Alfonsina Orsini
| Alfonsina Orsini | |
|---|---|
| Alfonsina Orsini olduğu düşünülen bir kadının portresi, Sandro Botticelli'ye atfedilmiştir[1] | |
 | |
| Doğum | 1472 |
| Ölüm | Roma, Papalık Devletleri |
| Defin | Santa Maria del Popolo Bazilikası, Roma |
| Babası | Roberto Orsini |
| Annesi | Caterina Sanseverino |
Alfonsina Orsini (1472 - 7 Şubat 1520) Floransa'nın naibi idi. Oğlu Lorenzo II de' Medici'nin yokluğunda, 1515-1519 yılları arasında Floransa Cumhuriyeti'ni yönetti. Hükümdarlığı, oradaki cumhuriyetçi yönetimin sonunun bir işareti olarak korkuluyordu. Soylu bir aileden doğmuş ve Napoli Kraliyet Sarayı'nda büyümüştü. 1488'den itibaren Piero di Lorenzo de' Medici'nin eşi ve Lorenzo II de' Medici ile iki kızının annesiydi. Sürgün edilen Medici ailesinin yeniden iktidara gelmesine yardımcı oldu, oğlu için bir Fransız kraliyet evliliği sağlamak için çalıştı ve ayrıca kayınbiraderi Papa X. Leo'nun sarayında da etkiliydi.
Hayatı boyunca servetini, konumunu ve bağlantılarını yoksullara ve yeterince temsil edilmeyenlere yardım etmek için kullandı. Ayrıca bunları ailesinin gücünü ve servetini artırmak için de kullandı. Hem Floransa'da hem de Roma'da sanat ve mimarinin koruyucusuydu. Bu, dini yapıların yenilenmesinin yanı sıra aile için sarayların inşasını da içeriyordu.
İlk yılları ve ailesi
[değiştir | kaynağı değiştir]1472'de doğan, Caterina Sanseverino ve Tagliacozzo ve Alba Kontu Roberto Orsini'nin kızıydı.[2] Napoli Kralı I. Ferdinand'ın sarayında büyüdü.[3] 1486'da Orsini'nin Piero di Lorenzo de' Medici ile evliliği, vekalet eden amcası Bernardo Rucellai tarafından ayarlandı.[4] Şubat 1488'de, Ferdinand ve eşi Aragonlu Joanna'nın katıldığı Roma'daki bir düğüne kocasıyla birlikte katılırken, yanında 12.000 düka değerinde bir çeyiz getirdi.[2] Nihayet Mayıs 1488'de Floransa'ya vardı.[5]
Medici'lerin önceki eşleri gibi, kocasından ve daha sonra oğlundan yardım isteyen din adamları ve yoksullar tarafından sık sık kendisine başvuruluyordu.[6] Vergi yükünü hafifletmesi, iş sağlaması ve hacizli malların serbest bırakılması için yardım etmesi istendi.[6] Annesi Orsini ve kayınvalidesi ve uzaktan kuzeni olan Clarice Orsini, Floransa'daki Santa Lucia manastırının büyük çaplı yenilenmesine destek verdiler.[7] Yenileme çalışmaları, Dominikan rahibeleri için yatakhanelerin genişletilmesini, kilisenin yeniden inşa edilmesini ve başka oda ve şapellerin eklenmesini içeriyordu.[8] Odalardan birkaçı, ihtiyaç duyulduğunda Medici ailesindeki kadınların kullanımına sunuldu.[9]
Ailesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Alfonsina Orsini ve kocasının üç çocuğu vardı:−
- Clarice de' Medici (1489-1528), Filippo Strozzi ile evlendi.[10]
- Urbino Dükü Lorenzo de' Medici (1492-1519)[10]
- Luisa de' Medici (d. Şubat 1494)[11]
