Hans Henning von der Osten
| Hans Henning von der Osten | |
|---|---|
| Doğum | 31 Ekim 1899  Potsdam |
| Ölüm | 30 Haziran 1960 (60 yaşında) Uppsala |
| Mezar yeri | Uppsala Old Cemetery |
| Eğitim | Dr. phil., full professor |
| Alma mater |
|
| Meslek | Arkeolog, akademisyen, asurolog, askerî personel (1917–) |
| İşveren |
|
| Çocuk(lar) | Erimar von der Osten |
| Ebeveyn(ler) |
|
| Hanedan | Osten-Sacken |
| Ödüller |
|
| Çalışılan pozisyon | profesör (1936–) |
| Rütbe | leutnant |
Hans Henning von der Osten (d. 31 Ekim 1899, Potsdam; ö. 30 Haziran 1960 Uppsala) Alman Orta Doğu arkeoloğu.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Birinci Dünya Savaşı sırasında yapılan hızlandırılmış lise mezuniyetinin (Notabitur) ardından, Hans Henning von der Osten 1917'de orduya alındı ve Batı Cephesi'nde ağır yaralandı. Savaştan sonra da Reichswehr’de görev yapmaya devam etti. Askerî görevlerinin yanı sıra Berlin'deki Friedrich-Wilhelms Üniversitesi'nde Arkeoloji, Eski Yakın Doğu Bilimleri ve Antik Tarih üzerine öğrenim gördü. Hocaları arasında Eduard Meyer ve Friedrich Delitzsch bulunurken, çevresindeki sınıf arkadaşları arasında Emil Forrer ve Ernst Friedrich Weidner yer alıyordu. Ruhr işgali sırasında bağlantı subayı olarak görevlendirildi ve Elberfeld'de Heinz Oskar Hauenstein'ın yanında, propaganda amaçlı kullanılabilecek materyaller toplamak için bulundu. 1922'den itibaren öğrenimine Amerika Birleşik Devletleri’nde, başlangıçta New York’ta ve son olarak Chicago’da devam etti.
1927'de, Chicago Üniversitesi'ne bağlı “Oriental Institute”un Anadolu Keşif Heyeti'nin başkanı oldu, yardımcısı ise Erich Friedrich Schmidt'ti. 1936-1939 yılları arasında Ankara Üniversitesi'nde ders verdi, öğrencileri arasında Tahsin Özgüç de bulunuyordu. 1951'den itibaren İsveç'teki Uppsala Üniversitesi'nde ders vermeye başladı ve 1959'da bu üniversiteden fahri doktora unvanı aldı.
İlk eşi Maria Isabel Baptista'dan iki çocuğu oldu; Erimar von der Osten ve Leopoldo von der Osten.
1960 yılında Alman Arkeoloji Enstitüsü Tahran bölümünün ilk müdürü seçildi, ancak resmî görevine başlayamadan öldü.
Kazıları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Sinda, Kıbrıs 1947–1948, Arne Furumark ile birlikte,
- Tilbeşar, Doğu Türkiye 1920'ler
- Alışar Höyük, Doğu Türkiye 1927–1932
- Tell eṣ-Ṣaliḥiyeh, Suriye 1953
- Tacht-e Suleiman, kuzeybatı İran 1959, Rudolf Naumann ile birlikte
Başlıca yayınları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Yedi Part Heykelciği. İçinde: Sanat Bülteni. Cilt 8, Sayı. 3, 1926, s. 168–174, JSTOR 3046515 .
- Ağaya Kaleh. İçinde: Amerikan Semitik Dilleri ve Edebiyatları Dergisi . Cilt 45, Sayı 4, 1929, s. 275–278, DOI:10.1086/370237 .
- Maraş'tan Dört Heykel. İçinde: Metropolitan Müze Çalışmaları. Cilt 2, Sayı. 1, 1929, s. 112–132, JSTOR 1522762 .
- Hitit Küçük Asya'da Araştırmalar 1929 (= Chicago Üniversitesi. Doğu Enstitüsü İletişimi. Cilt 8, ISSN 0146-678X ). Chicago Üniversitesi Yayınları, Chicago IL 1930.
- Metropolitan Müzesi'ndeki Yakın Doğu'dan Antik Mühürler: Eski ve Orta Pers Mühürleri. İçinde: Sanat Bülteni. Cilt 13, Sayı. 2, 1931, sayfa 221–241, JSTOR 3050798 .
- Anadolu'da Keşifler 1930–31 (= The University of Chicago. Oriental Institute Communications. Cilt 14). Chicago Üniversitesi Yayınları, Chicago IL 1933.
- Bay Edward T. Newell Koleksiyonundaki Eski Doğu Mühürleri (= Chicago Üniversitesi. Oriental Institute Publications. Cilt 22, ISSN 0069-3367 ). The University of Chicago Press, Chicago IL 1934, (çevrimiçi ).
- Tell eṣ-Ṣaliḥiyeh kazısı. Svenska Suriye seferi 1952–1953 (= Svenska Institutet i Athens. Skrifter. In 4°. 4, ISSN 0586-0539 ). Gleerup, Lund 1956.
- Perslerin dünyası. G. Kilpper, Stuttgart 1956, (ve daha sıklıkla).
- Hans Silvius von Aulock koleksiyonundan antik Doğu mühür taşları (= Studia Ethnographica Upsaliensia. 13, ISSN 0491-2705 ). Almquist ve Wiksell, Uppsala 1957.
- Rudolf Naumann ile editör olarak: Takht-i-Suleiman. 1959 kazılarına ilişkin ön rapor (= Tahran Araştırması. 1, ISSN 0497-1019 ). Mann, Berlin 1961.
Yazın
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kurt Bittel : Hans-Henning von der Osten. İçinde: Gnomon . Cilt 34, Sayı. 1, 1962, s. 105–108, JSTOR 27682761 .
- Rainer Michael Boehmer: Osten, Hans-Henning von der. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Bd. 19, Berlin 1999, S. 612–613. (Almanca)
- Robert Oberheid: Emil O. Forrer ve Hititolojinin başlangıcı. Bilim tarihinin biyografisi. de Gruyter, Berlin ve diğerleri 2007, ISBN 978-3-11-019434-0, s. 386–388.