Cousin problemleri - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Birinci Cousin Problemi
    • 1.1 Çözümü üzerine
      • 1.1.1 Düzgün fonksiyonlar için hâli
      • 1.1.2 Holomorfluk bölgelerinde çözüm
    • 1.2 Demet kohomolojisi
  • 2 İkinci Cousin Problemi
    • 2.1 Demet kohomolojisi
  • 3 Örnekler
  • 4 Kaynakça
  • 5 Ayrıca bakınız

Cousin problemleri

  • English
  • Français
  • 日本語
  • 한국어
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Matematiğin bir alt dalı olan çok değişkenli karmaşık analizde Cousin problemleri (Tr. okunuşu Kuzen problemleri), meromorf fonksiyonların yerel bilgilerinden (yani sıfırlarından ve kutuplarından) faydalanarak bu kutuplardan oluşan kümeler hariç her yerde meromorf olan fonksiyon oluşturma problemlerine verilen addır. Problemin toplamsal ve çarpımsal olarak iki türü mevcuttur. Bu problemler, Birinci Cousin Problemi ya da Cousin I problemi ve İkinci Cousin Problemi ya da Cousin II problemi olarak adlandırılırlar. Bu adlarla ilk defa Henri Cartan'ın 1934'teki makalesinde anılmışlardır[1] ve problemleri özel hâllerde 1895 yılında tanımlayan Fransız matematikçi Pierre Cousin'in adını taşımaktadırlar.[2]

Çok değişkenli karmaşık analizdeki bu problemler karmaşık analizdeki Weierstrass çarpım teoremi ve Mittag-Leffler teoreminin çözdüğü problemlerin yüksek boyutlara uyarlaması olarak görülebilirler. Her iki problemde bir karmaşık manifold M {\displaystyle M} {\displaystyle M}, bu manifoldun açık örtüsü U i {\displaystyle U_{i}} {\displaystyle U_{i}} ve U i {\displaystyle U_{i}} {\displaystyle U_{i}}ler üzerinde meromorf olan f i {\displaystyle f_{i}} {\displaystyle f_{i}} fonksiyonları verilir.

Birinci Cousin Problemi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Birinci problemde, f i − f j {\displaystyle f_{i}-f_{j}} {\displaystyle f_{i}-f_{j}} fonksiyonlarının tanımlı oldukları bölgelerde, yâni U i ∩ U j {\displaystyle U_{i}\cap U_{j}} {\displaystyle U_{i}\cap U_{j}} kümesinde, holomorf olduğu bilgisi verilir. Problem, o zaman, M {\displaystyle M} {\displaystyle M} üzerinde meromorf olan ve f − f i {\displaystyle f-f_{i}} {\displaystyle f-f_{i}} fonksiyonlarının holomorf olduğu bir f {\displaystyle f} {\displaystyle f} fonksiyonunun var olup olmadığını sorar. Problemde f i − f j {\displaystyle f_{i}-f_{j}} {\displaystyle f_{i}-f_{j}} üzerinde şartlar aslında gereklidir ve problem bu tür bir şartın yeterli olup olmadığını sormaktadır.

Çözümü üzerine

[değiştir | kaynağı değiştir]

Probleme tek boyut özelinde bakıldığında, yani, M {\displaystyle M} {\displaystyle M} karmaşık düzlemde açık bir küme olduğunda, problemin çözümü Mittag-Leffler teoremi tarafından verilmektedir. Problemin ilk tam çözümü Kiyoshi Oka tarafından verilmiştir.[3][4]

Riemann yüzeyi özelinde bakıldığında ise M {\displaystyle M} {\displaystyle M} üzerinde ilâve varsayımlar getirmek gerekebilir. Problemin çözümü en genel haliyle Stein manifoldları için verilmiştir. Bu çözümü veren Cartan B teoremidir.

