Cungar Hanlığı
Cungar Hanlığı | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1634-1755 | |||||||||||||
.png) Cungar Hanlığı Haritası (18. yüzyıl) | |||||||||||||
| Tür | Bozkır imparatorluğu | ||||||||||||
| Başkent | Gulca | ||||||||||||
| Yaygın dil(ler) | Oyratça, Çağatayca | ||||||||||||
| Resmî din | Tibet Budizmi | ||||||||||||
| Hükûmet | Monarşi | ||||||||||||
| Han | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Tarihî dönem | Yeni Çağ | ||||||||||||
| |||||||||||||
| Yüzölçümü | |||||||||||||
| 1650 | 3.600.000 km2 | ||||||||||||
| Nüfus | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Cungar Hanlığı, 1620'de Oyrat olarak bilinen Batı Moğollarının Cungarya bölgesine yerleşmeleri ve zamanla bu kabilelerin birleşmelerinin sonucunda kurulan bir bozkır hanlığıydı. Hanlık, 1634'te Oyrat Hanlığı'nın nihayete ermesi sonucunda Erdeni Batur tarafından kuruldu. Cungarlar, 1680 ve 1688 yılları arasında Tarım Havzası'nı fethettiler. 1717'de Tibet'i fethettiler ve Moğol devleti olan Khoshut Hanlığı'nı yıktılar. 1653-1677 yıları arasında hanlıkta taht kavgaları baş göşterdi. Kaldan Batur ülke idaresini eline geçirdi ve Boshogtu Han unvanını aldı.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]Kazak Hanlığı ile Savaş
[değiştir | kaynağı değiştir]1678-1680 yıları arasında Yarkent Hanlığı ile savaştılar ve fethettiler. 1681-1685 yılları arasında Kazak Hanlığı ile savaştılar, ilk çarpışmalarını kaybettiler. Kazak hanları anlaşmazlığa düşünce tekrar saldırıp kazandılar. Böylece Kazak Hanlığı'nın doğusunu işgal ettiler. 1687-1688 yılında Halha Moğolları ile Altay Dağları'ı geçip Baykal Gölü yakınlarında Ruslarla dostane ilişkiler kurup ateşli silahlar temin ettiler. 30.000 Oyrat askeriyle az sayıda Rus kozaklar ile Erdene Zuu Manastırı yakınlarında Halha Moğollarına saldırdılar. Halha Moğolları Hanı Öndör Gegeen Zanabazar, Çing Hanedanlığına kaçtı ve İmparator Kangxi'ye sığındı.
Çing Hanedanlığı ile Savaş
[değiştir | kaynağı değiştir]Cungar Hanlığı'nı Çing Hanedanı için tehlike gören İmparator Kangxi Liao Nehri yakınkınlarında Ulan Butung Muharebesi ile Cungarlar geri çekilmeye zorlandı. Cungarların gücünü fark eden İmparator Kangxi 100.000 askerini Moğolistan'a götürdü Jao Modo Savaşıyla Cungarları yendi. Kaldan Batur'un eşi Ana Dara öldürüldü. Ana Dara Cungar Hanlığı'nın kuruluşunda savaşçıları savaşa sürükleyen bir kraliçe eşiydi. Çing ordusu 20.000 sığır ve 40.000 koyun ele geçirdi.
1693–1705 yıları arasında Çağatay isyanı olarak adlandırılan isyan patlak verdi. Yarkand Hanlığı'nın kukla hanı Muhammed Sultan Çing Hanedanı, Buhara Hanlığı ve Babür İmparatorluğu'ndan yardım istedi. 1693'te Muhammed Sultan, 30.000 esir alarak Cungar Hanlığı'na başarılı bir saldırı gerçekleştirdi. 1696'da Akbaş Han tahtı ele geçirdi. Kaşgar şehrini ileri gelenleri Akbaş Han'ı tanımadılar ve Akbaş Han Kırgızlarla ittifak kurdu. Cungarlar Çağataylı olmayan bir hükümdar Mirza Alim Şah Bey kukla olarak getirdi. Çağataylı hanlarının yönetimini sonsuza dek sona erdi. Cungarlar, 1698'de Kazak Hanlığı ile yapılan savaşta Doğu Kazakistan'ı kaybettiler ve Ruslar'dan yardım istediler.
Çing Hanedanlığı ile İkinci Savaşı
[değiştir | kaynağı değiştir]1717 yılında Hoşhut Hanlığı'nı yıktılar. Misilleme olarak İmparator Kangxi askerî sefer başlattı. Salven Nehri Muharebesi'ni kaybetti.Cungarlar Çing ordusu tamamen yok ettiler. 1720'de ikinci sefer yapan İmparator Kangxi savaşı bu sefer kazandı ve Tibet'i ele geçirdi. 1727'de Kaldan Seren Han oldu Kazaklara ve Halha Moğollarına karşı savaşa devam etti. Ertesi yıl Çing İmparatoru İmparator Yongzheng 10.000 kişilik bir askeri kuvveti Halha Moğollarına destek için Moğolistan'a gönderdi. Erdene Zuu Manastırı yakınlarında savaştılar ve Cungarlar savaşı kaybetti. 1731'de Cungarlar, daha önce Turpan'a saldırdı. Çing Hanedanlığı'na kaçan Emin Hoca, Turpan halkını Kansu'ya yerleştirdi.
