1996 International Touring Car Championship - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Takımlar ve sürücüler
  • 2 Program ve sonuçlar
  • 3 Sürücüler Şampiyonası sıralaması
    • 3.1 Notlar
  • 4 Üreticiler Şampiyonası sıralaması
  • 5 Kaynakça
  • 6 Dış bağlantılar

1996 International Touring Car Championship

  • Deutsch
  • English
  • Français
  • 日本語
  • Polski
  • Русский
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Wikimedia Commons
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
1996 International Touring Car Championship
Önceki
1995
Sonraki
2000
Support series:
German Formula Three
Keke Rosberg (önde) ve 1996'da Opel Calibra ile şampiyonluğa ulaşan Manuel Reuter (arkada), (Donington 1995)

1996 International Touring Car Championship, Alman turing otomobil şampiyonasının on üçüncü sezonu ve aynı zamanda International Touring Car Championship adı altındaki ilk ve son sezonuydu. FIA Class 1 Touring Otomobillerin katılımıyla düzenlenen organizasyonda, Mercedes-Benz, Alfa Romeo ve Opel yarıştı. Deutsche Tourenwagen Meisterschaft serisinden oluşan organizasyon, 1995 yılında hem Almanya'da hem de Uluslararası bazda seri olarak düzenlendi. Daha sonra Uluslararası Touring Otomobil Şampiyonasını (ITC olarak kısaltılır) oluşturmak üzere birleştirildi. Opel Calibra ile yarışan Manuel Reuter organizasyonun son şampiyonu oldu ve Opel de üreticiler şampiyonluğunu kazandı.

Takımlar ve sürücüler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Üretici Araba Takım Nu Sürücüler Turlar
Mercedes-Benz Mercedes-Benz C-Class Almanya D2 Mercedes-AMG 1 Almanya Bernd Schneider Hepsi
2 Birleşik Krallık Dario Franchitti Hepsi
Almanya Warsteiner Mercedes-AMG 3 Danimarka Jan Magnussen 1-6, 9-13
Kolombiya Juan Pablo Montoya 7
Brezilya Ricardo Zonta 8
4 Almanya Alexander Grau 1-6
Almanya Bernd Mayısländer 7-13
Almanya UPS Mercedes-AMG 11 Almanya Jörg van Ommen Hepsi
12 Danimarka Kurt Thiim 1-11
Brezilya Christian Fittipaldi 12
Japonya Aguri Suzuki 13
Almanya Persson Motorsport 21 Almanya Ellen Lohr 1-8
Almanya Alexander Grau 9-13
22 Almanya Bernd Mayısländer 1-6
Almanya Alexander Grau 7-8
Almanya Ellen Lohr 9-13
37 Tayland Ratanakul Prutirat 6
Alfa Romeo Alfa Romeo 155 V6 TI İtalya Martini Alfa Corse 5 İtalya Nicola Larini Hepsi
6 İtalya Alessandro Nannini Hepsi
İtalya JAS Motorsport Alfa Romeo 9 İtalya Stefano Modena Hepsi
18 İtalya Gabriele Tarquini Hepsi
İtalya Jägermeister JAS Motorsport Alfa Romeo 10 Almanya Michael Bartels Hepsi
İtalya Bosch JAS Motorsport Alfa Romeo 19 Danimarka Jason Watt 1-11
Brezilya Max Wilson 12
Japonya Naoki Hattori 13
İtalya Giudici Motorsport 13 İtalya Gianni Giudici 1-8, 10-11
İtalya TV Spielfilm Alfa Corse 14 İtalya Giancarlo Fisichella Hepsi
15 Almanya Christian Danner Hepsi
Opel Opel Calibra V6 4×4 [de] Almanya Joest Racing Opel 7 Almanya Manuel Reuter Hepsi
8 Birleşik Krallık Oliver Gavin 1-10, 12-13
Japonya Masanori Sekiya 11
23 Almanya Volker Strycek 8
24 Fransa Yannick Dalmas Hepsi
25 Avusturya Alexander Wurz 1-11
Brezilya Tony Kanaan 12
Japonya Masanori Sekiya 13
Almanya Zakspeed Team Opel 16 Almanya Uwe Alzen Hepsi
17 Almanya Klaus Ludwig 1-9, 11-13
Almanya Volker Strycek 10
Almanya Team Rosberg Opel 43 Finlandiya JJ Lehto Hepsi
44 Almanya Hans-Joachim Stuck Hepsi
İtalya Giudici Motorsport 13 İtalya Gianni Giudici 6-8, 10-11

