Randy Orton - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Profesyonel Güreş Kariyeri
    • 1.1 2004-2005
    • 1.2 2006-2007
    • 1.3 2008
    • 1.4 2009
    • 1.5 2010
    • 1.6 2011
    • 1.7 2012
    • 1.8 2013
    • 1.9 2014
    • 1.10 2015
    • 1.11 2016-2017
    • 1.12 2018
    • 1.13 2018-2021
    • 1.14 RK-Bro ve Yaralanma (2021-2022)
  • 2 Güreşte
  • 3 Şampiyonluklar ve Başarılar
  • 4 Kaynakça

Randy Orton

  • العربية
  • مصرى
  • Boarisch
  • Български
  • বাংলা
  • Català
  • کوردی
  • Corsu
  • Čeština
  • Dansk
  • Deutsch
  • Ελληνικά
  • English
  • Español
  • Euskara
  • فارسی
  • Suomi
  • Føroyskt
  • Français
  • עברית
  • हिन्दी
  • Hrvatski
  • Magyar
  • Հայերեն
  • Bahasa Indonesia
  • İtaliano
  • 日本語
  • Қазақша
  • 한국어
  • کٲشُر
  • Kurdî
  • Latviešu
  • Bahasa Melayu
  • नेपाली
  • Nederlands
  • Norsk bokmål
  • ਪੰਜਾਬੀ
  • Polski
  • Português
  • Română
  • Русский
  • Simple English
  • Slovenčina
  • Српски / srpski
  • Svenska
  • Kiswahili
  • தமிழ்
  • ไทย
  • Tagalog
  • Українська
  • اردو
  • Tiếng Việt
  • 中文
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Wikimedia Commons
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Randy Orton
Orton, 2024
Doğum adıRandal Keith Orton
Doğum1 Nisan 1980 (45 yaşında)
Amerika Birleşik Devletleri Knoxville, Tennessee, ABD
Eş(ler)iSamantha Speno (2007–2013)
Kimberly Kessler (e. 2015)
Çocuk(lar)Alanna Marie Orton (d. 2008)
Brooklyn Rose Orton (d. 2016)
AileElaine Orton (annesi)
Bob Orton (babası)
Profesyonel güreş kariyeri
Boyu1,96 m (6 ft 5 in)
Kilosu124 kg (273 lb)
EğitenBob Orton Jr.
Dave Finlay
Mid Missouri Wrestling Alliance
Ohio Valley Wrestling
South Broadway Athletic Club
BaşlangıçMart 2000

Randal Keith Orton (d. 1 Nisan 1980, Knoxville, Tennessee) ya da ring adıyla Randy Orton, Amerikalı profesyonel güreşçidir. 2000 yılından beri WWE ile sözleşmelidir ve SmackDown markasında mücadele etmektedir. Tüm zamanların en büyük profesyonel güreşçilerinden biri kabul edilen Orton,[1][2][3][4][5] WWE tarihinde en fazla dünya şampiyonluğu kazanan üçüncü isimdir. Kariyeri 20 yılı aşkın bir süredir devam etmektedir.

Orton, üçüncü nesil bir profesyonel güreşçidir; dedesi Bob Orton, babası Bob Orton Jr. ve amcası Barry Orton da güreşçiydi. World Wrestling Federation ile sözleşme imzalamadan önce Mid-Missouri Wrestling Association bünyesinde antrenman yaptı ve güreşti. Ardından WWF ile sözleşme imzalayarak Ohio Valley Wrestling'e gönderildi ve burada iki kez OVW Hardcore Şampiyonası'nı kazandı. 2002'de ana kadroda sahneye çıkan Orton, kısa süre sonra Evolution grubuna katıldı. 2004'te WWE Dünya Ağır Siklet Şampiyonluğu'nu kazanarak WWE tarihinin en genç dünya şampiyonu oldu. Bu başarıdan sonra gruptan ayrıldı ve tekli kariyerine yöneldi. WWE Şampiyonluğu'nu on kez, Dünya Ağır Siklet Şampiyonluğu'nu ise dört kez kazandı. 2013'te WWE Şampiyonluğu ile birleşen Dünya Ağır Siklet Şampiyonluğu'nun son sahibi oldu. Toplam 14 dünya şampiyonluğuyla, WWE tarihinde en fazla dünya şampiyonluğu kazanan üçüncü isimdir. Yalnızca John Cena (17) ve Ric Flair'in (16) gerisinde kalır ve Triple H ile aynı sayıdadır. Orton, kariyeri boyunca WWE'de toplam 20 şampiyonluk elde etti.

WWE'de geçirdiği süre boyunca öne çıkan bir isim olan Orton, Royal Rumble'ı iki kez (2009 ve 2017) ve Money in the Bank merdiven maçını 2013'te kazandı. WWE'nin 17. Triple Crown ve 18. Grand Slam Şampiyonu olan Orton, şirketin ana etkinliği WrestleMania'da iki kez (25 ve 30) başrol aldı. Ayrıca 2021'den bu yana WWE'de en fazla pay-per-view (PPV) maçına çıkan güreşçi unvanını elinde tutmaktadır.[6]

Profesyonel Güreş Kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Orton, WWE'de ilk çıkışını 2002 yılında Smackdown'da Hardcore Holly'i yenerek yaptı. Daha sonra Orton RAW'a draft olmuştur ve RAW'daki ilk maçında Stevie Richards'ı yendikten sonrasında sakatlanmıştır. Dönüşünde Orton; Triple H, Ric Flair ve Batista'dan oluşan Evolution takımına katılmış ve Rob Van Dam'i yenerek Intercontinental kemerini aldı.