Düzgün fonksiyonlar için hâli

[değiştir | kaynağı değiştir]

Problemin holomorf değil de düzgün fonksiyonlar için değiştirilmiş halinin her zaman çözülebilir olduğu kolaylıkla gösterilebilir.[5] Gerçekten, M {\displaystyle M} {\displaystyle M} üzerindeki { U i } {\displaystyle \{U_{i}\}} {\displaystyle \{U_{i}\}} örtüsüyle uyumlu birimin ayrışımı { φ i } {\displaystyle \{\varphi _{i}\}} {\displaystyle \{\varphi _{i}\}} tarafından verilsin. Her i {\displaystyle i} {\displaystyle i} için, U i {\displaystyle U_{i}} {\displaystyle U_{i}} üzerinde g i ( z ) := ∑ k φ k ( z ) ( f k ( z ) − f i ( z ) ) {\displaystyle g_{i}(z):=\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{k}(z)-f_{i}(z))} {\displaystyle g_{i}(z):=\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{k}(z)-f_{i}(z))} tanımlanırsa, o zaman U i ∩ U j {\displaystyle U_{i}\cap U_{j}} {\displaystyle U_{i}\cap U_{j}} kümesinde

g j ( z ) − g i ( z ) = ∑ k φ k ( z ) ( f k ( z ) − f j ( z ) − f k ( z ) + f i ( z ) ) = ∑ k φ k ( z ) ( f i ( z ) − f j ( z ) ) = f i ( z ) − f j ( z ) {\displaystyle {\begin{aligned}g_{j}(z)-g_{i}(z)&=\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{k}(z)-f_{j}(z)-f_{k}(z)+f_{i}(z))\\&=\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{i}(z)-f_{j}(z))\\&=f_{i}(z)-f_{j}(z)\\\end{aligned}}} {\displaystyle {\begin{aligned}g_{j}(z)-g_{i}(z)&=\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{k}(z)-f_{j}(z)-f_{k}(z)+f_{i}(z))\\&=\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{i}(z)-f_{j}(z))\\&=f_{i}(z)-f_{j}(z)\\\end{aligned}}}

olur.

Holomorfluk bölgelerinde çözüm

[değiştir | kaynağı değiştir]

Holomorfluk bölgelerinin üzerinde birinci Cousin probleminin çözümü her zaman vardır.[5] Gerçekten de, M {\displaystyle M} {\displaystyle M} üzerindeki { U i } {\displaystyle \{U_{i}\}} {\displaystyle \{U_{i}\}} örtüsüyle uyumlu birimin ayrışımı { φ i } {\displaystyle \{\varphi _{i}\}} {\displaystyle \{\varphi _{i}\}} tarafından verilsin. Her i {\displaystyle i} {\displaystyle i} için, U i {\displaystyle U_{i}} {\displaystyle U_{i}} üzerinde yine g i ( z ) := ∑ k φ k ( z ) ( f k ( z ) − f i ( z ) ) {\displaystyle g_{i}(z):=\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{k}(z)-f_{i}(z))} {\displaystyle g_{i}(z):=\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{k}(z)-f_{i}(z))} tanımlansın. Elbette, bu şekilde tanımlanmış bir fonksiyon holomorf olmayacaktır. Ancak, U i ∩ U j {\displaystyle U_{i}\cap U_{j}} {\displaystyle U_{i}\cap U_{j}} kümesinde

∂ ¯ ( g j ( z ) − g i ( z ) ) = ∂ ¯ ( ∑ k φ k ( z ) ( f k ( z ) − f j ( z ) − f k ( z ) + f i ( z ) ) ) = ∂ ¯ ( ∑ k φ k ( z ) ( f i ( z ) − f j ( z ) ) ) = ∂ ¯ ( f i ( z ) − f j ( z ) ) = 0 {\displaystyle {\begin{aligned}{\bar {\partial }}(g_{j}(z)-g_{i}(z))&={\bar {\partial }}\left(\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{k}(z)-f_{j}(z)-f_{k}(z)+f_{i}(z))\right)\\&={\bar {\partial }}\left(\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{i}(z)-f_{j}(z))\right)\\&={\bar {\partial }}\left(f_{i}(z)-f_{j}(z)\right)\\&=0\end{aligned}}} {\displaystyle {\begin{aligned}{\bar {\partial }}(g_{j}(z)-g_{i}(z))&={\bar {\partial }}\left(\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{k}(z)-f_{j}(z)-f_{k}(z)+f_{i}(z))\right)\\&={\bar {\partial }}\left(\sum _{k}\varphi _{k}(z)(f_{i}(z)-f_{j}(z))\right)\\&={\bar {\partial }}\left(f_{i}(z)-f_{j}(z)\right)\\&=0\end{aligned}}}

