Cinco de Mayo
Cinco de Mayo (İspanyolca: 5 Mayıs); Meksika'da, 1862'de III. Napolyon komutasındaki Fransız ordularına karşı elde edilen zaferin kutlandığı bayram.[1] ABD ve Meksika'da kutlanır, Meksika'nın Puebla eyaleti kutlamaların merkezini oluşturmaktadır ve bu eyalette bayram El Día de la Batalla de Puebla (Türkçe: Puebla Muharebesi Günü) olarak adlandırılır. General Ignacio Zaragoza Seguín komutasındaki Meksika ordusunun 5 Mayıs 1862'de, Puebla Muharebesi'nde Fransa işgal kuvvetlerine karşı kazandığı galibiyete atfedilmiştir.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]1861'de Meksika, yabancı ülkelere olan borçları için moratoryum (borç erteleme) ilan edince İngiliz, İspanyol ve Fransız orduları tarafından işgal edildi. Nisan 1862'ye gelindiğinde İngiliz ve İspanyol orduları geri çekilmişti ancak Fransa, zengin toprak sahiplerinin desteğini alarak, Avusturyalı Maximilian yönetiminde bir monarşi kurmaya ve Kuzey Amerika'da Amerika Birleşik Devletleri etkisini azaltmaya çalıştı.[1] 5 Mayıs 1862 günü yeterince askerî donanımı olmayan mestizo (İspanyol-Kızılderili) ve Zapotec orduları Mexico City'nin güneyinde gerçekleşen Puebla Muharebesi'nde Fransız ordularını yendi. Yaklaşık 1000 Fransız askeri öldürüldü.[1] Savaşın devam etmesine ve Fransızların tamamen geri püskürtülmesi 5 sene sürmesine rağmen Puebla Meksika'nın yabancı güçlerin baskısına direnişinde bir sembol hâline geldi. Kent sonradan Puebla de Zaragoza olarak adlandırıldı. Muharebe sahası günümüzde millî parktır.
Kutlamalar
[değiştir | kaynağı değiştir]Bugün Meksika'da özellikle Puebla'da geçitler ve konuşmalarla kutlanır. Bazı şehirlerde Puebla Muharebesi canlandırılır. Cinco de Mayo Amerika Birleşik Devletleri'nin yoğun Meksikalı nüfusuna sahip bölgelerinde de (özellikle güneybatıda) festivallerle kutlanır.[1] Amerika Birleşik Devletleri'ndeki kutlamalar genellikle tüm haftaya yayılır. Yemek, içki, müzik ve dans bu kutlamaların vazgeçilmez öğeleridir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d "Cinco de Mayo." Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2012.