2004-2005

[değiştir | kaynağı değiştir]
Orton WHC kemerini kazanan en genç güreşçidir

Orton kendini "Legend Killer (Efsane Katili)" olarak tanımlamaya başladı ve Backlash 2004 [7]'te çok kanlı geçen bir maçta Mick Foley'i yenerek WWE Intercontinental Championship kemerini korudu. Orton kemeri 7 ay sonra Vengeance 2004'te Edge'e kaybetti ancak kemeri 7 ay tutarak bir başarı kazanmış oldu. Orton, SummerSlam 2004'te World Heavyweight Championship kemerini WrestleMania XX'de takım arkadaşı Triple H'den alan Chris Benoit'yı yenip en genç World Heavyweight Championship kemerini kazanan isim oldu. Kemeri kazanışından 1 gün sonra Evolution Randy Orton'ı yenerek onu gruptan çıkardı, 1 ay sonra Triple H kemeri geri aldı. Orton Evolution ile bir feud yaşadıktan sonra SmackDown'da bulunan The Undertaker'ın Wrestlemania serisine göz dikti. 2 isimde birbirlerine akıl oyunları oynadı ancak WrestleMania 21'de bir maç sonrası Undertaker galip geldi. Bu Feud Randy Orton'ın SmackDown'a geçişi sonrası devam etti ve No Mercy 2005 şovunda Bob Orton ile Randy Orton Handicap maçında Undertaker'ı yendi. Survivor Series 2005 şovuna kadar ortada gözükmeyen Undertaker, Orton'ın bir maçı kazanışı sonrası yeniden gözüktü ve son bir maç ayarlandı. Bu maç Armageddon 2005 şovunda Hell in A Cell maçı oldu ve Undertaker'ın galibiyetiyle sonlandı.[8]

2006-2007

[değiştir | kaynağı değiştir]
Orton 2005 yılından bir House Show'da

Randy Orton 2006 yılına Wrestlemania 22 şovuna World Heavyweight Championship'i alma hedefiyle girdi ve Royal Rumble 2006 maçında sonuncu olarak ringe geldi. Maçın son anlarında Triple H, Randy Orton ve Rey Mysterio ringde kaldı, Rey iki ismi eleyerek maçı kazandı. Daha sonrasında Randy Orton, Rey'den kemer hakkı için maç isteyip Rey'in arkadaşı Eddie Guerrero için kötü sözler söyleyerek Rey'i kızdırıp ikna etti. No Way Out şovunda yapılan maçta Randy Orton kazandı ancak SmackDown GM'i Teddy Long'un eklemesiyle maça Rey Mysterio girdi ve WrestleMania'da World Heavyweight Title için olan üçlü maçta Rey Mysterio, Randy Orton'ı tuş etti. Orton bu sıralarda efsanelerle olan çekişmelerine devam ederek Hulk Hogan'la bir maç yapmak istedi ve Hogan ona iyi davranan Orton'ın teklifini kabul etti. Orton Saturday Night's Main Event şovunda Hogan'a arabasının üstünde bitirici hareketi olan RKO'yu yaptı ve gelişen olaylar sonunda SummerSlam'deki maçı Hogan kazandı. 2006 sonlarında Orton, Edge ile Rated-RKO takımını kurup efsanevi D-Generation-X takımını bitirmeyi hedefledi. 2007 başlarında Triple H'in sakatlanmasıyla yavaşça bitirilen bu feud Orton ile Edge'in ayrılmasıyla sona erdi. Judgment Day 2007 şovunda Shawn Michaels'ı sakat hâliyle döven Orton yükseltilmeye başladı ve SummerSlam 2007'de John Cena'nın WWE Championship kemeri için maça çıktı, 20 dakikayı geçen maçı John Cena kazandı. No Mercy 2007 öncesi John Cena, Mr. Kennedy ile olan maçında sakatlandı ve maç sonunda Randy Orton'dan spiker masasına RKO geldi.[9] No Mercy şovundan önce Vince McMahon Cena'nın sakatlandığını açıkladı ve kemeri Orton'a verdi. Aynı gece Orton kemeri Triple H ile yaptığı maçta kaptırdı ama aynı gece iki buçuk saat sonra kemeri Triple H'den geri aldı.

2008

[değiştir | kaynağı değiştir]
Orton ringte

Armageddon 2007 şovunda Jeff Hardy'nin kemer için mücadele hakkı kazanmasıyla Orton 2008 senesinde Jeff Hardy ile kısa süreli bir çekişme yaşadı. Wrestlemania şovunda John Cena ve Triple H'e karşı kemerini koruyan Orton Backlash 2008 şovunda kemerini dörtlü bir maçta Triple H'e kaybetti. One Night Stand 2008'e kadar Triple H ile mücadele eden Orton o maçta sakatlık yaşadı ve 2008'in sonbahar dönemine kadar WWE'den ayrı kaldı. Sakatlıktan dönmeden önce Unforgiven 2008 World Heavyweight şampiyonu olan CM Punk'a finisher'ı olan The Punt hareketini yaptı ve maça çıkmasını engelleyerek kemerini kaybetmesini sağladı. Cyber Sunday 2008 şovunda hakemlik oylamasına sokulan Orton hakem olmak istemediğini açıkladı ve kaybetmesine rağmen Chris Jericho ile Batista arasında olan maça karıştı. Dönüşünden sonra kısa bir süre CM Punk ile çekişen Orton, Cody Rhodes, Manu ve Sim Snuka ile The Legacy grubunu kurdu. 2008 sonlarında Batista ile çekişen Randy Orton, Armageddon 2008 şovunda Batista ile maç yaptı ve kaybetti. Ted DiBiase'nin dönüşü sırasında gruptan atılan Manu ve Sim Snuka ikilisini Orton, Rhodes ve Ted DiBiase döverek grubun son halini oluşturdu.

