Vasıf Kortun
Vasıf Kortun | |
|---|---|
| Doğum | 1958 İstanbul |
| Milliyet | Türkiye |
| Meslek | Küratör |
| Tanınma nedeni | Türkiye'de çağdaş sanat alanında hayata geçirdiği projeler |
| Evlilik | Defne Koryürek |
Vasıf Kortun (d. 1958, İstanbul), Türk küratör ve yazar.
Çağdaş sanat, sanat kurumları ve sergi pratikleri konularında çalışır. Küratörlük olgusunun Türk sanat ortamında tartışılmaya başladığı 1980‘li yılların sonlarından itibaren Türkiye'de çağdaş sanat alanında hayata geçirdiği projeler, uluslararası sergi girişimleri ve çalışmaları ile önemli yer edinmiştir.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]1958'de doğdu. Robert Koleji'nden mezun oldu. Boğaziçi Üniversitesi Tarih bölümü‘nde yükseköğrenime başladı.[1] Buradaki eğitimini 1980'de yarıda keserek ABD'ye gitti. Winston-Salem Wake Forest Üniversitesi‘nde Sanat Tarihi eğitimi alan Kortun, 1985 yılında New York Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi‘nde yüksek lisansını tamamladı. Hunter Collage‘da dersler verdi ve Metropolitan Museum of Art‘ta çalıştı.[1]
1989'da Türkiye'ye döndü. 2. İstanbul Bienali‘nde Beral Madra'nın asistanı olarak bir proje üstlendi, Süleymaniye İmareti'nde gerçekleşen XVI. yüzyıl Mimari Eserler Sergisi koordinatörlüğünü yaptı.[2] 1990-1992 yılları arasında Bilkent Üniversitesi Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi Grafik Bölümünde ders verdi.[1] 1992'de 3. İstanbul Bienali'nin küratör ve yöneticisi idi.[3] Tüm sergileri Feshane'de topladı; Orhan Pamuk’un Kara Kitap'ını sergi tasarımının bir şablonu olarak kullandı.[2]
3. İstanbul Bienali hazırlıkları sırasında İBB Taksim Sanat Galerisi’nde Anı/ Bellek I sergisini ve ardından Akaretler’deki 50 numaralı sıraevin iki katında Anı/Bellek II sergisini yaptı.[2]
1993'te ABD'ye döndü. New York Bard Üniversitesi'nde Küratörlük Çalışmaları Merkezi'nin kurucu direktörü olarak üç yıl görev yaptı.[4] Dünyada da ilk kez küratörlük ve sergi tarihi alanında yüksek lisans eğitimi veren bu mekrezde çeşitli projeler gerçekleştirdi. Kara Walker, Boris Michailov, Nedko Solakov gibi sanatçıların ilk müze sergilerini yaptı.[1] 1994 ve 1998 yılı Sao Paolo Bienallerinde Türk pavyonu eş-küratörlerindendi.[5]
1997'de Türkiye'ye döndü. Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde iki dönem ders verdi. 1998'e kurduğu "İstanbul Güncel Sanat Projesi (İGSP)" kapsamında Tünel‘de bir kütüphane, tartışma platformu ve bir arşiv oluşturdu. 2001 ekonomik krizi başında İGSP’yi kapatıp Türkiye'nin ilk çağdaş sanat müzesi Proje 4L'in ve Platform Garanti Güncel Sanat Merkezi'nin kurucu direktörü oldu.
Türkiye‘deki güncel sanat ortamı üzerine Erden Kosova ile tartışmalarından ve yazışmalardan oluşan Jahresring 51: Szene Türkei: Abseits aber Tor adlı Almanca kitap 2005'te yayımlandı. Aynı yıl İngiliz küratör Charles Esche ile birlikte 9. İstanbul Bienali'nin eş küratörü idi. 2006’da New York Bard Üniversitesi’nden Küratörlükte Mükemmellik Ödülü aldı.[5]
Platform Garanti Güncel Sanat Merkezi'ndeki görevini 2010'a kadar surdu. 2011'de kurulan SALT'ın kurucu direktörü oldu. Aynı yıl İngiltere'deki Turner Ödülü seçici kurulunda yer aldı ve Venedik Bienali’nde Birleşik Arap Emirlikleri Pavyonu'nun küratörlüğünü üstlendi. Dünyanın önde gelen çağdaş sanat yayınlarından Art Review'un "Power 100" listesine (çağdaş sanat dünyasının en etkili ve ilham veren isimleri) ilk defa 2011de girdi.[6] Bu listeye giren Türkiye'den ilk isim oldu. Aynı listede 2012'de 68, 2013'te 69. sırada yer aldı. 2013 yılında Madrid'deki Arco Fuarı'nın FOCUS on Turkey bölümünün küratörlüğünü yaptı.[7]
SALT'taki görevini 2017'ye kadar sürdürdü.[8][9] Yaşamını eşi Defne Koryürek ile Ayvalık'ta sürdürmeye başladı.[10][11] 2019'da İstanbul Resim Heykel Müzesi'nin danışmanı olmuştur.[12]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d Yalçın Beldan, Nevin (2017). "Çağdaş Türk sanatında küratörlük olgusu ve öne çıkan küratörler". Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü doktra tezi.
- ^ a b c "İstanbul'da Görsel Sanatlar Sektörünün Yeri" (PDF). 19 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Temmuz 2025.
- ^ "3. Uluslararası İstanbul Bienali". bienal.iksv.org. 21 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2025.
- ^ "Vasif Kortun". CCS Bard (İngilizce). 13 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2025.
- ^ a b "Sanattaki en güçlü Türk". Milliyet. 14 Ekim 2011. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2025.
- ^ "Vasıf Kortun En Güçlü 100de". CNN Türk. 15 Nisan 2022. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2025.
- ^ https://web.archive.org/web/20120723123131/http://www.ifema.es/ferias/arco/news-url-reales-ifema-EN.html [yalın URL]
- ^ "Kortun'un yerine mimar Meriç Öner geliyor". Sanattan Yansımalar. 17 Ocak 2017. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2025.
- ^ Gökçe, Hüseyin (1 Nisan 2017). "Vasıf Kortun'dan SALT'ta eleştirel veda: "Kamu ve müze fikri tasfiye edildi" - SANATATAK". 27 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2025.
- ^ Çapan, Menekşe Gülben (18 Mart 2020). "Vasıf Kortun: Devleti hemen ve şimdi yeniden kurmak lazım - Diken". 29 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2025.
- ^ Türkkan, Seçil (19 Ocak 2020). "Ayvalık'ta Konukevi: Taşra, şehre bir sandalye uzatıyor!". Gazete Duvar. 14 Mart 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2025.
- ^ "Resim Heykel Müzesi'nin danışmanı Vasıf Kortun". Milliyet. 13 Mayıs 2019. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2025.