Program ve sonuçlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Tur Ülke Pist Tarih Pole Pozisyonu En Hızlı Tur Kazanan Sürücü Kazanan Takım Rapor
1 R1 Almanya Almanya Hockenheimring (Kısa pist) 14 Nisan İtalya Nicola Larini İtalya Alessandro Nannini Almanya Manuel Reuter Joest Racing Opel Rapor
R2 Danimarka Jan Magnussen Danimarka Jan Magnussen Warsteiner Mercedes-AMG
2 R1 Almanya Almanya Nürburgring 12 Mayıs Almanya Jörg van Ommen Birleşik Krallık Dario Franchitti Almanya Jörg van Ommen UPS Mercedes-AMG Rapor
R2 Almanya Jörg van Ommen Almanya Manuel Reuter Joest Racing Opel
3 R1 Portekiz Portekiz Autódromo do Estoril 26 Mayıs İtalya Alessandro Nannini İtalya Alessandro Nannini İtalya Alessandro Nannini Martini Alfa Corse Rapor
R2 İtalya Alessandro Nannini İtalya Alessandro Nannini Martini Alfa Corse
4 R1 Finlandiya Finlandiya Helsinki Thunder 9 Haziran Almanya Hans-Joachim Stuck Birleşik Krallık Dario Franchitti Almanya Hans-Joachim Stuck Team Rosberg Opel Rapor
R2 Almanya Hans-Joachim Stuck Almanya Hans-Joachim Stuck Team Rosberg Opel
5 R1 Almanya Almanya Norisring 23 Haziran Almanya Uwe Alzen Almanya Uwe Alzen Almanya Klaus Ludwig Zakspeed Opel Rapor
R2 Almanya Uwe Alzen Almanya Klaus Ludwig Zakspeed Opel
6 R1 Almanya Almanya Diepholz Airfield Pisti 7 Temmuz Almanya Bernd Schneider Almanya Bernd Schneider Almanya Bernd Schneider D2 Mercedes-AMG Rapor
R2 Avusturya Alexander Wurz Almanya Bernd Schneider D2 Mercedes-AMG
7 R1 Birleşik Krallık Birleşik Krallık Silverstone Pisti 18 Ağustos Almanya Klaus Ludwig İtalya Alessandro Nannini Almanya Klaus Ludwig Zakspeed Opel Rapor
R2 İtalya Gabriele Tarquini İtalya Gabriele Tarquini JAS Motorsport Alfa Romeo
8 R1 Almanya Almanya Nürburgring 1 Eylül İtalya Alessandro Nannini İtalya Alessandro Nannini İtalya Alessandro Nannini Martini Alfa Corse Rapor
R2 İtalya Alessandro Nannini İtalya Alessandro Nannini Martini Alfa Corse
9 R1 Fransa Fransa Circuit de Nevers Magny-Cours 15 Eylül İtalya Nicola Larini İtalya Giancarlo Fisichella İtalya Alessandro Nannini Martini Alfa Corse Rapor
R2 İtalya Giancarlo Fisichella İtalya Alessandro Nannini Martini Alfa Corse
10 R1 İtalya İtalya Mugello Pisti 29 Eylül İtalya Nicola Larini İtalya Nicola Larini İtalya Nicola Larini Martini Alfa Corse Rapor
R2 Almanya Bernd Schneider Almanya Bernd Schneider D2 Mercedes-AMG
11 R1 Almanya Almanya Hockenheimring (GP Pisti) 13 Ekim Almanya Klaus Ludwig Almanya Uwe Alzen Almanya Klaus Ludwig Zakspeed Opel Rapor
R2 Almanya Manuel Reuter Almanya Manuel Reuter Joest Racing Opel
12 R1 Brezilya Brezilya Autódromo José Carlos Pace 27 Ekim Almanya Christian Danner İtalya Alessandro Nannini İtalya Alessandro Nannini Martini Alfa Corse Rapor
R2 İtalya Giancarlo Fisichella İtalya Nicola Larini Martini Alfa Corse
13 R1 Japonya Japonya Suzuka Pisti 10 Kasım Almanya Christian Danner Almanya Christian Danner Birleşik Krallık Dario Franchitti D2 Mercedes-AMG Rapor
R2 Almanya Bernd Schneider Almanya Bernd Schneider D2 Mercedes-AMG

