Miltefosin
Miltefosin, leishmaniasis ve diğer bazı parazitik enfeksiyonların tedavisinde kullanılan bir oral ilaçtır. İlk olarak kanser tedavisi için geliştirilen miltefosin, daha sonra Leishmania türü protozoaların neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde etkili olduğu keşfedilmiş ve bu amaçla kullanılmaya başlanmıştır. Viseral leishmaniasis (kala-azar) ve kutanöz leishmaniasis gibi hastalıkların tedavisinde yaygın olarak tercih edilen bir tedavi seçeneğidir.
Tıbbi Kullanım
[değiştir | kaynağı değiştir]Miltefosin, Leishmania türü protozoalar tarafından neden olunan enfeksiyonlar için onaylanmış bir tedavi seçeneğidir. Başlıca kullanım alanları şunlardır:
- Viseral leishmaniasis (Kala-azar): İç organları etkileyen bu ciddi hastalık, tedavi edilmezse ölümcül olabilir.
- Kutanöz leishmaniasis: Deri lezyonlarına neden olan bu form daha yaygın olup, miltefosin genellikle ciltteki lezyonların tedavisinde kullanılır.
- Mukokutanöz leishmaniasis: Bu formda, mukozal dokular (özellikle burun, ağız ve boğaz) etkilenir.
Etkililik ve Mekanizma
[değiştir | kaynağı değiştir]Miltefosin, Leishmania parazitinin hücre zarını bozan ve fosfolipid metabolizmasını engelleyen bir mekanizma ile etki eder. Bu etki, parazitin hücresel yapılarının bozulmasına ve sonunda ölmesine yol açar. Miltefosin, oral bir tedavi seçeneği olması nedeniyle, leishmaniasis tedavisinde intravenöz tedavi gereksinimlerini ortadan kaldırır ve hastalar için daha uygun bir seçenek sunar.
Yan Etkiler
[değiştir | kaynağı değiştir]Miltefosin tedavisi sırasında bazı yan etkiler ortaya çıkabilir. Bunlar genellikle hafif ila orta derecededir, ancak bazı durumlarda ciddi olabilir:
- Yaygın yan etkiler: Mide bulantısı, kusma, ishal, iştah kaybı, baş ağrısı, baş dönmesi.
- Karaciğer etkileri: Karaciğer enzimlerinde artış görülebilir.
- Teratojenik etkiler: Miltefosin, gebelikte kullanıldığında doğum kusurlarına yol açabilir, bu yüzden gebelerde kesinlikle kullanılmamalıdır.
- Nöropsikiyatrik etkiler: Nadir olarak baş dönmesi, kafa karışıklığı ve diğer psikiyatrik belirtiler görülebilir.
Kullanım Yöntemi ve Dozaj
[değiştir | kaynağı değiştir]Miltefosin, oral yolla alınan bir ilaçtır. Tablet formunda mevcut olup, genellikle 28 gün süresince günlük olarak alınır. Tedavi süresi ve dozaj, enfeksiyonun türüne ve şiddetine göre değişiklik gösterebilir.
Dozaj: Genellikle, tedavi 2-4 hafta arasında sürer. Viseral leishmaniasis için günlük doz 100 mg olarak başlanabilir ve bu doz, tedavi süresi boyunca hastanın durumuna göre düzenlenebilir.
Erişilebilirlik
[değiştir | kaynağı değiştir]Miltefosin, Impavido markasıyla ticari olarak satılmaktadır. Leishmaniasis'in yaygın olduğu bölgelerde, özellikle Endonezya, Hindistan, Doğu Afrika ve Güney Amerika gibi yerlerde bulunabilir.
Direnç ve Kombinasyon Tedavisi
[değiştir | kaynağı değiştir]Bazı bölgelerde, miltefosine karşı direnç gelişimi bildirilmiştir. Bu, ilacın etkinliğini sınırlayabilir ve tedavi başarısını etkileyebilir. Bu nedenle, miltefosin bazen diğer anti-leishmanial ilaçlarla kombine edilerek kullanılabilir. Liposomal amfoterisin B gibi ilaçlar, dirençli vakalarda alternatif tedavi seçenekleri sunar.
Tarihçe ve Gelişim
[değiştir | kaynağı değiştir]Miltefosin, ilk olarak kanser tedavisi amacıyla geliştirilmiştir. Ancak, Leishmania parazitlerine karşı etkili olduğu 1980'lerde keşfedildi. 2000'li yılların başında, Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) tarafından viseral leishmaniasis tedavisi için onaylanmış ve kullanımı yaygınlaşmıştır. Miltefosin, şu anda leishmaniasis tedavisinde yaygın olarak kullanılan birkaç oral ilaçtan biridir.
Tıbbi Uyarılar ve Önlemler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Gebelik ve Emzirme: Miltefosin, gebelikte kesinlikle kullanılmamalıdır. Emziren anneler de tedavi sırasında ilacı kullanmamalıdır.
- Karaciğer ve Böbrek Sorunları: Karaciğer veya böbrek fonksiyonları bozuk hastalar dikkatle izlenmelidir. Bu hastalar için doz ayarlamaları gerekebilir.[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ World Health Organization (WHO) Essential Medicines List. Miltefosine: Pharmacology, Clinical Use, and Resistance – Journal of Parasitology Research, 2020. Leishmaniasis Treatment and Management – CDC, 2023.