Yedi Güzel Adam

Bu madde bir edebiyat topluluğu hakkındadır. Aynı adlı dizi için Yedi Güzel Adam (dizi) sayfasına bakınız.

Türk edebiyatında Yedi Güzel Adam, çoğunluğu Kahramanmaraşlı şair ve yazarlardan oluşan bir edebî çevreyi tanımlamak için kullanılan ifadedir. Bu oluşum, Necip Fazıl Kısakürek ve Sezai Karakoç'un sanat ve düşünce anlayışlarını benimseyen, 1930'lu ve 1940'lı yıllarda doğmuş edebiyatçılardan oluşur. Üyeler, eğitim hayatlarında Kahramanmaraş Lisesi'nde (halk arasında Kara Lise olarak bilinir) bir araya gelmiş, burada başlayan dostluk ve edebî faaliyetlerini 1970'ler, 1980'ler ve 1990'lar boyunca sürdürmüşlerdir.

Grubun öne çıkan isimleri şunlardır: Nuri Pakdil, Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Rasim Özdenören, Alâeddin Özdenören, Mehmet Akif İnan ve Ali Kutlay. Mehmet Akif İnan, Kahramanmaraşlı olmamakla birlikte (Şanlıurfalıdır), liseyi Kahramanmaraş'ta grubun diğer üyeleriyle birlikte okumuştur. Bazı kaynaklarda Sezai Karakoç da bu oluşumun içinde yer alan isimler arasında sayılmaktadır.

Bu edebî çevre, daha lise yıllarında kendilerinden birkaç yaş büyük olan Nuri Pakdil'in öncülüğünde Hamle dergisini yayımlamaya başladı. Hamle dergisinde Sezai Karakoç da yazılar kaleme aldı; Karakoç'un "Çay" ve "Sessiz Müzik" gibi şiirleri burada yayımlandı. Grup, ilerleyen yıllarda dağılmadan Büyük Doğu, Şiir Sanatı, Diriliş, Yeni İstiklal, Bugün ve Edebiyat gibi dergi ve gazetelere katkı sundu. Daha sonra bu isimler, birlikte Mavera dergisini kurdular.

"Yedi Güzel Adam" ifadesi, doğrudan Cahit Zarifoğlu tarafından bu grup için kullanılmasa da, onun Mavera dergisinde yayımlanan şiirlerinin 1973 yılında Yedi Güzel Adam başlığıyla kitaplaşmasından sonra, bu çevreye atfen edebiyat dünyasında kullanılmaya başlandı.

2014–2015 yılları arasında TRT 1'de yayımlanan aynı adlı televizyon dizisi, bu edebî oluşumun daha geniş kitlelerce tanınmasına vesile olmuştur. Rasim Özdenören bu dostluğu "Allah'ın bir lütfu" olarak değerlendirmiştir. Cahit Zarifoğlu, şiirinde ya da yazılarında bu oluşumu doğrudan bir edebî hareket olarak tanımlamamış, herhangi bir kişisel isim de belirtmemiştir. Buna rağmen zamanla bu grup, Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatında İslami duyarlılıkları öne çıkan bir edebî çevre olarak yorumlanmıştır.

Oluşumun ortak bir edebî bildirisi veya manifestosu bulunmamaktadır. Bu nedenle, ilgili kişileri bir "ekol" ya da "edebî hareket" olarak nitelendirmek yerine, yakın dostluk ilişkileri ve ortak edebî zeminlerde buluşmuş bir çevre olarak değerlendirmek daha doğru olur. Nitekim, grubun üyeleri de bu yönde resmî bir tanımlamada bulunmamıştır.