olur. Yani, her U j {\displaystyle U_{j}} {\displaystyle U_{j}} için, f ≡ ∂ ¯ g j {\displaystyle f\equiv {\bar {\partial }}g_{j}} {\displaystyle f\equiv {\bar {\partial }}g_{j}} problemi iyi tanımlıdır. Ayrıca, f {\displaystyle f} {\displaystyle f} sonsuz türevlidir ve ∂ ¯ f = 0 {\displaystyle {\bar {\partial }}f=0} {\displaystyle {\bar {\partial }}f=0} gözlenir. Holomorfluk bölgelerinde, ∂ ¯ {\displaystyle {\bar {\partial }}} {\displaystyle {\bar {\partial }}}-problemi çözülebileceği için, M {\displaystyle M} {\displaystyle M} üzerinde ∂ ¯ u = f {\displaystyle {\bar {\partial }}u=f} {\displaystyle {\bar {\partial }}u=f} özelliğini sağlayan sonsuz türevli bir u {\displaystyle u} {\displaystyle u} vardır. u {\displaystyle u} {\displaystyle u} fonksiyonlarını daha önceden tanılanmış g j {\displaystyle g_{j}} {\displaystyle g_{j}} fonksiyonları üzeride düzeltme olarak kullanıp, holomorf fonksiyonlar yaratabiliriz. Gerçekten de, eğer U j {\displaystyle U_{j}} {\displaystyle U_{j}} üzerinde h j ( z ) := g j ( z ) − u {\displaystyle h_{j}(z):=g_{j}(z)-u} {\displaystyle h_{j}(z):=g_{j}(z)-u} tanımlarsak, o zaman, U i ∩ U j {\displaystyle U_{i}\cap U_{j}} {\displaystyle U_{i}\cap U_{j}} kümesinde h j − h i = g j − g i = f j − f i {\displaystyle h_{j}-h_{i}=g_{j}-g_{i}=f_{j}-f_{i}} {\displaystyle h_{j}-h_{i}=g_{j}-g_{i}=f_{j}-f_{i}} olur. Aynı zamanda, her i {\displaystyle i} {\displaystyle i} için,

∂ ¯ h i = ∂ ¯ g i − ∂ ¯ u = f − ∂ ¯ u = 0 {\displaystyle {\bar {\partial }}h_{i}={\bar {\partial }}g_{i}-{\bar {\partial }}u=f-{\bar {\partial }}u=0} {\displaystyle {\bar {\partial }}h_{i}={\bar {\partial }}g_{i}-{\bar {\partial }}u=f-{\bar {\partial }}u=0}

olur. Yani, her h i {\displaystyle h_{i}} {\displaystyle h_{i}} holomomorftur.

Demet kohomolojisi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Birinci Cousin problemine demet kohomolojisi açısından da bakmak mümkündür. M {\displaystyle M} {\displaystyle M} üzerindeki meromorf fonksiyonların demeti K {\displaystyle K} {\displaystyle K} olsun. O {\displaystyle O} {\displaystyle O} ise M {\displaystyle M} {\displaystyle M} üzerindeki holomorf fonksiyonların demeti olsun. Bir f {\displaystyle f} {\displaystyle f} global kesiti K {\displaystyle K} {\displaystyle K}den bölüm demeti K / O {\displaystyle K/O} {\displaystyle K/O}'nun global kesiti ϕ ( f ) {\displaystyle \phi (f)} {\displaystyle \phi (f)}e gider. Bunun tersi yöndeki soru birinci Cousin problemidir. Diğer deyişle, K / O {\displaystyle K/O} {\displaystyle K/O}'nun global bir kesiti verilse, bunun görüntüsü K {\displaystyle K} {\displaystyle K}de global bir kesit midir? O zaman, problem