Siyasi Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Eşi ve Medici ailesindeki diğer erkekler, Piero'nun işgalci Fransa Kralı VIII. Charles ile yaptığı görüşmeler halkın beklentilerini karşılamayınca Kasım 1494'te sürgüne gönderildi.[12] 9 Kasım 1494'te bir kalabalık Medici sarayını yağmaladı ve Alfonsina ile annesini kovup mücevherlerini çaldı.[13] Daha sonra yeniden inşa ettirdikleri bir manastırda kaldılar.[9] Floransa yasalarına göre, kadınlar ve çocuklar sürgündeki kocaları veya babalarıyla birlikte sayılmıyordu, ancak paraları ve seyahat kabiliyetleri sınırlıydı.[14] Yasa ayrıca, kocaları sürgüne gönderilen kadınların çeyizlerini birincil para kaynakları olarak kullanmalarına izin veriyordu, ancak Alfonsina'nın çeyizi, Medici varlıklarının devlet tarafından el konulmasına dahil edildi.[15] Alfonsina ve annesi sürgünü sona erdirmek için Charles ile görüştüler, ancak Charles yalnızca isyancı statülerini kaldırdı ve sürgünü kaldıramadı.[16] Mayıs 1495'te Alfonsina, Roma'ya seyahat etmek ve orada kocasına yeniden katılmak için izin istedi, ancak reddedildi.[17] Bu SeŞubat ayında izinsiz ayrıldı ve Piero ve kardeşi Giuliano'ya Siena'da katıldı.[18] Annesi Mart 1497'de Floransa'dan sürgün edildi.[18]
Piero 1503'te sürgünde öldü.[19] Alfonsina, çeyizini talep etmek ve kızı Clarice için bir koca aramak amacıyla 1507'de kısa bir süreliğine Floransa'ya döndü.[20] Orada birçok kişi tarafından iyi karşılandı ve Medici ailesinin dönüşü için destek oluşturmak için çalıştı.[21] Lucrezia de' Medici'nin müzakereleri sonucunda Clarice, Aralık 1508'de Roma'da Filippo Strozzi ile nişanlandı ve Strozzi'yi Medici kampına dahil etti.[22] Alfonsina, Clarice'e 4000 ducat değerinde bir çeyiz verdi.[22] 1507'de Floransa lideri Piero Soderini, kardeşi Kardinal Francesco Soderini'den Alfonsina'nın çeyizi üzerindeki iddiasını çözmesine yardımcı olmasını istedi, ancak ilerleme yavaştı.[23] 1508'de Papa II. Julius'dan, onu geri alana kadar Kardinal'in parasını talep etmesini istedi Parayı aldı, ama bu işe yaramadı.[24] Çeyiz parasını 1510'un sonlarına kadar alamadı.[25] Medici sürgünü Eylül 1512'ye kadar sürdü, ancak Alfonsina Roma'da kaldı.[26]
Kayınbiraderi Papa X. Leo olarak seçildiğinde, gelirini artırmak ve oğluna ek gelir sağlamak için durumdan yararlandı.[27] 1514'te Papa'nın parasının azaldığını fark etti, ancak ailesinin çıkarları doğrultusunda hareket etmeye devam etti.[28] Bir yıl boyunca kendi adına lobi faaliyetlerinde bulundu. Damadının Vatikan'ın Genel Mevduatçısı pozisyonunu elde etmesi, ailesine Vatikan hazinelerine doğrudan erişim imkânı sağladı.[29] Medici'ler, aile üyelerinden ve müşterilerinden hangisinin en güçlü ve etkili pozisyonlara sahip olması gerektiği konusunda kamuoyunda tartışmalar yaşamaya başladı.[30] Alfonsina, oğlunun Floransa'da tek yetkiye sahip olması için çalışırken, Lucrezia liderliğindeki diğerleri daha dağıtılmış bir hükümet istiyordu.[31] Alfonsina, doğru kişilerin seçilmesi için Lorenzo'yu Floransa'daki seçimlere müdahale etmeye bile teşvik etti.[32] Ona, uzun süredir Medici ve Orsini ailelerine sadık olan ailelere düzenli olarak ödül vermesini hatırlattı.[7] Bu sıralarda, Lorenzo için kraliyet gelini için pazarlık yapmaya başladı ve bir İspanyol prensesiyle evlenmeyi düşündü.[27] Sonunda, hayalleri Lorenzo'nun Madeleine de La Tour d'Auvergne ile evlenmesiyle gerçekleşti.[27]
Naiplik