Sürücüler Şampiyonası sıralaması

[değiştir | kaynağı değiştir]
Poz Sürücü HOC1
Almanya
NÜR1
Almanya
EST
Portekiz
HEL
Finlandiya
NOR
Almanya
DIE
Almanya
SIL
Birleşik Krallık
NÜR2
Almanya
MAG
Fransa
MUG
İtalya
HOC2
Almanya
INT
Brezilya
SUZ
Japonya
Puan
1 Almanya Manuel Reuter 1 3 3 1 4 3 2 2 6 5 10 6 6 6 4 16 YD DNS 18 7 2 1 4 4 13 14 218
2 Almanya Bernd Schneider 4 2 4 6 11 12 16 YD 9 6 1 1 16 5 2 2 YD 8 2 1 14† YD 5 14 3 1 205
3 İtalya Alessandro Nannini 10 13 EX EX 1 1 14 4 YD YD 6 YD 17 11 1 1 1 1 11 YD 6 YD 1 5 10 5 180
4 Birleşik Krallık Dario Franchitti 3 4 2 8 9 10 17† DNS 5 YD 2 2 21† 14 3 3 6 4 4 2 YD 7 13 10 1 YD 171
5 Finlandiya JJ Lehto 15 YD 5 2 16 YD 5 3 4 3 7 YD 5 2 7 5 5 3 9 15† 5 8 6 9 YD 8 148
6 İtalya Giancarlo Fisichella 7 10 EX EX 2 5 12 5 11 YD 3 YD YD 9 5 4 3 2 3 13 12 5 12 16 4 2 139
7 Almanya Klaus Ludwig YD DNS YD YD 3 11 3 YD 1 1 YD YD 1 YD YD 11 9 5 1 2 YD YD YD 10 130
8 Almanya Uwe Alzen 8 6 18 4 5 2 13 YD 2 2 11 10 13 YD 12 6 4 13 7 3 3 YD YD DNS 9 12 119
9 Almanya Hans-Joachim Stuck 5 7 6 14† YD 7 1 1 7 4 5 4 12 15 22† 12 7 YD 5 16† 17† 9 7 YD 18 18† 112
10 Danimarka Jan Magnussen 2 1 7 3 YD YD YD DNS 17† DNS 16 YD YD YD YD 5 YD 4 14 3 7 3 97
11 İtalya Nicola Larini 11 12 YD 7 YD YD YD 6 YD YD YD DNS 3 YD 6 15 2 YD 1 YD YD YD YD 1 6 6 95
12 İtalya Stefano Modena YD DNS 17 YD DNS 9 7 YD 3 13 4 3 4 YD 13 10 13 7 YD 14 YD 10 2 8 5 4 92
13 Almanya Jörg van Ommen YD 9 1 13† 7 4 9 YD 8 7 13 5 18 YD 9 8 8 9 NC 8 8 3 15 6 14 13 87
14 İtalya Gabriele Tarquini YD DNS 10 5 YD 14 YD DNS YD DNS 20 DNS 2 1 YD 17 15† YD 13 6 4 YD YD DNS DNS YD 60
15 Almanya Christian Danner 13 YD 9 10 12 13 8 YD YD DNS 15 YD 10 13 18 20 YD DNS 12 YD 7 6 3 YD 2 7 48
16 Avusturya Alexander Wurz YD YD 12 DSQ 10 8 YD 9 12 8 9 8 7 4 YD DNS 10 6 6 9 YD DNS 43
17 Fransa Yannick Dalmas YD 11 YD DNS 8 YD 6 YD YD DNS 12 7 9 7 8 7 YD DNS 10 10 18† YD 8 11 12 9 33
18 Danimarka Kurt Thiim 12 8 8 12† DNS DNS 18† YD YD YD 14 11 YD 10 10 YD 11 10 8 4 10 YD 23
