Say kanunu - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Kaynakça

Say kanunu

  • Asturianu
  • Azərbaycanca
  • Беларуская
  • Български
  • Català
  • Čeština
  • Dansk
  • Deutsch
  • Ελληνικά
  • English
  • Español
  • Euskara
  • Suomi
  • Français
  • हिन्दी
  • Magyar
  • Հայերեն
  • İtaliano
  • 日本語
  • 한국어
  • Lietuvių
  • Монгол
  • Nederlands
  • Norsk bokmål
  • Polski
  • Português
  • Русский
  • Svenska
  • Українська
  • Tiếng Việt
  • 中文
  • 粵語
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek maddenin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir.
Kaynak ara: "Say kanunu" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR
(Nisan 2020) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)
Makroekonomik teoriye göre toplam talep ile toplam arz arasındaki ilişkinin şeması.

Say kanunu, Mahreçler (piyasa) kanunu olarak da bilinir. Jean Baptiste Say tarafından ileri sürülmüştür. "Her arz kendi talebini yaratır" biçiminde açıklanabilir. Yani piyasaya çıkan bir mal, kendi üretim değerine eşit bir talebi vardır. Bu kanunun gerçekleşmesi için: fiyatlar maliyetlere eşit olmalı, maliyetler gelirlere eşit olmalı ve bütün gelirler harcanmalı. Bu varsayımlar altında üretilen malın maliyeti, faktör gelirlerine eşit olacak ve bütün gelirler harcanacağı için üretilen her mal satılacaktır.

Para bir mübadele aracı olarak kabul edilir. Para sadece reel değerleri saklayan bir örtü, bir peçedir. Satışların iyi gitmemesi, piyasada yeterli para bulunmamasından değil, yeterli mal olmadığından dolayıdır. Para, mal ve hizmetleri taşıyan bir araba gibidir. Bu araba, mal ve hizmetleri taşıdıktan sonra gene aynı iş için kullanılacaktır. Nasıl satışların iyi gitmemesini arabanın yetersiz olmasına bağlayamazsak, paranın da yetersiz olmasına bağlayamayız.

Paranın değeri satıcı ile alıcı arasında yapılan anlaşmalar sonucu belirlenir. Eğer satıcı aynı para miktarına daha fazla ürün veriyorsa veya aynı mal miktarına daha az para istiyorsa paranın değeri artmış demektir. Aynı şekilde, satıcı aynı para miktarınca daha az mal veriyorsa veya aynı mal miktarına daha fazla para istiyorsa paranın değeri azalmış demektir. Böylece paranın değeri, yapılan mal ve hizmetin değeri ile değil, arz ve talebe göre belirlenmiş olur. Bir ülkenin tedavüldeki (değişimdeki) para miktarı da mal miktarı ile değişir. Ülkenin üretimi iki katına çıkarsa aynı şekilde para miktarı ve toplam talep de iki katına çıkacaktır.

Klasik iktisatçılar mal ve hizmetlerin fiyatlar genel düzeyindeki dalgalanmayı Miktar Teorisi ile açıklamışlardır: dolaşan para miktarı, mal ve hizmet miktarından fazla artarsa fiyatlar artar, dolaşan para miktarı, mal ve hizmet üretiminden daha az oranla artarsa fiyatlar düşer.

