Hamit Macit Selekler
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
Hamit Macit Selekler (30 Aralık 1909, Antalya - 23 Ocak 1974, Ankara), şair ve hukukçu.
1930'lu yıllarda yerel ve ulusal kaynaklı süreli yayınlarda şiirleri yayımlanan Cumhuriyet dönemi şairlerindendir.[1] Kırk yılı aşkın memurluk hayatı sırasında şiirlerini yayımlamayı sürdürdü. Şiirlerinde birçok biçimsel değişiklikler denemiştir. Şiirin yanında hukuk alanında eserler vermiştir.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]1909 yılında Antalya'da doğdu. Konya'dan Antalya'ya göç eden bir ailenin çocuğudur.[2] Babası Abdülmâcid Tevfik Efendi, annesi Feride Hanım'dır.[1] Nüfusa kayıtlı adı, "Abdülhak Hâmid"'dir. Bu ismi babası, "Şair'i Azam" (Büyük Şair) Abdülhak Hamit'in adı olması nedeniyle vermiştir.[2] Annesini üç yaşında kaybetti. Babasının ikinci evliliğini yaptığı 1916'ya kadar onu anneannesi Kâmile Hanım büyüttü.
İlk şiiri henüz çok gençken Millî Mücadele yıllarında Babalık gazetesinde yayımlandı.[3] İlk ve ortaokulu doğduğu yer olan Antalya'da tamamladı (1925). Liseyi parasız yatılı olarak Konya Lisesi'nde okudu. Bu okulda Ahmet Hamdi Tanpınar'ın, Saadettin Nüzhet Ergun'un öğrencisi oldu.[1][2] Lise yıllarına kadar "Abdülhak" diye çağrılmakta iken kendisine "Macit" ismini Ahmet Hamdi Tanpınar verdi.[2] Abdülhak Macit, 1928'de liseden mezun oldu ve Ankara Hukuk Fakültesi'nde öğrenim gördü.
1929 yılında Hayat dergisinde çıkan "Çay adlı şiiriyle edebî çevrelerde ismini duyurmaya başladı.[1] Öğrencilik yıllarında Behçet Kemal Çağlar, Samet Ağaoğlu, Ahmet Muhip Dıranas, Hıfzı Oğuz Bekata gibi çoğu hukuk fakültesi olan öğrencilerin kurduğu Genç Türk Edebiyatı Birliği isimli derneğin kuruluşuna katıldı. Bu derneğin yayım organı olan - 3 sayı yayımlanabilmiştir- Hep Gençlik’te yazıları çıktı. 1931 yılında Hukuk Fakültesi'nden mezun oldu.
Savcı ve savcı yardımcısı olarak Ürgüp, Antalya, Pötürge, Finike, İstanbul ve Çanakkale'de görev yaptı.[3] Ağır Ceza Başkanlığı, Adalet Müfettişliği, Asliye Hukuk Yargıçlığı, Yüksek Hâkimler Kurulu üyeliği ve Yargıtay üyeliği görevlerinde bulundu.
Öğrenim hayatı boyunca olduğu gibi meslek hayatı boyunca da şiir yayımlamayı sürdürdü. Servet-i Fünun Uyanış dergisinde şiirleri yayımlandı. Varlık, şairin en çok ürün verdiği dergidir. Bu dergide 1933'te "Kal, Gitme şiirinin yayımlanmasından sonra 1945 yılına kadar otuz altı şiir ve üçü kitap tanıtımı, biri poetik yazı olmak üzere dört yazı, bir de küçük hikâyesi yayımlanmıştır.[1] Şiirleri ayrıca 1930'lu yıllarda Çığır, 1950'lerin ortalarında "20.Asır dergilerinde Antalya’da yayımlanan Çağlayan ve Antalya Halkevi Dergisi Türk Akdeniz’de yayımlandı.
"Sulh ve Diğer Şiirler (1944), "İyilik" (1956) adlarında yayımlanmış şiir kitapları vardır. Bu iki kitapta yer alan şiirlerin tümü şairin oğlu Kaynak Selekler tarafından "Hamit Macit Selekler - Bütün Şiirleri” adıyla bir kitapta toplanarak basılmıştır (2014). 1959'dan sonra yazdığı şiirlerine, Ankara'da yayınlanan Çaba dergisinin hemen her sayısında ve zaman zaman da Hisar dergisinde rastlanır.
Şiirin yanında diğer alanı olan hukuk alanında yazdığı, "Suçlu Sanılan (1933), "İzahlı Milli Korunma Kanunu (1944), "Toprak Kanunu Şerhi" (1945) ve "Anayasa Üstünde bir Kalem Denemesi" (1945) adlı çalışmaları vardır.
1935 yılında Nebahat (Bileydi) Hanım'la evlenmiş ve bu evlilikten beş çocuk sahibi olmuştur. Yüksek Hakimler Kurulu Yedek Üyeliği görevini sürdürürken 23 Ocak 1974'te Ankara'da kalp krizi geçirerek ölmüştür.
Şiirleri hakkında
[değiştir | kaynağı değiştir]Şiirlerinde aşk, yurt sevgisi, hüzün, tabiatın verdiği huzur, Türk tarihine konularının işlemiştir. Mustafa Kemal Atatürk pek çok şiirinin öznesi konumundadır.[4]
Hamit Macit Selekler, sürekli yeni biçimler arayan bir şairdir. Tek bir şiiri (Dağlılar) dışında bütün şiirleri, ölçü ve uyak temeline dayalıdır. Şiirlerinde hece ölçüsünün 7, 8, 10, 11, 12, 14, 15’li kalıplarını kullanmıştır. Şiirlerinin çoğunluğu, dörtlüklerden oluşmuştur. On beş şiirini u İtalyan ve Fransız şiirinin bir türü olan sone olarak yazmıştır. 35 şiirinde artlamadan (Anjanbman) yararlanmıştır. Tevfik Fikret'ten sonra, artlamaya en çok başvuran ozan olarak kabul edilir.[5]
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Hamitmacitselekler.net 23 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d e Sönmez, Ömercan. "Hamit Macit Selekler'in Şiirlerinde Mustafa Kemal Atatürk ve Tarihî İzler". Uluslararası Hakemli Kültür ve Sanat Mimarlık Dergisi, 2018. 25 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ a b c d Kırcı, Mustafa. "Hamit Macit Selekler ve "İyilik"inde Aşk, Tarih Sevgisi ve Kahramanlık Duygusu" (PDF). Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt 1/2, Yıl: 2008. 22 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ a b Türk, Hatem. "Hamit Macit Selekler". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü (Ahmet Yesevi Üniversitesi). 2 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ Sönmez, Ömercan. "Hamit Macit Selekler ve Şiiri". Kuram ve Uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl 1, Sayı 1, 2017. 26 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ Dizdaroğlu, Hamit. "Hamit Macit Selekler". Hamitmacitselekler.net (Dizdaroğlu, Hikmet . “Hamit Macit Selekler”. Varlık, Ocak, 1975, Sayı: 808, Sayfa; 8.). 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.