2009

[değiştir | kaynağı değiştir]
Orton, 11 kere Dünya şampiyonluğu oldu

2009 yılına Stephanie McMahon ile tartışarak giren Randy Orton WWE'nin sahibi Vince McMahon'a döndüğü hafta Punt hareketini vurarak yeni ve büyük bir feud başlatmış oldu. Bu sıralarda olan Royal Rumble 2009'u kazanan Orton ana kemer hakkının Stephanie tarafından alınması tehlikesiyle karşılaştı fakat böyle bir şey olmadı ve Steph'e RKO vurmasıyla Triple H bu hikâyeye karıştı. Wrestlemania XXV şovunda Triple H ile WWE Championship maçı yapan Randy Orton maçı kaybetmiş ancak Backlash 2009'da Batista'nın dönüşü sonrası yapılan bir 6-Man Tag Team maçını kazanarak kemeri kazanmıştır. Extreme Rules 2009 şovuna kadar kemeri koruyan Orton o gece Batista'ya kaybetti ancak ondan sonraki gece Batista sakatlıkları nedeniyle kemeri bırakmak zorunda kaldı ve 15 Haziran tarihinde olan 3 saatlik özel bir RAW şovunda John Cena, Big Show ve Triple H ile dörtlü bir maçta karşılaşan Orton kemeri 4. kez kazandı. Night Of Champions 2009 ve SummerSlam 2009'da Ted DiBiase'nin kardeşi Brett DiBiase sayesinde koruyan Orton, Breaking Point 2009 şovunda bu kemer için Cena ile yeniden maç yaparak kemeri Cena'ya kaybetti. Hell In A Cell şovuna geldiğimizde bir rövanş maçı yapıldı ve Orton kemeri yeniden aldı. 5 Ekim'de yapılan RAW şovunda RAW vs. SmackDown! temalı bir şov olan Bragging Rights için son bir rövanş maçı ayarlandı, Randy Orton yapacağı bu maçta eğer yenilirse bir daha Cena ile kemer maçı yapamayacak ancak kazanırsa John Cena'yı RAW'dan yollayacaktı ancak maçı kazanamadı ve kemerini kaybetti. Sonrasında maça karışan Kofi Kingston'a saldırdı ve onunla bir çekişmeye girmeye başladı. 4 isimle beraber Survivor Series 2009'da Kofi ve takımına karşı yaptığı maçta yenildi. Slammy Awards 2009'da Yılın Superstar'ını belirlemek için yapılan 4'lü turnuvaya katıldı. İlk turda Undertaker'ı yendi. Finaldeki rakibi ise Cm Punk'ı yenen John Cena idi. Bu maçı John Cena kazandı. 2010 başlarında RAW'da bir günlük konuk olan Mike Tyson, Royal Rumble'da Sheamus'un rakibini belirlemek için John Cena, Kofi Kingston ve Randy Orton arasında bir 1#Contender Match ayarladı. Bu maçı Legacy'nin olaya müdahale etmesi sonucu Randy Orton kazandı.

2010

[değiştir | kaynağı değiştir]

Royal Rumble'da ise olaya sadece Cody Rhodes'in karışması sonucu hakem diskalifiye kararı verdi. Randy Orton bu duruma sinirlenince Rhodes'i ring içinde dövmeye başladı. Ted DiBiase de gelince takımda olaylar yaşandı. Randy Rumble'da da kemeri alamayınca Elimination Chamber WWE Championship maçı için olan 5 Contender maçının içinde Shawn Michaels vs Randy Orton maçı ayarlandı. Bu maçı Randy Orton kazandı ve Elimination Chamber'e gitmeye hak hazandı. Fakat Elimination Chamber'de de ilk elenen o oldu ve yine kemeri alamadı.

Orton, 2010'da Tribute to the Troops'da

2010'un sonlarına doğru Night Of Champions 2010'da Sheamus'un kemerinin ortada olduğu bir maçta Wade Barrett, Sheamus, Edge, John Cena, Randy Orton, Chris Jericho arasında Six-Pack Challenge WWE Championship maçı ayarlandı. Orton başta Jericho'yu olmak üzere bütün rakiplerini eledi ve yeni WWE Şampiyonu oldu. RAW vs SmackDown! temalı bir şov olan Bragging Rights'da Orton'un WWE şampiyonluk maçında rakibini belirlemek için bir Battle Royal maçı düzenlendi. Bu maçı Wade Barrett kazandı ve Bragging Rights'da Randy Orton vs Wade Barrett maçı ayarlandı. Bu maçı Randy Orton diskalifiye ile kaybetti fakat diskalifiye ile kemer el değiştirmediğinden dolayı kemeri elinde kaldı. Survivor Series 2010 için bir eleme maçı olmayınca Wade Barrett bu maça gitmeye hak kazandı ve Survivor Series 2010 için John Cena'nın özel hakem olduğu Randy Orton vs Wade Barrett maçı düzenlendi. Maçı Randy Orton kazandı ve Cena bir süreliğine WWE'den kovuldu. Raw'da Wade Barrett ile tekrar rövanş maçına çıkmaya hazırlanan Orton ringe gelirken Nexus'un saldırısına uğradı ve böylece Barrett, Randy'nin maça sakat çıkmasını sağlamış oldu. Hakem baygınken John Cena seyircilerin arasından çıkarak Wade Barrett'a saldırdı. Ardından Randy'den bir RKO yiyen Barrett maçı kaybetti. Tam o anda Mr. Money in the Bank The Miz'in müziği duyuldu. Cash-in yapacaktı ve Randy Orton'un sakatlığını avantaja çevirmek istiyordu. Randy Orton sakat haliyle o gün ikinci maçına çıktı ve tarihte zor durumdayken Cash-in yediğinde maçı kendi lehine çeviren ilk güreşçi oldu ama RKO yapacak iken The Miz hareketi Skull-Crushing Finale'e çevirdi ve Randy Orton kemerini kaybetti. TLC'de The Miz ile Tables maçına çıkan Orton, bu maçı da The Miz'in hileleriyle kaybetti.

2011

[değiştir | kaynağı değiştir]

Royal Rumble'da tekrar The Miz ile kemer maçına çıkan Orton, RKO'yu yaptı ve tam tuşa gidecekken Nexus'un yeni lideri CM Punk maça karıştı ve Orton'a GTS yaptı. Miz'i, Randy'nin üzerine sürükleyerek tuş ettirdi ve böylece Randy yine kaybetmiş oldu. Aynı gece Randy bu sefer 40-Man Royal Rumble'da şansını denedi ancak son ikide Alberto Del Rio tarafından elendi.