H 0 ( M , K ) → ϕ H 0 ( M , K / O ) {\displaystyle H^{0}(M,\mathbf {K} )\,\xrightarrow {\phi } \,H^{0}(M,\mathbf {K} /\mathbf {O} )} {\displaystyle H^{0}(M,\mathbf {K} )\,\xrightarrow {\phi } \,H^{0}(M,\mathbf {K} /\mathbf {O} )}

gönderiminin görüntüsünü tanımlayabilmektir. Tam kohomoloji dizisinden

H 0 ( M , K ) → ϕ H 0 ( M , K / O ) → H 1 ( M , O ) {\displaystyle H^{0}(M,\mathbf {K} )\,\xrightarrow {\phi } \,H^{0}(M,\mathbf {K} /\mathbf {O} )\to H^{1}(M,\mathbf {O} )} {\displaystyle H^{0}(M,\mathbf {K} )\,\xrightarrow {\phi } \,H^{0}(M,\mathbf {K} /\mathbf {O} )\to H^{1}(M,\mathbf {O} )}

olur ve birinci Cousin problemi, birinci kohomoloji grubu H 1 ( M , O ) {\displaystyle H^{1}(M,\mathbf {O} )} {\displaystyle H^{1}(M,\mathbf {O} )} sıfırlaşırsa, bir çözüme kavuşur. Özellikle, Cartan B teoremi sayesinde, Stein manifoldları üzerinde çözüm elde edilmiş olur.

İkinci Cousin Problemi

[değiştir | kaynağı değiştir]

İkinci problemde, f i f j {\displaystyle {\frac {f_{i}}{f_{j}}}} {\displaystyle {\frac {f_{i}}{f_{j}}}} fonksiyonlarının tanımlı oldukları bölgelerde, yâni U i ∩ U j {\displaystyle U_{i}\cap U_{j}} {\displaystyle U_{i}\cap U_{j}} kümesinde, holomorf olduğu bilgisi ve sıfır değeri almadığı bilgisi verilir. Problem, o zaman, M {\displaystyle M} {\displaystyle M} üzerinden meromorf olan ve f f i {\displaystyle {\frac {f}{f_{i}}}} {\displaystyle {\frac {f}{f_{i}}}} fonksiyonlarının holomorf olduğu ve sıfır değeri almadığı bir f {\displaystyle f} {\displaystyle f} fonksiyonunun var olup olmadığını sorar.

İkinci Cousin problemi, sıfır değeri aldığı kümesi belirlenmiş bir değişkenli holomorf bir fonksiyonunun varlığıyla ilişkin Weierstrass teoreminin yüksek boyutlara genellemesidir. Problemin topolojik varsayımlar altında çözümü Kiyoshi Oka tarafından verilmiştir.[6] Probleme logaritma alarak problemi toplamsal bir probleme dönüştürme yaklaşımında, birinci Chern sınıfı şekinde bir engelle karşılaşılır.

Demet kohomolojisi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Demet kuramı açısından yaklaşılacak olursa, hiçbir yerde sıfır değeri almayan holomomrf fonksiyonların demeti O ∗ {\displaystyle \mathbf {O} ^{*}} {\displaystyle \mathbf {O} ^{*}} olsun. Benzer bir şekilde, K ∗ {\displaystyle \mathbf {K} ^{*}} {\displaystyle \mathbf {K} ^{*}} sıfıra eşit olmayan meromorf fonksiyonlar demeti olsun. O zaman, bu her iki demet Abelyen grup olurlar ve böylece bölüm demeti K ∗ / O ∗ {\displaystyle \mathbf {K} ^{*}/\mathbf {O} ^{*}} {\displaystyle \mathbf {K} ^{*}/\mathbf {O} ^{*}} iyi tanımlı olur. Eğer ϕ {\displaystyle \phi } {\displaystyle \phi } gönderimi örten ise, ikinci Cousin problemi çözülebilir:

H 0 ( M , K ∗ ) → ϕ H 0 ( M , K ∗ / O ∗ ) {\displaystyle H^{0}(M,\mathbf {K} ^{*}){\xrightarrow {\phi }}H^{0}(M,\mathbf {K} ^{*}/\mathbf {O} ^{*})} {\displaystyle H^{0}(M,\mathbf {K} ^{*})\xrightarrow {\phi } H^{0}(M,\mathbf {K} ^{*}/\mathbf {O} ^{*})}

Bu bölüme ilişkin uzun tam demet kohomolojisi ise şöyle olur:

H 0 ( M , K ∗ ) → ϕ H 0 ( M , K ∗ / O ∗ ) → H 1 ( M , O ∗ ) {\displaystyle H^{0}(M,\mathbf {K} ^{*}){\xrightarrow {\phi }}H^{0}(M,\mathbf {K} ^{*}/\mathbf {O} ^{*})\to H^{1}(M,\mathbf {O} ^{*})} {\displaystyle H^{0}(M,\mathbf {K} ^{*})\xrightarrow {\phi } H^{0}(M,\mathbf {K} ^{*}/\mathbf {O} ^{*})\to H^{1}(M,\mathbf {O} ^{*})}