Say Kanunu'na göre, üretimin finansmanı için gerekli olan para, bu sürecin sonunda üretilen mallar için otomatik olarak yeterli bir alım gücünü yaratarak, ekonomideki toplam arz ve talep eşitliğini sağlamaktadır. Yansız tarafsız bir araç olarak düşünülen paranın ekonomideki rolü, kendisinin ve malların piyasa değerlerinin fiyat değişimleri yoluyla gerçek değerlerine yakınlaşmalarına aracılık etmektir. Bu ayarlamanın kendiliğinden hızlı ve pürüzsüz gerçekleşeceği ve böylelikle ekonominin sürekli olarak dengeye doğru yöneleceği varsayılmaktadır. Bu nedenle, ekonomide belli aralıklarla yaşanan dalgalanmalar ve dengesizlikler ancak piyasaya yapılan müdahalelerle fiyat mekanizmasının işleyişinin engellenmesi sonucunda ortaya çıkabilir.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Blaug, M. Economic Theory in Retrospect, 3. Edition, 1983, Cambridge University Press, Ercan, E. Para ve Kapitalizm, 1997, İstanbul, Ceylan Yayıncılık. Akt: Köse, Ahmet H., Öncü, Ahmet. İktisadın Piyasası, Kapitalizmin Ekonomisi
  • g
  • t
  • d
Makroekonomi
Makroekonomi kenar · Mikroekonomi · Ekonomi
Genel Kavrayışlar
  • Toplam arz
  • İş döngüsü
  • Toplam talep
  • Bileşik yıllık büyüme oranı
  • Deflasyon
  • Talep şoku
  • Dezenflasyon
  • Efektif talep
  • Beklentiler
    • Adaptif beklentiler
    • Rasyonel bekleyişler
  • Finansal kriz
  • Ekonomik büyüme
  • Enflasyon
    • Talep kaynaklı enflasyon
    • Maliyet kaynaklı enflasyon
  • Faiz oranı
  • Yatırım
  • Likidite tuzağı
  • Milli gelir ve çıktı ölçüleri
    • Gayrisafi yurt içi hasıla
    • Gayri safi milli gelir
    • Millî gelir
  • Mikro temeller
  • Para
  • İçsel para
  • Para yaratma
  • Para talebi
  • Likidite tercihi
  • Ulusal Hesaplar Sistemi
  • Millî muhasebe sistemi
  • Para arzı
  • Nominal katılık
  • Resesyon
  • Fiyat seviyesi
  • Küçültmasyon
  • Stagflasyon
  • Arz şoku
  • Ulusal tasarruf
  • İşsizlik
Politikalar
  • Mali
  • Para
  • Ticari
  • Merkez bankası
  • Evrensel temel gelir
Modeller
  • IS–LM
  • AD–AS
  • Keynesyen haçı
  • Çarpan
  • Hızlandırıcı
  • Philips eğrisi
  • Arrow–Debreu
  • Harrod–Domar
  • Solow–Kuğu
  • Ramsey–Cass–Koopmans
  • Çakışan nesiller
  • Genel denge
    • DSGE
  • İçsel büyüme
  • Eşleştirme teorisi
  • Mundell–Fleming
  • Aşma
  • NAIRU
Ilgili
  • Ekonometri
  • Ekonomik istatistikler
  • Para ekonomisi
  • Gelişme iktisadı
  • Uluslararası iktisat
Okullar
Ana akım
  • Keynesyen
    • Neo-
    • Yeni
  • Monetarizm
  • Yeni klasik
    • Gerçek iş döngüsü teorisi
  • Stockholm
  • Arz tarafı
  • Yeni neoklasik sentez
  • Tuzlu su ve tatlı su
Heterodoks
  • Avusturya
  • Chartalizm
    • Modern para teorisi
  • Ekolojik
  • Post-Keynesyen
    • Devrecilik
  • Dengesizlik
  • Marksçı
  • Piyasa parasalcılığı
Kişiler
  • François Quesnay
  • Adam Smith
  • Thomas Robert Malthus
  • Karl Marx
  • Léon Walras
  • Knut Wicksell
  • Irving Fisher
  • Wesley Clair Mitchell
  • John Maynard Keynes
  • Alvin Hansen
  • Michał Kalecki
  • Gunnar Myrdal
  • Simon Kuznets
  • Joan Robinson
  • Friedrich Hayek
  • John Hicks
  • Richard Stone
  • Hyman Minsky
  • Milton Friedman
  • Paul Samuelson
  • Lawrence Klein
  • Edmund Phelps
  • Robert Lucas Jr.
  • Edward C. Prescott
  • Peter Diamond
  • William Nordhaus
  • Joseph Stiglitz
  • Thomas J. Sargent
  • Paul Krugman
  • N. Gregory Mankiw
Eleştiri
  • Siyasi ekonominin eleştirisi
Ayrıca bakınız
  • Makroekonomik model
  • Makroekonomi alanındaki yayınlar
  • Ekonomi
    • Uygulamalı
  • Siyasi ekonomi
  • Matematiksel ekonomi
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Say_kanunu&oldid=31291687" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Klasik iktisat
  • Ekonomi yasaları
  • Ekonomi terimleri
  • Ekonomi düşüncesi tarihi
  • Makroekonomi
Gizli kategoriler:
  • Ek kaynaklar gereken maddeler Nisan 2020
  • Ek kaynaklar gereken tüm maddeler
  • Sayfa en son 22.14, 20 Ocak 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Say kanunu
Konu ekle