Bunun üzerine Punk ve New Nexus ile çekişmeye başladı. Elimination Chamber 2011'de Punk kapıya sıkışınca bir RKO yaptı ve Punk'ı tuş etti ancak Raw Genel Müdürü açıklama yaparak bunun adil olmadığını söyledi ve Punk tekrar maça dahil edildi. Hemen ardından Randy'nin tauntlarıyla dalga geçen Punk, Orton'a bir GTS çaktı ve tuş ederek Orton'ı eledi. WrestleMania XXVII'da CM Punk vs. Randy Orton maçı ayarlandı. Raw Genel Müdürü'nün yaptığı açıklamaya göre WrestleMania'ya kadar her hafta Randy, bir Nexus üyesiyle maç yapacak, Orton'un yendiği kişiler WrestleMania'da Punk'ın köşesinde olamayacaklardı. Randy bütün Nexus üyelerini yendi ve emin olmak için her birine sakatlayıcı Punt tekmesini attı. WrestleMania'nın hemen öncesinde Orton'ın eşini otobüse kapatan Punk, pense ile Orton'ın bacağına vurarak sakatladı. WrestleMania'da ki maçına da sakat çıkan Randy maçta büyük çoğunlukla ezildi ve Punk üstündü. Ancak son anda CM Punk, Springboard Clothesline çakacakken havada RKO yedi ve maçı Randy kazandı. Draft'ta Raw'dan Smackdown'a transfer edildi. Ertesi ay Extreme Rules 2011'de Randy Orton vs CM Punk maçı ayarlandı. Maçın türü Last Man Standing'di. Bu maç türünde rakip bayılıp 10'a kadar yerden kalkamazsa mağlup kabul ediliyordu. Maça Nexus'uyla gelen Punk'a Raw Genel Müdürü'nden eMail geldi ve Nexus'u arenadan gönderdi. Oldukça vahşi geçen bu maçta köşeden yaptığı RKO'yla Randy galip geldi. Ertesi gün Raw'da tekrar maç yaptılar ve bu maçıda yine Randy Orton, ani bir Roll-up ile kazandı. Maç sonunda şoka giren Punk, Nexus ile birlikte Orton'a saldırdı. Punk, Randy'e onun hareketi olan Punt tekmesini vuracakken bir anda RKO yedi ve bu çekişme bitti.

CM Punk ile olan çekişmesinin ardından galip gelen Randy, transfer edildikten sonra Smackdown'a yoğunlaştı ve Draft'tan kısa süre sonra Christian'ı yenip World Heavyweight Championship kemerini kazanmıştır. Money in the Bank 2011'deki Christian'la yaptığı maçta Christian'ın yüzüne tükürmesi üzerine kendine hakim olamamış ve Christian'ın yasak bölgesine tekme atmıştır. Bunun sonucunda diskalifiye olarak Dünya Ağır Sıklet Şampiyonluğu'nu Christian'a kaptırmıştır. Ancak daha sonra kemeri Christian'dan SummerSlam 2011'de yeniden almıştır. Daha sonra Mark Henry ile mücadeleye girmiştir fakat kemeri Mark Henry kazanmıştır. Daha sonra Randy Orton, Mark Henry ile yaptığı diğer şampiyonluk maçını kaybetmiştir ve kemer feudundan uzun bir süre çekilmiştir. Wade Barrett ile girdiği mücadele sonrası sakatlık yaşayan Orton uzun bir süre WWE'den ayrı kalmıştır. Sakatlıktan sonra Smackdown'ın reyting ihtiyacını karşılıyor olmasından dolayı sakat sakat güreşmiştir.

2012

[değiştir | kaynağı değiştir]

27 Ocak 2012 SmackDown bölümünde ringe döndü ve Barrett'a saldırdı. 3 Şubat SmackDown bölümünde, Orton, rekabeti sona erdirmek için Barrett'ı Diskalifiyesiz maçta yendi.13 Şubat Raw bölümünde Orton, Dünya Ağır Sıklet Şampiyonu Daniel Bryan'ın kemeri kemeriyle Orton'ı kafasına çarpmasıyla beyin sarsıntısı geçirdi. Sakatlığı nedeniyle Orton, Elimination Chamber'da Dünya Ağır Sıklet Şampiyonası için Elimination Chamber maçından çıkarıldı.Orton, 2 Mart SmackDown bölümünde geri döndüğünde, Kane ile feuda girdi ve WrestleMania XXVIII 28'de ona yenildi Orton, Kane'i bir sonraki SmackDown'da Diskalifiyesiz rövanşta ve Extreme Rules'ta mağlup etti.Feuda son vermek için Falls Count Anywhere maçında. Dünya Ağır Sıklet Şampiyonası için Over the Limit'te ölümcül dört yönlü bir maça katıldı, burada Sheamus kemeri korumak için Chris Jericho'yu tuşladıktan sonra Orton kazanamadı.30 Mayıs'ta WWE, Orton'ı şirketin Yetenek Sağlıklı Yaşam Programı'nı ikinci kez ihlal etmesi nedeniyle 60 gün süreyle askıya aldı. Orton, 30 Temmuz Raw bölümünde Heath Slater'ı yenerek geri döndü. Orton, Bay Money in the Bank Dolph Ziggler ile feuda girdi ve Night of Champions'ta Ziggler'ı yendi. 28 Eylül SmackDown bölümünde Alberto Del Rio ile feuda girdi. Orton, Hell in a Cell'de Del Rio'yu teke tek maçta yendi ve Team Foley'i Survivor Series'de Team Ziggler'a geleneksel bir beşe beş eleme maçında kaybetti 3 Aralık Raw programında Orton, Brad Maddox'u yendikten sonra The Shield'ın saldırısına uğradıktan sonra, onunla rekabete girdi. 14 Aralık SmackDown bölümünde Orton, The Shield tarafından bir kez daha sahne arkasında saldırıya uğradı. Bu, omuz yaralanması nedeniyle onu televizyondan silmek için kullanıldı. Orton, 31 Aralık Raw bölümünde geri döndü ve Ryback ve Sheamus'un The Shield'ı savuşturmasına yardım etti.Elimination Chamber'da Orton, Jack Swagger tarafından elenen son adam olmadan önce Mark Henry ve Chris Jericho'yu eledi. Şubat ayının sonlarında Orton, Shield ile rekabet etmek için Sheamus ile ittifak kurdu. WrestleMania 29'da Orton, Sheamus ve Big Show, The Shield'a yenildi, ardından her iki adam da Big Show tarafından nakavt edildi. Ertesi gece Raw programında Orton ve Sheamus, Big Show ile bir maç kazanmak için karşı karşıya geldiler, ancak Big Show'un araya girmesiyle maç hayırla sonuçlandı. Orton ve Sheamus daha sonra Big Show'u iki handikap maçında yenmek için takım oldular, ilki 12 Nisan SmackDown'da geri sayım yoluyla ve ikincisi 15 Nisan Raw'da pinfall ile.Big Show ve Orton arasındaki çekişme, Extreme Rules'ta Orton'ın kazandığı Extreme Rules maçına yol açtı.Extreme Rules'tan sonra Orton, Shield ile yüzleşmek için Daniel Bryan ile eşleşmeye başladı.14 Haziran SmackDown'da Orton, Bryan ve Kane ile birlikte Shield'ın televizyonda yayınlanan altı kişilik takım maçlarındaki sabitlenmemiş ve gönderilmemiş serisini sona erdirdi.Üç gün sonra Payback'te Orton ve Bryan, Roman Reigns ve Seth Rollins'in WWE Takım Şampiyonluğu için mücadelede başarısız oldular. Ertesi gece Raw programında Orton ve Bryan Diskalifiyesiz bir maçta karşı karşıya geldiler.Dört gün sonra SmackDown'da Orton, Bryan'a teke tek maçında countout ile yenildi.Orton ve Bryan, bir sonraki Raw'da üçüncü kez karşı karşıya geldiler, ancak maçları, her iki adam da sayıldıktan sonra, çekişmesiz sonuçlandı. O gecenin ilerleyen saatlerinde Orton, Evet! Harekete uygulanan bir kendo stick ile kilitle maçı kaybetti.