O zaman, H 1 ( M , O ∗ ) = 0 {\displaystyle H^{1}(M,\mathbf {O} ^{*})=0} {\displaystyle H^{1}(M,\mathbf {O} ^{*})=0} olduğu sürece, ikinci Cousin problemi çözülebilir. K ∗ / O ∗ {\displaystyle \mathbf {K} ^{*}/\mathbf {O} ^{*}} {\displaystyle \mathbf {K} ^{*}/\mathbf {O} ^{*}} bölüm demeti M {\displaystyle M} {\displaystyle M} üzerindeki Cartier bölenlerinin ruşeymlerinden oluşan demettir. Bu nedenle, her global kesitin bir meromorf fonksiyon tarafından üretilip üretilmediği problemi M {\displaystyle M} {\displaystyle M} üzerindeki her doğru demetinin âşikar olup olmadığına karar vermeye eşdeğerdir.

O ∗ {\displaystyle \mathbf {O} ^{*}} {\displaystyle \mathbf {O} ^{*}} üzerindeki çarpımsal yapı için H 1 ( M , O ∗ ) {\displaystyle H^{1}(M,\mathbf {O} ^{*})} {\displaystyle H^{1}(M,\mathbf {O} ^{*})} kohomoloji grubu, H 1 ( M , O ) {\displaystyle H^{1}(M,\mathbf {O} )} {\displaystyle H^{1}(M,\mathbf {O} )} üzerindeki toplamsal yapıyla logaritma alarak karşılaştırılabilinir. Yani, en sol taraftaki demetin yerel olarak sabit olduğu ve lifinin 2 π i Z {\displaystyle 2\pi i\mathbb {Z} } {\displaystyle 2\pi i\mathbb {Z} } olduğu ve aşağıdaki gibi gösterilen bir tam demet dizisi vardır.

0 → 2 π i Z → O → exp O ∗ → 0 {\displaystyle 0\to 2\pi i\mathbb {Z} \to \mathbf {O} {\xrightarrow {\exp }}\mathbf {O} ^{*}\to 0} {\displaystyle 0\to 2\pi i\mathbb {Z} \to \mathbf {O} \xrightarrow {\exp } \mathbf {O} ^{*}\to 0}

H1 seviyesinde logaritmayı tanımlaya engel H 2 ( M , Z ) {\displaystyle H^{2}(M,\mathbb {Z} )} {\displaystyle H^{2}(M,\mathbb {Z} )}'in içinde çıkar. Uzun tam demet kohomolojisinden

H 1 ( M , O ) → H 1 ( M , O ∗ ) → 2 π i H 2 ( M , Z ) → H 2 ( M , O ) {\displaystyle H^{1}(M,\mathbf {O} )\to H^{1}(M,\mathbf {O} ^{*})\to 2\pi iH^{2}(M,\mathbb {Z} )\to H^{2}(M,\mathbf {O} )} {\displaystyle H^{1}(M,\mathbf {O} )\to H^{1}(M,\mathbf {O} ^{*})\to 2\pi iH^{2}(M,\mathbb {Z} )\to H^{2}(M,\mathbf {O} )}

elde edilir. M {\displaystyle M} {\displaystyle M} Stein manifoldu ise, ortadaki ok izomorfizma olur çünkü q > 0 {\displaystyle q>0} {\displaystyle q>0} için H q ( M , O ) = 0 {\displaystyle H^{q}(M,\mathbf {O} )=0} {\displaystyle H^{q}(M,\mathbf {O} )=0} vardır. Böylece, ikinci Cousin probleminin çözülebilir olması için H 2 ( M , Z ) = 0 {\displaystyle H^{2}(M,\mathbb {Z} )=0} {\displaystyle H^{2}(M,\mathbb {Z} )=0} olması gerekli ve yeterlidir.

