gösterilebilir. Keramet-i Hakiki ise ilim, ahlâk, mârifet ile ilgili olağanüstü durumlardır.

Tasavvufta çoğunluğun görüşüne göre maddi keramet kısa zamanda uzaklara gidip gelmek, su üzerinde yürümek, açlık çekmemek gibi hallerdir. Manevi keramet kulların durumunu değiştirebilmektir. Veliler açıkça keramet göstermez.

Veli olmadığı halde bir eylemi kerametmiş gibi göstermek üzerine kerameti kendinden menkul deyimi türemiştir.

Kerametlerden ve inanışlardan bir kısmını Pertev Naili Boratav bir listede toplamıştır:

• Kişi veya topluluğu tehlikeli bir durumdan kurtarma.
• Masumları kurtarma.
• Hayvanlarla konuşma.
• Cansız varlıkları buyruğuna alabilme.
• Başka bir varlığa dönüşme.
• Bir maddeyi başka bir maddeye dönüştürebilme.
• Aynı anda birkaç yerde birden bulunabilme.
• Uzaktaki olayları görebilme.
• Öte dünyadan görüntü verebilme.
• Ölülerle haberleşme.
• Peygamberlerle buluşma.
• Ölümden sonra vücudunu koruyabilme.
• Kendi ölümünü bilebilme.

Ayrıca bakınız

• Mucize
• İslam mitolojisi
• Uyku-uyanıklık arası

Dış bağlantılar

• [1] Evliya, keramet, mucize

Kaynakça

• Pertev Naili Boratav, 100 Soruda Türk Folkloru, K Kitaplığı, İstanbul 2003.
• Mustafa Kara, "Keramet", Türk Dili ve Edebiyatı ansiklopedisi, c.5, Dergah Y. İstanbul 1982.