Ge Hong

Ge Hong (Çince: 葛洪; d. 283^[1]^[2] – ö. 343^[1] ya da 364^[2]), nezaket adı Zhichuan (稚川), Doğu Jin hanedanlığı döneminde Çinli bir dilbilimci, Taocu uygulayıcı, filozof, doktor, politikacı ve yazardı. Diğerlerinin yanı sıra Çince Karakterler Üzerine Denemeler^[3] Baopuzi, Acil Durum Formülleri at an Dirsek Uzunluğu'nun yazarıydı. Geleneksel Çin tıbbında ilk yardımın kurucusuydu ve sonraki nesiller kendisinden etkilenmiştir.

İlk Yılları

Ge Hong, köklü bir ailenin üçüncü çocukları olarak dünyaya geldi. Babası, Ge Hong 13 yaşındayken hayata veda etti.

Kariyer Yılları

Bir memur olarak kamu hizmeti rolünde, sık sık devlet dairesi pozisyonları için olası adaylar olarak arkadaşlarını ve tanıdıklarını değerlendirmesi istendi ve ayrıca askerlik hizmetini yerine getirmesi için seçildi. Ancak, bir memur olarak hayatından memnun değildi. Konfüçyüsçülüğü hiçbir zaman reddetmemesine rağmen, Taocu uygulamaya ve uyuşturucu kullanmaya ilgi duymaya başladı, böylece Taocu Ölümsüzlüğün ruhani özgürlüklerine kavuşabildi.

Toplu yazılarının son bölümü olan hayatının bir otobiyografisini yazdı.^[4]

Dedesi Personel Bakanı, babası da vali olarak görev yaptı. Ge Hong'un zamanına gelindiğinde, aile gerilese de, değerli askerlik hizmetine dayanarak geçmişte bölgenin Markisi (asil unvan) yapıldı.

Kaynakça

^ ^a ^b Wells, Matthew (18 Temmuz 2013). "Self as Historical Artifact: Ge Hong and Early Chinese Autobiographical Writing". Early Medieval China. 2003 (1): 71-103. doi:10.1179/152991003788138465.
^ ^a ^b Liu, Peng (12 Ekim 2016). ""Conceal my Body so that I can Protect the State": The Making of the Mysterious Woman in Daoism and Water Margin". Ming Studies. 2016 (74): 48-71. doi:10.1080/0147037X.2016.1228876.
^ "Daoism Series 31: Prepared Emergency Formulae Behind the Elbow". Purple Cloud (İngilizce). 9 Aralık 2020. 13 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022.
^ Ebrey, Patricia Buckley (1993). Chinese civilization : a sourcebook (2. bas.). New York: The Free Press. ss. 91. ISBN 002908752X. OCLC 27226697.