2013

[değiştir | kaynağı değiştir]

2012'de kemer feudlarından uzak kalan Orton, 14 Temmuz 2013'te düzenlenen Money in the Bank PPV'ünde 6 kişilik içlerinde Rob Van Dam, Daniel Bryan, CM Punk, Christian, Sheamus'ın bulunduğu All-Stars merdiven maçını kazanarak WWE Şampiyonluğu için istediği zaman maç yapabilme hakkına sahip olmuştur.

18 Ağustos gecesi SummerSlam'de John Cena'yı yenerek WWE Şampiyonu olan Daniel Bryan'a, Orton'dan Cash-in denemesi geldi. Bryan hazırlıklı davranınca Orton vazgeçip geri dönüyordu ki, maçın hakemi Triple H, Bryan'a Pedigree çaktı. Bunun üzerine tekrar ringe gelen Orton, Bryan'ı tuş etti. Triple H ile birlikte şampiyonluğu kutlayan Orton 7. WWE şampiyonluğunu ve 10. Dünya şampiyonluğunu kazandı.

Ertesi gece Raw'da şampiyonluğunu kutlayan Orton, McMahon ailesinin yeni gözdesi oldu ve Corporation yeniden kuruldu. Orton, heel olarak haftalardır SHIELD ile birlikte Daniel Bryan'la çekişti. Orton ve Bryan ikilisi Night of Champions 2013 gecesi unvan maçında karşı karşıya geldiler. Daniel Bryan bitirici diz darbesi ile Randy'i yere sermesi ve hakemin hızlı sayması sonucu 2. WWE Şampiyonluğunu yaşadı. Night of Champions'ta kemeri Daniel Bryan'a kaybetse de ertesi gün Raw'da Triple H kemeri Daniel Bryan'dan aldı fakat Orton'a geri vermedi. 2 hafta sonra Battleground'da Daniel Bryan ile boşta olan WWE Şampiyonluğu için karşılaştı ama Big Show'un maça karışmasıyla kemeri iki tarafta almadı. Hell in a Cell'de kafes maçında boştaki WWE Şampiyonluğu için tekrar Daniel Bryan'la karşılaştı ve maçın özel hakemi, Triple H'in en yakın arkadaşı, Daniel Bryan'ın eğitmeni ve Randy'nin düşmanı olan Shawn Michaels'tı. Çekişmeli geçen mücadelede Orton, Bryan'ı tuş etti fakat Michaels görmedi. Ardından Daniel, Orton'ı ittirerek Shawn'ın üzerine fırlattı ve Shawn yerde kaldı. Diz darbesiyle Orton'ı tuş etti fakat Michaels yerde olduğu için onu da görmedi. Daniel, tuşu sayması için Shawn'ı kaldırmaya çalıştı fakat Triple H, Daniel'ı fırlattı ve Shawn'ı kaldırmaya çalıştı. Arkasını döner dönmez Triple H'te Bryan'dan bir diz darbesi yedi. Bryan, Shawn'ın en yakın arkadaşı Triple H'e vurduğu için Shawn sinirlendi ve istemeyerekte olsa öğrencisine Sweet Chin Music vurdu. Sweet Chin Music sonucu Bryan tuş oldu ve Orton 8. Kez WWE, 11. kez Dünya Şampiyonu oldu. Maç sonrası Orton, Triple H'i yerden kaldırdı ve galibiyeti kutladılar. Böylece Orton-Bryan çekişmesi Orton'ın galibiyetiyle sona erdi.

Survivor Series'te Big Show ile yaptığı şampiyonluk maçından da galibiyet ile ayrıldı. Maçın ardından Dünya Ağır Sıklet Şampiyonu John Cena gelerek göz dağı verdi. Ertesi gün Raw'da Triple H iki dünya şampiyonluğununda ortada oldu Masalar, Merdivenler ve Sandalyeler (TLC) maçı ayarladı. Maçı kazanan WWE'nin tartışmasız yüzü olacak ve 2 dünya şampiyonluğunu da tek elinde bulundurarak bir ilki gerçekleştirecekti. TLC gecesi tarihin en önemli maçında kıran kırana geçen mücadelede Randy Orton, Cena'yı yendi ve ilk WWE World Heavyweight Şampiyonu ve son World Heavyweight Şampiyonu oldu.

