Barış antlaşması

Şu ana kadar bilinen ilk barış antlaşması, Kadeş Antlaşması.

Barış antlaşması ya da (Ahit'ten) Sulh Muahedesi iki veya daha fazla düşman taraf, ekseriyetle milletler veya hükûmetler arasındaki savaşı resmen sona erdiren anlaşmadır. Muharebeyi durdurmak için yapılan mütarekeden farklı olarak kalıcı bir antlaşmadır.

Antlaşmaların Unsurları

Bir antlaşmanın muhtevası genellikle, neticelenmekte olan çatışmanın niteliğine bağlıdır. Çok sayıda taraf arasında büyük ihtilaflar olması halinde, tüm mevzuları kapsayan uluslararası muahede veya her iki taraf arasında imzalanan ayrı muahedeler.

Aşağıdakiler gibi bir sulh muahedesi dahil edilebilecek birçok muhtemel madde vardır:

• Sınırların resmi tarifi
• Gelecekteki ihtilafları çözmek için metotlar
• Kaynakların paylaştırılması
• Mültecilerin vaziyeti
• Savaş esirlerinin vaziyeti
• Mevcut borçların kapatılması
• Mevcut anlaşmaların yeniden uygulanması

Garantör Devlet

Bir antlaşmada garantör devlet, taraflardan biri antlaşmayı bozarsa düzeni sağlamakla görevlidir. Öncelikle antlaşmayı bozan tarafı uyarır ve diplomatik yollarla geri adım atmasını sağlamaya çalışır. Bu sonuç vermezse siyasi veya ekonomik baskı uygulayabilir; yaptırımlar, ambargo ya da desteğini geri çekme gibi yollar kullanabilir. Yine de antlaşmaya uyulmazsa, antlaşmada bu yetki verilmişse ve uluslararası hukuk izin veriyorsa, son çare olarak askerî müdahalede bulunabilir.

Garantör devlet, antlaşmadaki taraflar tarafından, seçilen devletin de kabulüyle seçilir. Ayriyeten antlaşmada da açıkça ve net bir şekilde garantörlüğün belirtilmesi gerekmektedir.