Konuyla ilgili yayınlar

Kampanya, Robert Ford. Cennet ve Dünya Kadar Uzun Yaşamak: Ge Hong'un İlahi Aşkın Gelenekleri. Berkeley: California Üniversitesi Yayınları, 2002
Davis, Tenney ve Ch'en Kuo-fu. " Pao-p'u-tzu'nun İç Bölümleri." Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi Tutanakları 74 (1941): 297–325. Bölüm 8 ve 11
Fang Xuanling ve ark. Jin shu (Jin Hanedanlığı Tarihi). 10 cilt Pekin: Zhonghua shuju, 1998
Feifel, Eugene. "Pao-p'u tzu nei-p'ien." Monumenta Serica 6 (1941): 113–211; 9 (1944): 1–33; 11 (1946): 1–32. [bölüm. 1–4 ve 11]
Giles, Lionel. Çinli Ölümsüzler Galerisi. Londra: John Murray, 1948.
Hausen, Johan ve Tsaur, Allen. Taoizm Sanatları. Auckland: Mor Bulut Basın, 2021
Hu Fuchen. Baopuzi neipian yanjiu (Sadeliği Kucaklayan Usta'nın İç Bölümleri Üzerine Araştırma). Pekin: Xinhua chubanshe, 1991
Obed Simon Johnson, A Study of Chinese Alchemy, Şanghay, Ticari, 1928. rpt. New York: Arno P, 1974.
Lin Lixue. Baopuzi nei wai pian sixiang xi lun (Sadeliği Kucaklayan Usta'nın İç ve Dış Bölümlerine İlişkin Düşüncenin Bir Analizi). Taipei: Xuesheng, 1980.
Penny, Benjamin. "Shenxian zhuan'ın Metni ve Yazarlığı". Journal of Oriental Studies 34 (1996): 165–209.
Ren Jiyu, ed. Zhongguo daojiao shi (Çin Taoizminin Tarihi). Şanghay: Şanghay renmin chubanshe, 1997.
Robinet, Isabelle. Taoizm: Bir Dinin Büyümesi, çeviren Phyllis Brooks. Stanford: Stanford University Press, 1997.
Sailey, Jay. Sadeliği Kucaklayan Usta: Filozof Ko Hung, AD 283-343 üzerine bir çalışma. San Francisco: Çin Malzeme Merkezi. 1978.0-89644-522-4 ISBN 0-89644-522-4
Sivin, Nathan. "Pao P'u Tzu Nei Pien ve Ko Hong'un Hayatı Üzerine (283-343)". Isis 60 (1976): 388–391.
Sivin, Nathan. "Bir Şaşkınlık Kaynağı Olarak 'Taoist' Sözü Üzerine". Dinler Tarihi 17(1978): 303–330.
Tang Yijie. Wei Jin Nan Bei Chao shiqi de daojiao (Wei, Jin ve Kuzey ve Güney Hanedanları Döneminde Taoizm). Taipei: Dongda tushu gongsi yinhang, 1991
Wang Liqi. Ge Hong lun (Ge Hong Üzerine Bir Tartışma). Taipei: Wunan tushu chubanshe, 1997.
Ware, James R. Simya, MS 320 Çin'inde Tıp ve Din: Ko Hung'un Nei Pien'i. Mineola, NY: Dover. 1981.0-486-24088-6 ISBN 0-486-24088-6
Wells, Matthew. "Tarihsel Eser Olarak Benlik: Ge Hong ve Erken Çin Otobiyografisi". Erken Orta Çağ Çin 9 (2003): 71–103.
Wong, Eva. Tao'nun Öğretileri. Boston: Shambhala, 1997. (96–104)
Wu Lu-ch'iang ve Tenney Davis. "Bir Eski Çin Simya Klasiği. Ko, Altın Tıbba ve Sarı ve Beyaz'a Hung." Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi Tutanakları 70 (1935): 221–84. [bölüm. 4 ve 16]

Dış bağlantılar

Works by Ge Hong at Project Gutenberg
Internet Encyclopedia of Philosophy entry 15 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Biographical profile
Ge Hong on abstention from grains 13 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[wells-1] Wells, Matthew (18 Temmuz 2013). "Self as Historical Artifact: Ge Hong and Early Chinese Autobiographical Writing". Early Medieval China. 2003 (1): 71-103. doi:10.1179/152991003788138465.

[liu-2] Liu, Peng (12 Ekim 2016). ""Conceal my Body so that I can Protect the State": The Making of the Mysterious Woman in Daoism and Water Margin". Ming Studies. 2016 (74): 48-71. doi:10.1080/0147037X.2016.1228876.

[3] "Daoism Series 31: Prepared Emergency Formulae Behind the Elbow". Purple Cloud (İngilizce). 9 Aralık 2020. 13 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022.

[4] Ebrey, Patricia Buckley (1993). Chinese civilization : a sourcebook (2. bas.). New York: The Free Press. ss. 91. ISBN 002908752X. OCLC 27226697.

[1]

[2]

[3]

[4]