[değiştir | kaynağı değiştir]Haziran 1515'te Floransa'daki Medici Sarayı'na geri döndü .[33] Floransa Cumhuriyeti hala ismen bir cumhuriyet olsa da, Lorenzo annesinin yardımıyla yönetti.[34] Medici sarayı, hükümet kararlarının alındığı yer haline geldi.[35] Lorenzo, 1515 yazında Floransa ordusunu Papa Leo ve İspanyolları savaşında Fransa Kralı I. Francis'e karşı desteklemek için yanına aldığında, Alfonsina onun adına yönetimi ele aldı.[36] Resmî bir görev alamamasına rağmen, yönetim konseylerinin kararlarını yönetti ve Lorenzo'nun Papa'ya gönderdiği mektupları düzenledi.[37] Konseyler, kayıtlarında kararların "Muhteşem Leydi Alfonsina'nın emriyle" alındığını belirtti.[38] Şansölyesi Bernardo Fiamminghi'yi yeni yasalar çıkaran ofisin sekreteri olarak atadı.[39] Ayrıca oğlunun geri kalan yaşamı boyunca konseylere kimlerin 'seçileceği' konusunda da emirler verdi.[40] Ayrıca savaşla ilgili stratejiye de dahil oldu.[41] İsviçreli paralı askerler İspanyol ordusundan ayrıldığında, Francis'e antlaşma önerileri göndermeye başladı.[42] Papa Leo, Francis ile antlaşmayı müzakere etmek için elçileri sağlamasını istedi.[43] Antlaşma, Medici Hanedanı'nın yönetimini sürdürmesine izin veren bir hüküm içeriyordu.[44] Kasım 1515'te barış antlaşmasını imzalamak üzere seyahat eden Papa Leo'nun Floransa'ya resmi ziyaretini planlamaktan sorumluydu.[45]
Oğlunun 1516'da Urbino Dükalığı'nı alması için itici güç oldu ve Urbino Savaşı'na katılımını finanse etmeye yardımcı oldu. [46] Sonbaharda tekrar uzaktayken, Roma'dan uzaktan hüküm sürdü ve 1517'ye kadar Floransa'da kendisi için çalışan Goro Gheri'ye yön verdi.[47] Lorenzo, Gheri'ye yol gösterse bile, emirleri yerine getirmeden önce kararı Alfonsina ile teyit etti.[48] Reggio ve Urbino da dahil olmak üzere Floransa tarafından yönetilen topraklara vali atama sorumluluğunu üstlendi ve Urbino da emirlerini yerine getirdi.[49]
Hükümdarlığı pek popüler değildi ve hatta Papa Leo'nun 1515'teki ziyareti sırasında bile, açgözlülüğünü protesto eden ve onu özgürlüğün düşmanı olarak adlandıran posterler asıldı.[50] Floransa'nın birçok vatandaşı cumhuriyetin yakın zamanda sona ermesinden ve monarşiye geçilmesinden korkuyordu.[51] 1519 baharında sağlığı o kadar kötüydü ki artık yürüyemiyordu.[52] 7 Şubat 1520'de Roma'da öldü.[52] Öldüğünde, açgözlülüğüyle ilgili söylentiler yayıldı ve geride 70.000 düka altını aşan muazzam bir servet bıraktığını gösterdi.[53] Geride o kadar çok para bırakmamış olsa da, Papa Leo'ya yaklaşık 10.000 düka altını bıraktı ve bu parayı kızının ve torununun bakımı için kullanacağına güvendi.[53] Gömüldüğü yer Santa Maria del Popolo Bazilikası.[52]
Sanat ve mimari üzerindeki etkisi
[değiştir | kaynağı değiştir]Kocasının sürgüne gönderilmesine kadar Mariotto Albertinelli'nin eserlerini destekledi ve resimlerini İtalya'nın dört bir yanındaki geniş ailesine gönderdi.[54] 1504'te Alfonsina, annesinden Tivoli yakınlarında bir şato miras aldı.[23] 1514'te damadı Filippo, antik heykel koleksiyonunun bir tanımını yazarak, bunların Roma'nın en iyileri arasında olduğunu belirtti.[55] 1515'ten 1519'a kadar oğlu Lorenzo ile birlikte Poggio a Caiano'da bir villanın inşaatının devamı, Fucecchio'da bir göl evi üzerinde çalışma ve Floransa'da bahçelerin yeniden inşası gibi birçok önemli projede yer aldı.[7] Bu dönemde, Roma'daki Medici-Lante Sarayı'nın inşaatını da bağımsız olarak yönetti.[7] Bu projelerin her birinde mimar Nanni di Baccio Bigio'yu çalıştırdı.[7]
Popüler kültürde
[değiştir | kaynağı değiştir]"Yılan Kraliçe" filminin başında, adı geçmeyen bir oyuncu tarafından, konuşmayan bir rolde kısaca yer aldı.
Kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Gilbert, Felix (1949). "Bernardo Rucellai and the Orti Oricellari: A Study on the Origin of Modern Political Thought". Journal of the Warburg and Courtauld Institutes. Cilt 12. Warburg Institute. ss. 101–131. doi:10.2307/750259. JSTOR 750259.
- Reiss, Sheryl E. (2001). "Widow, Mother, Patron of Art: Alfonsina Orsini de' Medici". Reiss, Sheryl E.; Wilkins, David G. (Ed.). Beyond Isabella: Secular Women Patrons of Art in Renaissance Italy Volume 54 of Sixteenth century essays & studies. Truman State Univ Press. ISBN 9780943549880. Erişim tarihi: 11 Ocak 2016.
- Tomas, Natalie R. (2003). The Medici Women: Gender and Power in Renaissance Florence. Aldershot: Ashgate. ISBN 0754607771.
Daha Fazla Okuma
[değiştir | kaynağı değiştir]- Natalie Tomas, Alfonsina Orsini de' Medici ve 16. Yüzyıl Başlarındaki Floransa'da Kadın Hükümdarın 'Sorunları, Rönesans Çalışmaları, 14 (2000), s. 70–90.
- ^ Reiss 2001, s. 128.
- ^ a b Tomas 2003, s. 20.
- ^ Tomas 2003, s. 90.
- ^ Gilbert 1949, s. 105.
- ^ Tomas 2003, s. 53.
- ^ a b Tomas 2003, ss. 53,139.
- ^ a b c d e Tomas 2003.
- ^ Tomas 2003, s. 87.
- ^ a b Tomas 2003, s. 88.
- ^ a b Tomas 2003, s. 7.
- ^ "MEDICI, Piero de' in "Dizionario Biografico"". 17 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Tomas 2003, s. 105.
- ^ Reiss 2001, s. 126.
- ^ Tomas 2003, ss. 105–106.
- ^ Tomas 2003, s. 108.
- ^ Tomas 2003, s. 107.
- ^ Tomas 2003, ss. 108–109.
- ^ a b Tomas 2003, s. 109.
- ^ Reiss 2001, s. 127.
- ^ Tomas 2003, s. 111.
- ^ Tomas 2003, ss. 111–112.
- ^ a b Tomas 2003, s. 112.
- ^ a b Tomas 2003, s. 113.
- ^ Tomas 2003, s. 114.
- ^ Tomas 2003, ss. 114–115.
- ^ Tomas 2003, s. 115.
- ^ a b c Tomas 2003, s. 131.
- ^ Tomas 2003, ss. 128,131.
- ^ Tomas 2003, s. 132.
- ^ Tomas 2003, ss. 132–133.
- ^ Tomas 2003, ss. 133–134.
- ^ Tomas 2003, s. 136.
- ^ Reiss 2001, s. 133.
- ^ Tomas 2003, ss. 168,176.
- ^ Tomas 2003, s. 168.
- ^ Tomas 2003, s. 167,170.
- ^ Tomas 2003, ss. 167–168,171.
- ^ Tomas 2003, ss. 168–169.
- ^ Tomas 2003, s. 140.
- ^ Tomas 2003, ss. 169,176–177.
- ^ Tomas 2003, ss. 170–172.
- ^ Tomas 2003, ss. 171–172.
- ^ Tomas 2003, s. 171.
- ^ Tomas 2003, s. 172.
- ^ Reiss 2001, ss. 133–135,173.
- ^ Reiss 2001, s. 135.
- ^ Tomas 2003, s. 175.
- ^ Tomas 2003, s. 176.
- ^ Tomas 2003, ss. 175,177.
- ^ Tomas 2003, s. 174.
- ^ Tomas 2003, ss. 178–179.
- ^ a b c Reiss 2001, s. 138.
- ^ a b Tomas 2003, s. 181.
- ^ Tomas 2003, s. 91.
- ^ Reiss 2001, s. 131.