Adamın Oğlu
| |
| Sanatçı | René Magritte |
|---|---|
| Yıl | 1964 |
| Tür | Tuval üzerine yağlı boya |
| Boyutlar | 349 cm × 776 cm (137 in × 306 in) |
| Konum | Özel Koleksiyon |
Adamın Oğlu, Belçikalı ressam René Magritte'in 1964 tarihli sürrealist tablosu.
İzleycilerin karşısına çeşitli kitaplarda, filmlerde değişik şekillerde çıkan ikonik bir tablodur.[1]
Eser, bir otoportredir.[1] Ressam kendisini klasik bir takım elbise giymiş ve melon şapkalı olarak çizmiştir. Yüzü, havada asılı duran büyük bir yeşil elma ile kapanmıştır; ancak sol gözü kısmen elmanın yanlarından görünür. Melon şapkalı adam alçak bir duvar önündedir; arkasında deniz ve bulutlu gökyüzü görünür. Sol kolu ters dönmüş vaziyettedir, ceketinin üçüncü düğmesi iliklenmemiştir ve gövde sonsuza doğru aşağıya uzanır gibi görünmektedir.
Tablo, sanatçının arkadaşı Harry Torczyner'in 1963 yazında verdiği sipariş üzerine yapıldı. Torczyner, her zaman melon şapka giyen Magritte'ten Belçikalı ressamlar Rubens ve Ensor gibi şapkalı bir otoportre yapmasını istemişti ancak Magritte, kendi portresini yapmayı çok güç buldu ve tabloyu tamamladığında ortaya çıkan melon şapkalı, yüzü bir elmanın arkasında gizlenmiş anonim birinin resmi olmuştu ve esere Adamın Oğlu adı verildi.[1]
Sanatçı aynı yıl, bu tabloya benzer iki tablo daha yaptı. Bunlar, "Büyük Savaş" ve "Melon Şapkalı Adam" adlı tablolarıdır. Birincisinde deniz ve bulutları arkasına almış, alçak bir duvarın önünde melon şapkalı adam değil, şık giyimli, şemsiyeli ve şapkalı bir kadın vardır ve yüzü çiçekle kapanmıştır; ikincisinde ise melon şapkalı adam yüzü elma ile değil, beyaz bir kuş ile kapanmış olarak resmedilmiştir. Ayrıca "Dinleme Odası" (1952), "Posta Kartı" (1960) gibi yeşil elma figürünü kullandığı eserleri vardır. Melon şapka da Golconde (1953), Başyapıt (1955), Macera Ruhu (1962) gibi birçok eserinde kullanılmıştır.
Özel koleksiyonda bulunduğu için tablonun orijinalini görme imkânı azdır. 2011'de Montreal'da bir otelde,[2] 2018'de San Francisco Modern Sanat Müzesi'nde sergilenmiştir.[3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c "The Son of A Man". Renemagritte.org sitesi. 25 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2019.
- ^ "The Son of Man". Totallyhistory.com sitesi. 29 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2019.
- ^ Scott, Chadd. "Once Magritte's 'The Son Of Man' Leaves SFMOMA, No Telling When You'll See It Again". Forbes.com sitesi, 9 Ekim 208. 4 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2020.