2014

[değiştir | kaynağı değiştir]

Royal Rumble 2014'te John Cena ile WWE World Heavyweight Şampiyonluğı için rövanş maçına çıktı. Bu maça Wyatt Family karıştı ve Randy Orton kemerini korudu. Elimination Chamber'da Orton'un rakipleri John Cena, Cesaro, Christian, Sheamus ve Daniel Bryan oldu. Maçın sonunda Orton ve Bryan teke tek kaldı fakat maça Kane karıştı ve Randy Orton RKO yaparak kemerini korudu. WrestleMania 30'da Randy Orton'un rakibi Royal Rumble 2014'ü kazanan Batista idi. Fakat maça Triple H'i yenen Daniel Bryan dahil oldu. Ve Orton üçlü maçta kemerini Bryan'a kaptırdı. Kemer feudu bırakan Orton 14 Nisan'da Triple H'in önderliğinde Evolution ile debut yaptı ve The Shield grubuna saldırdı. Bu yeni bir grup feudu başlattı ve Extreme Rules 2014'te Evolution vs Shield maçı ayarlandı. Zor geçen maçta Roman Reigns, Batista'ya Spear yaparak maçı Shield'a kazandırdı. Payback 2014'te rövanş maçta Shield bu feuda son noktayı koydu ve Evolution'u yendi. Batista, WWE'ye ara verdi ve Evolution iki kişi kaldı (Orton, HHH). Ertesi gece Raw'da Shield üyesi Seth Rollins, Shield'a ihanet ederek Evolution'a geçti. Money in the Bank 2014'te Orton WWE World Heavyweight Şampiyonluğu için maça çıktı. Fakat kemeri John Cena kazandı. Battleground 2014'te John Cena(c) vs Roman Reigns vs Kane vs Randy Orton maçı ayarlandı. Bu maçta Orton, Kane yüzünden maçı kaybetti Cena kemerini korumuş oldu. Ertesi gün Raw'da Triple H Summerslam'de John Cena'nın rakibinin Randy Orton olduğunu açıkladı fakat Orton ringe yürüdüğünde arkadan Roman Reigns tarafından saldırıya uğradı. Bunu fırsat bilen Paul Heyman ve müttefiği Brock Lesnar, Triple H'ten bu maçı istedi ve Summerslam 2014'te John Cena vs Brock Lesnar maçı ayarlandı. Bu suretle Randy Orton ve Roman Reigns aralarında yeni bir feud başlamış oldu ve 2014 Hell In a Cell maçı düzenlendi. Bu maçta Randy Orton Dean Ambrose'a RKO çekmiştir ve maç bitmiştir. Maç bittikten sonra Seth Rollins, Randy Orton'a Curb Stomp çekmiştir ve bundan sonra Randy Orton ile Seth Rollins arasında yeni bir feud başlamıştır. Randy Orton bir RAW'da Seth'e RKO vurmuştur ve o günden beri görülmemiştir çünkü sakatlanmıştır.

2015

[değiştir | kaynağı değiştir]

Randy Orton WWE'nin yeni Pay-Per-View'u FastLane'de Dolph Ziggler, Ryback ve Erick Rowan vs The Authority maçının diskalifiye ile sona ermesiyle gelir. The Authority diskalifiye yapmıştır ve karşı takımın güreşçilerine saldırıyordur. Randy ringe girer ve The Authority'nin üyelerini haklar. Ertesi günlerde tekrar bir Authority üyesi gibi davranır. WrestleMania 31'e 2 hafta kala Seth Rolllins'le birlikte çıktıkları Tag Team Maçında ona ihanet eder ve Hell in a Cell 2014 sonrası Seth Rollins'in ona yaptıklarını kendisine yapar. WrestleMania 31'de ikisine bir One on One maç ayarlanır. Rollins bitirici hareketi Curb Stomp için hazırlanırken Randy onu hazırlıksız yakalar ve harika bir RKO çeker. Kazanan Randy olur. WrestleMania 31 PPV'sinin son maçı olan Brock Lesnar vs Roman Reigns (WWE World Heavyweight Kemeri için) maçında iki güreşçinin de güçsüz hale geldiği bir anda Seth Rollins Money In The Bank kasasını cash-in yapar ve WWE World Heavyweight şampiyonu olur. Bunun üzerine Randy Orton ona yaklaşan Extreme Rules PPV'sinde bir maç istediğini söyler ve WWE maçlarını ayarlayan Kane ona RAW'da WWE World Heavyweight kemeri maçına çıkmak için bir Triple Threat maçına çıkacağını söyler. Rakipleri Ryback ve WrestleMania 31'de kaybeden Roman Reigns'dir. Maçta diskalifiye olmadığı için Authority araya girer. Authority'nin Roman Reigns tarafından devrildiği anda Randy Orton, Ryback'i pin eder ve #1 Contender olur. Extreme Rules'da Seth Rollins ve Randy Orton'un karşı karşıya geleceği kesinleşmiştir. 13 Nisan gerçekleşen RAW şovunda Seth Rollins vs. Kane maçı ayarlanmıştır. Bu maçın özelliği ise Seth Rollins maçı kazanırsa Extreme Rules'teki, Randy Orton vs. Kane maçının bir özelliğini belirleyecektir. Kane maçı bilerek kaybetmiştir ve Seth Rollins Extreme Rules'teki maç için Randy'in RKO kullanmasını yasaklamıştır. Bunun üzerine Randy Orton, Seth Rollins'in maçta otorite üyeleri tarafından destek almaması için maçı Kafes Maçı (Steel Cage Match) yapmıştır. Buna rağmen otorite üyeleri maça karışmış ve Seth Rollins ilginç bir şekilde Randy'e kendi hareketi RKO'yu uygulayarak maçı kazanmıştır. Payback'te "Randy Orton vs. Seth Rollins vs. Roman Reigns vs. Dean Ambrose WWE World Heavywight Champion" maçı düzenlenmiştir. Seth Rollins maçı Randy Orton'a Pedigree hareketini uygulayarak maçı kazanmıştır. Bu şovdan sonra Randy Orton bir süre şovlarda bulunmamıştır. 1 Haziran'daki RAW şovunda Sheamus ile feuda girmiştir. RAW'da, Sheamus ile Randy arasında geçen maçı DQ ile Randy kazanmıştır ve maç sonrasında Sheamus'tan dayak yemiştir. 8 Haziran'daki RAW şovunda öcünü almış ve Sheamus'u bir güzel dövmüştür. Money in the Bank şovunda gerçekleşen Ladder Match'a dahil olmuştur. Maçı kazanamamasına rağmen RKO'ları ile maça damgasını vurmuştur. Maçı kazanan ise ezeli rakibi Sheamus olmuştur. Money in the Bank şovu ertesi RAW'da Kane ile maça çıkmıştır. Bu maçta Randy üstünken bir anda Sheamus gelir ve maç 2-on-1 Handicap Match olur ve maçı Sheamus & Kane ikilisi kazanır. Sheamus ile Battleground'da maça çıkar ve maçı kazanır. Summerslam'de rövanş maçı yapılır, bu sefer Sheamus kazanır. Summerslam'den sonra bir Raw şovunda Sheamus ile bir daha teke tek maça çıkar ve Randy Orton kazanır. Maçtan sonra Wyatt Family, Orton'a saldırır. Ayrıca Randy'nin bir süreliğine şovlardan ayrı kalacağı açıklanmıştır. 21 Eylül'deki Raw şovunun hemen başında Wyatt Family'nin gövde gösterisi sırasında Roman Reigns ringe gelir, 3 kişiye tek kaldığından dayak yer. Bu sırada Dean Ambrose, Roman'a yardıma gelir fakat Dean'de dayak yer. Randy Orton ikiliye yardım etmek için gelir, Bray Wyatt ve Luke Harper'ı yere serer, Braun Strowman ile kıyasıya kavga ettikleri sırada, Strowman, Orton'ı ringin içine atar. Strowman ringe gelir ve eliyle Randy'nin çenesini kavrar. Bu sırada Dean Ambrose köşede iplere tırmanır, Strowman'ı düşürmek için üzerine atlar ama düşüremez, ardından Orton, dropkick yapar, yine düşüremez, bu sefer Roman, superman punch hareketi ile Strowman'ı düşürmese bile ringin dışına çıkmasını sağlar. Dean ve Roman, First Section'ı Randy Orton sayesinde ayakta kapatmış olurlar. Wyatt'lar, şovun sonunda Orton'u rahatsız etmek amacıyla konuşma yaparlar.