Örnekler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Her iki problemin de çözülebilir olduğu bir duruma, her bir D i {\displaystyle D_{i}} {\displaystyle D_{i}}nin ( i = 1 , ⋯ , n {\displaystyle i=1,\cdots ,n} {\displaystyle i=1,\cdots ,n}) karmaşık düzlemde birer bölge olduğu ve bu bölgelerin en fazla bir tanesinin haricinde hepsinin basit bağlantılı olduğu D := D 1 × ⋯ D n ⊂ C n {\displaystyle D:=D_{1}\times \cdots D_{n}\subset \mathbb {C} ^{n}} {\displaystyle D:=D_{1}\times \cdots D_{n}\subset \mathbb {C} ^{n}} kümesi örnek olarak verilebilir.
  • Birinci Cousin probleminin çözülemeyeceği duruma örnek olarak M = C 2 ∖ { 0 } {\displaystyle M=\mathbb {C} ^{2}\backslash \{0\}} {\displaystyle M=\mathbb {C} ^{2}\backslash \{0\}}, U i = { z i ≠ 0 } {\displaystyle U_{i}=\{z_{i}\neq 0\}} {\displaystyle U_{i}=\{z_{i}\neq 0\}} ( i = 1 , 2 {\displaystyle i=1,2} {\displaystyle i=1,2}), f 1 = 1 z 1 z 2 {\displaystyle f_{1}={\frac {1}{z_{1}z_{2}}}} {\displaystyle f_{1}={\frac {1}{z_{1}z_{2}}}} ve f 2 = 0 {\displaystyle f_{2}=0} {\displaystyle f_{2}=0} verilebilir.[7]
  • Birinci problemin çözülebilir olduğu ama ikinci problemin çözülemediği duruma örnek olarak, M = { ( z 1 , z 2 ) ∈ C 2 : 3 4 < | z j | < 5 4 , j = 1 , 2 } {\displaystyle M=\{(z_{1},z_{2})\in \mathbb {C} ^{2}:{\frac {3}{4}}<|z_{j}|<{\frac {5}{4}},j=1,2\}} {\displaystyle M=\{(z_{1},z_{2})\in \mathbb {C} ^{2}:{\frac {3}{4}}<|z_{j}|<{\frac {5}{4}},j=1,2\}} verilebililir. Tanımlanan karmaşık düzlemdeki kümelerin çarpımından oluştuğu için holomorfluk bölgesidir ve birinci problemin bu küme üzerinde çözümü vardır. Ancak, ikinci Cousin probleminin bu küme üzerinde çözümü yoktur.[5]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Chorlay, R. (2010), "From Problems to Structures: the Cousin Problems and the Emergence of the Sheaf Concept", Arch. Hist. Exact Sci., cilt 64, ss. 1-73, doi:10.1007/s00407-009-0052-3 
  2. ^ Cousin, P. (1895), "Sur les fonctions de n variables", Acta Math., cilt 19, ss. 1-62, doi:10.1007/BF02402869, 19 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi10 Kasım 2024 
  3. ^ Oka, Kiyoshi (1936). "Domaines convexes par rapport aux fonctions rationnelles". Journal of Science of the Hiroshima University. 6: 245-255. doi:10.32917/hmj/1558749869. 10 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi10 Kasım 2024.  PDF 10 Kasım 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. TeX
  4. ^ Oka, Kiyoshi (1937). "Domaines d'holomorphie". Journal of Science of the Hiroshima University. 7: 115-130. doi:10.32917/hmj/1558576819. PDF TeX. 10 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi10 Kasım 2024. 
  5. ^ a b c Steven G. Krantz. Function Theory of Several Complex Variables, AMS Chelsea Publishing, Providence, Rhode Island, 1992.
  6. ^ Oka, Kiyoshi (1939). "Deuxième problème de Cousin". Journal of Science of the Hiroshima University. 9: 7-19. doi:10.32917/hmj/1558490525. PDF TeX. 3 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi10 Kasım 2024. 
  7. ^ "Cousin problems", Matematik Ansiklopedisi, Avrupa Matematik Topluluğu, 2001 

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Cartan A ve B teoremleri
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Cousin_problemleri&oldid=34270980" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Çok değişkenli karmaşık analiz
  • Karmaşık analiz
  • Demet teorisi
Gizli kategori:
  • Webarşiv şablonu wayback bağlantıları
  • Sayfa en son 09.47, 23 Kasım 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Cousin problemleri
Konu ekle