1745'te Kaldan Seren öldü; oğlu Lama Dorjı küçük kardeşi Seren Dorjı'nın tahtını ele geçirdi. Ancak kuzeni Davatsi Han ve Khoid Moğolları lideri Emirsana tarafından tahttan indirildi. 1755 baharında, İmparator Qianlong Davatsi Han'a karşı 50.000 kişilik bir ordu gönderdi. Neredeyse hiç direnişle karşılaşmadılar ve 100 gün içinde Cungar Hanlığını yok ettiler.
Sonuçları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Emirsana İsyanı (1755–1757)
- Altışehir Hoca İsyanı (1757–1759)
- Oyrat-Cungar Soykırımı
Cungar Hanlığı Liderleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kharkhul,
- Erdeni Batur,
- Senge Batur,
- Kaldan Batur, 'Boshogtu Khan
- Kağan Rabtan,
- Kaldan Seren ,
- Seren Dorj Namjal,
- Lama Dorjı,
- Davatsi Han,
- Amursana
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Adle, Chahryar (2003), History of Civilizations of Central Asia 5
- Dunnell, Ruth W.; Elliott, Mark C.; Foret, Philippe; Millward, James A (2004). New Qing Imperial History: The Making of Inner Asian Empire at Qing Chengde. Routledge. ISBN 1134362226. Erişim tarihi: 10 Mart 2014.
- Elliott, Mark C. (2001). The Manchu Way: The Eight Banners and Ethnic Identity in Late Imperial China (illustrated, reprint bas.). Stanford University Press. ISBN 0804746842. Erişim tarihi: 10 Mart 2014.
- Kim, Kwangmin (2008). Saintly Brokers: Uyghur Muslims, Trade, and the Making of Qing Central Asia, 1696--1814. University of California, Berkeley. ProQuest. ISBN 1109101260. Erişim tarihi: 10 Mart 2014.
- Liu, Tao Tao; Faure, David (1996). Unity and Diversity: Local Cultures and Identities in China. Hong Kong University Press. ISBN 9622094023. Erişim tarihi: 10 Mart 2014.
- Millward, James A. (2007). Eurasian Crossroads: A History of Xinjiang (illustrated bas.). Columbia University Press. ISBN 0231139241. Erişim tarihi: 22 Nisan 2014.
- Perdue, Peter C (2009). China Marches West: The Qing Conquest of Central Eurasia (reprint bas.). Harvard University Press. ISBN 0674042026. Erişim tarihi: 22 Nisan 2014.
- Perdue, Peter C (2005). China Marches West: The Qing Conquest of Central Eurasia (illustrated bas.). Harvard University Press. ISBN 067401684X. Erişim tarihi: 22 Nisan 2014.
- Starr, S. Frederick, (Ed.) (2004). Xinjiang: China's Muslim Borderland (illustrated bas.). M.E. Sharpe. ISBN 0765613182. Erişim tarihi: 10 Mart 2014.
- Theobald, Ulrich (2013). War Finance and Logistics in Late Imperial China: A Study of the Second Jinchuan Campaign (1771–1776). BRILL. ISBN 9004255672. Erişim tarihi: 22 Nisan 2014.
- Tyler, Christian (2004). Wild West China: The Taming of Xinjiang (illustrated, reprint bas.). Rutgers University Press. ISBN 0813535336. Erişim tarihi: 10 Mart 2014.
- Zhao, Gang (Ocak 2006). "Reinventing China Imperial Qing Ideology and the Rise of Modern Chinese National Identity in the Early Twentieth Century". Modern China. Sage Publications. 32 (Number 1): 3. doi:10.1177/0097700405282349. JSTOR 20062627. 25 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)17 Nisan 2014.
- Хойт С.К. Последние данные по локализации и численности ойрат14 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // Проблемы этногенеза и этнической культуры тюрко-монгольских народов. Вып. 2. Элиста: Изд-во КГУ, 2008. стр. 136–157.
- Хойт С.К. Этническая история ойратских групп. Элиста, 2015. 199 с.29 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Хойт С.К. Данные фольклора для изучения путей этногенеза ойратских групп 9 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // Международная научная конференция «Сетевое востоковедение: образование, наука, культура», 7–10 декабря 2017 г.: материалы. Элиста: Изд-во Калм. ун-та, 2017. с. 286–289.