2016-2017

[değiştir | kaynağı değiştir]

Temmuz 19'da WWE Draft'ta Smackdown tarafından seçildi. SummerSlam'de Brock Lesnar ile maç yapılacağı duyuruldu. 9 ay sonra Raw'ın bir bölümünde WWE Battleground'ta geri döneceği hakkında bir video gösterildi. Sonrasında Battleground'ta Chris Jericho'nun Highlight Reel programına katılıp, Jericho'ya RKO yaparak geri dönüşünü yapmış oldu. Geri dönüşündeki ilk maçta Intercontinental Şampiyonu The Miz ile karşılaştı ve onu SmackDown şovunda iki RKO ile yendi. Ertesi hafta olan RAW şovunda ise Brock Lesnar ile Paul Heyman'ın ringde konuşma yaptığı sırada gizlice arenaya girdi ve Lesnar'a bir RKO vurarak feudu kızıştırdı. Ertesi gece gerçekleşen SmackDown şovunda Fandango ile karşılaşan Orton, maçı sırasında Fandango'ya RKO geçirdikten sonra Brock Lesnar'ın saldırısına uğradı ve bir F-5 yedi. 9 Ağustos tarihli SmackDown şovunda ise Alberto Del Rio ile karşılaştı ve onu yendi. Summerslam'deki zorlu maçta Orton, Brock Lesnar'a yenildi. Sonraki Smackdown şovunda Bray Wyatt ile feuda girdi. Bu ikili Backlash etkinliğinde teke tek maçta kozlarını paylaşacaktı Randy Orton ve Bray Wyatt Backlash'da maç yaptılar ama 24 saniye sürdü ve No Mercy şovunda tekrar maç yaptılar ve kazanan Bray Wyatt oldu ama Smackdown şovunda Kane vs Bray Wyatt kapışırken birdenbire Luke Harper ortaya çıktı ve sonra Randy Orton da geldi Randy Orton, Kane'ye RKO çekti ve The Wyatt Family'e katıldı ve daha sonralarda Randy Orton ve Bray Wyatt TLC şovunda Rhyno ve Heath Slater'i yenip Smackdown Tag Team Kemerini kazandılar. Kemeri kazanmalarından 2 hafta sonra American Alpha onlardan kemeri aldı. Daha sonra ise Royal Rumble 2017'ye katılan Randy, en son Roman Reigns'i eleyerek Wrestlemania ana etkinlik maçında dünya kemeri için mücadele etmeye hak kazandı. Kazandığı Royal Rumble maçından kazandığı hak ile kemeriyeni kazanmış Bray Wyatt ile Wrestlemania 33'te maça çıktı ve maçtan galip olarak ayrıldı. 21 Mayıs'a kadar kemeri korumasını bilen Randy Orton WWE Payback 2017 şovunda Jinder Mahal'a kemerini kaybetti. WWE Battleground 2017 şovunda Punjabi Prison maçında rövanş maçını alan Randy Orton bu maçtan da boynu bükük ayrılmıştır.

2018

[değiştir | kaynağı değiştir]

Orton, SummerSlam'de 10 saniyede mağlup ettiği Rusev ile feuda girdi .  5 Eylül SmackDown Live bölümünde Orton, WWE Şampiyonluğu için bir numaralı yarışmacının maçında Shinsuke Nakamura'ya yenildi.  19 Eylül SmackDown Live bölümünde Orton, Aiden English'i yendi; maçtan sonra, Rusev tarafından hazırlıksız bir maça davet edildi ve İngilizceden bir dikkatin dağılmasından sonra 10 saniye içinde kaybetti.  Hell in a Cell'de Orton, Rusev'i yenerek rekabeti sonlandırdı .  24 Ekim SmackDown Live bölümündeOrton, Survivor Series'de Team SmackDown'da yer almaya hak kazanmak için Sami Zayn'i yendi .  Maç sırasında Orton, Finn Bálor'u eledi ve sadece o ve Team SmackDown kaptanı Shane McMahon kalana kadar hayatta kaldı, ancak Braun Strowman tarafından elendi. Team SmackDown sonunda kaybetmeye devam etti.  Royal Rumble'da Orton, Royal Rumble maçına 24. sıradan girdi ve NXT Şampiyonu Andrade "Cien" Almas'ı eledi ve daha sonra Roman Reigns tarafından elendi.Sonraki aylarda Orton, WWE Birleşik Devletler Şampiyonası'nın yörüngesine yerleştirildi. Fastlane'de şampiyon Bobby Roode'u yendi (böylece 18. Grand Slam Şampiyonu oldu  ) ancak WrestleMania 34'te Jinder Mahal'e karşı Roode ve Rusev'in de yer aldığı ölümcül bir dört yönlü maçta kaybetti. Backlash'te yeni şampiyon Jeff Hardy'ye karşı bir kemer maçı daha yaptı, ancak Orton yine kaybetti. 18 Mayıs'ta WWE, Orton'ın sol dizindeki medial menisküs yırtığını onarmak için başarılı bir ameliyat geçirdiğini ve onu süresiz olarak sahadan uzaklaştırdığını doğruladı.