19 Brezilya Max Wilson 9 2 17
20 Danimarka Jason Watt YD YD 13 9 15 DNS DNS DNS 15† DNS 22 12 8 3 14 YD YD 12 14 YD YD YD 17
21 Almanya Michael Bartels 14 14 11 YD 18 YD 4 YD YD DNS 8 YD DSQ 8 15 14 YD DNS 20 DNS 13 YD YD 17 15 17† 16
22 Almanya Alexander Grau 6 5 YD DNS 13 DNS YD 10 13 10 18 YD 15 YD 17 18 14 11 15 11 YD 12 17 12 17 15 16
23 Birleşik Krallık Oliver Gavin YD DNS 14 YD 6 6 10† YD 10 12 17 9 11 YD 16 YD 12 15 17 YD 11 15 16 11 16
24 Almanya Bernd Mayısländer YD YD 16 YD 14 YD 11 7 16† 11 19 14 14 YD 11 9 YD DNS YD YD 9 YD 16 7 8 YD 15
25 Almanya Ellen Lohr 9 YD 15 11 YD YD 15 8 14 9 21 13 20 12 20 21 YD 14 16 12 11 11 18† 13 21 YD 7
26 Brezilya Christian Fittipaldi 10 YD 1
27 Japonya Aguri Suzuki 11 DNS 0
28 Japonya Masanori Sekiya 15 13 20 DNS 0
29 Brezilya Ricardo Zonta YD 13 0
30 İtalya Gianni Giudici YD 15 YD DNS 17 15 19 NC YD 14 YD YD 19 YD 21 22 YD YD 16 YD 0
31 Japonya Naoki Hattori 19 16 0
32 Almanya Volker Strycek 19 19 19 YD 0
Kolombiya Juan Pablo Montoya YD YD 0
Brezilya Tony Kanaan YD YD 0
Tayland Ratanakul Prutirat[1] DNQ DNQ 0
Poz Sürücü HOC1
Almanya
NÜR
Almanya
EST
Portekiz
HEL
Finlandiya
NOR
Almanya
DIE
Almanya
SIL
Birleşik Krallık
NÜR
Almanya
MAG
Fransa
MUG
İtalya
HOC2
Almanya
INT
Brezilya
SUZ
Japonya
Puan
Renk Sonuç
Altın Birinci
Gümüş İkinci
Bronz Üçüncü
Yeşil Puanla bitirdi
Mavi Puansız bitirdi
Sıralamaya dahil edilmedi (NC)
Mor Yarış Dışı (YD)
Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ)
Siyah Diskalifiye (Dis.)
Beyaz Başlamadı (DNS)
Boş Katılmadı (DNA)
Yaralandı (INJ)
Kabul edilmedi (EX)
Çekildi (WD)
İşaret Anlamı
E En hızlı tur
P Pol pozisyonu
† Yarışın %90'ını tamamlamış
pilotlar, yarışı tamamlamış
olarak kabul edilir.
altsimge
sayısı
Sprint sıralamadaki
puan alma derecesi

Bold - Pole
Italics - Fastest Lap

† Sürücüler yarışı bitiremedi ancak yarış mesafesinin %90'ından fazlasını tamamladıkları için sınıflandırıldı.

Not: kalın pole pozisyonunu, italik ise en hızlı turu belirtir. 2. yarışın grid sırası, 1. yarıştaki finish sırasına göre belirlendi.

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Puanlama sistemi: Her yarışta İlk 10 sürücü için 20-15-12-10-8-6-4-3-2-1. Ekstra puan verilmez.

Üreticiler Şampiyonası sıralaması

[değiştir | kaynağı değiştir]

Final placings in the 1996 FIA Touring Car International Championship for Manufacturers were:[2]

Poz Üretici HOC
1

Almanya
HOC
2

Almanya
NÜR
1

Almanya
NÜR
2

Almanya
EST
1

Portekiz
EST
2

Portekiz
HEL
1

Finlandiya
HEL
2

Finlandiya
NOR
1

Almanya
NOR
2

Almanya
DIE
1

Almanya
DIE
2

Almanya
SIL
1

Birleşik Krallık
SIL
2

Birleşik Krallık
NUR
1

Almanya
NUR
2

Almanya
MAG
1

Fransa
MAG
2

Fransa
MUG
1

İtalya
MUG
2

İtalya
HOC
1

Almanya
HOC
2

Almanya
INT
1

Brezilya
INT
2

Brezilya
SUZ
1

Japonya
SUZ
2

Japonya
P
1 Opel 1 3 3 1 3 2 1 1 1 1 5 4 1 2 4 5 4 3 5 3 1 1 4 4 9 8 349
2 Alfa Romeo 7 10 9 5 1 1 4 4 3 13 3 3 2 1 1 1 1 1 1 6 4 5 1 1 2 2 340
3 Mercedes-Benz 2 1 1 3 7 4 9 7 5 6 1 1 14 5 2 2 6 4 2 1 8 3 5 3 1 1 305
Poz Üretici HOC
1

Almanya
HOC
2

Almanya
NÜR
1

Almanya
NÜR
2

Almanya
EST
1

Portekiz
EST
2

Portekiz
HEL
1

Finlandiya
HEL
2

Finlandiya
NOR
1

Almanya
NOR
2

Almanya
DIE
1

Almanya
DIE
2

Almanya
SIL
1

Birleşik Krallık
SIL
2

Birleşik Krallık
NUR
1

Almanya
NUR
2

Almanya
MAG
1

Fransa
MAG
2

Fransa
MUG
1

İtalya
MUG
2

İtalya
HOC
1

Almanya
HOC
2

Almanya
INT
1

Brezilya
INT
2

Brezilya
SUZ
1

Japonya
SUZ
2

Japonya
P

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ The DTM/ITC had a 105%-limit to qualify for a race. Prutirat was the only driver ever to be caught by this.
  2. ^ 1996 FIA Touring Car International Championship for Manufacturers results Retrieved from web.archive.org on 24 December

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • 1996 International Touring Car Championship standings from motorsport.com
    • g
    • t
    • d
    Alman Premier Binek Otomobiller Şampiyonası
    Deutsche Tourenwagen Meisterschaft sezonları
  • 1984 (DPM)
  • 1985 (DPM)
  • 1986
  • 1987
  • 1988
  • 1989
  • 1990
  • 1991
  • 1992
  • 1993
  • 1994
  • 1995 (DTM & ITC)
  • 1996 (ITC)
  • Deutsche Tourenwagen Masters sezonları
    • 2000
    • 2001
    • 2002
    • 2003
    • 2004
    • 2005
    • 2006
    • 2007
    • 2008
    • 2009
    • 2010
    • 2011
    • 2012
    • 2013
    • 2014
    • 2015
    • 2016
    • 2017
    • 2018
    • 2019
    • 2020
    • 2021
    • 2022
    • 2023
    • 2024
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=1996_International_Touring_Car_Championship&oldid=35214030" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Deutsche Tourenwagen Masters sezonları
  • 1996'da Alman motorsporları
  • 1996 International Touring Car Championship sezonları
  • Sayfa en son 10.03, 13 Nisan 2025 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
1996 International Touring Car Championship
Konu ekle