2018-2021

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kısa bir aradan sonra Orton, Extreme Rules'a geri döndü ve Hardy'nin Amerika Birleşik Devletleri Şampiyonluğu için Shinsuke Nakamura'ya karşı oynadığı maçın ardından Jeff Hardy'ye saldırdı ve bu süreçte tepetaklak oldu.  İki gece sonra SmackDown Live'da Orton rövanş maçına müdahale etti ve Hardy'ye tekrar saldırdı.  21 Ağustos SmackDown Live bölümünde, Orton ve Hardy, müsabakanın olmadığı bir maçta karşı karşıya geldi ve Hardy, maçtan sonra Orton'a saldırmaya devam etti.  Hell in a Cell'de Orton, Hardy'yi Hell in a Cell maçında yendi.  9 Ekim SmackDown Live bölümünde Orton geri dönen birini yendi.Big Show Crown Jewel'da WWE Dünya Kupası'na katılma hakkı elde edecek .  Crown Jewel'da ilk turda Rey Mysterio'ya yenildi.  Daha sonra 21 Kasım SmackDown Live bölümünde Mysterio'nun maskesini çalarak ve birkaç hafta boyunca yanında taşıyarak Mysterio ile bir feuda girdi.  TLC'de Orton, sandalye maçında Mysterio'ya yenildi.  27 Ocak 2019'daki Royal Rumble izle ve öde etkinliğinde Orton, Andrade tarafından elenmeden önce Mysterio'yu eleyerek 29. sıradan girdi.  Orton yarıştıElimination Chamber maçında, Kofi Kingston tarafından elenmeden önce AJ Styles'ı elediği Elimination Chamber'da WWE Şampiyonası için maç yaptı.

Daha sonra Styles ile güreş işindeki geçmişleri hakkında birbirlerini azarladığı bir rekabet başlattı. WrestleMania 35'te Orton, Styles'a yenildi.  Temmuz'da Orton, Kingston ile WWE Şampiyonası için feuda girdi ve SummerSlam  ve Clash of Champions'ta maçlar yaptı ve Orton kemeri kazanamadı.  Crown Jewel ve Survivor Series'de Orton, çok etiketli iki maçın parçasıydı, ancak takımı iki maçı da kaybetti.  2019 WWE taslağının bir parçası olarak Orton, Raw'a seçildi. Programın 11 Kasım Raw bölümünde Orton, Ricochet ve Humberto Carrillo ile takım olup The OC'yi (AJ Styles, Luke Gallows ve Karl Anderson) yendi. Maçın sonunda Orton, Ricochet'ye bir RKO verecek gibi görünüyordu, ancak bunun yerine Styles'a bir RKO verdi ve bu süreçte yüzünü döndü. Styles ile olan rekabetini yeniden alevlendirdi ve Aralık ve Ocak boyunca onunla karşılaştı.

26 Ocak 2020'deki Royal Rumble'da Orton, itibari maça 25 numaradan girdi ve Karl Anderson'ı elemeden önce eski Rated-RKO takım ortağı Edge tarafından elendi. 2011'de kariyerini bitiren boyun yaralanmaları.  Ertesi gece Raw'da Orton, Edge ile Rated-RKO buluşması için dalga geçti ve bir RKO ve bir con-chair-to'yu bir kez daha geri çevirdi. Orton ve Edge daha sonra WrestleMania 36'daki Last Man Standing maçında karşı karşıya gelerek rekabete başladılar ve Orton maçı kaybetti. Backlash'teki ikinci maçları"ŞimdiyeKadarki En Büyük Güreş Maçı" olarak faturalandırılan, Orton tarafından kazanıldı. Orton, Edge'in başına bir punttan sonra kazandı ve Orton'un yıllardır yaptığı ilk punt oldu. Maç, Edge'i meşru bir yırtık triseps ile hareketsiz bıraktı ve zafer Orton'un kendisini "Şimdiye Kadarki En Büyük Güreşçi" olarak adlandırmasını sağladı.  Ertesi gece Raw programında Edge'in arkadaşı ve eski takım ortağı Christian, Orton'a onaylanmamış bir maç için meydan okudu ve Orton, Ric Flair'ın yardımıyla maçı kazandı. Randy Orton önümüzdeki birkaç hafta içinde Legend Killer hilesini canlandırmaya devam edecek ve Christian, Shawn Michaels gibi efsanelere saldıracaktı. ve Big Show, daha çılgın hale gelirken. Orton daha sonra Flair'e döndü ve gözünü WWE Şampiyonası'na dikti. Takip eden aylarda Orton, WWE Şampiyonu Drew McIntyre ile feuda girdi, SummerSlam  ve Clash of Champions'ta Ambulans maçında  kemeri kazanamadı, ta ki Hell In'deki Hell in a Cell maçında McIntyre'yi yenene kadar A Cell, onuncu WWE Şampiyonasını kazandı.  Ancak, 16 Kasım Raw bölümünde kemeri McIntyre'a geri kaybetti.

Ünvanını kaybetmesinden üç hafta önce, 26 Ekim 2020'de Orton, Bray Wyatt ile, şimdi yeni numarası The Fiend ve ortağı Alexa Bliss ile bir rekabet başlattı. 20 Aralık'taki TLC: Tables, Ladders & Chairs'da Orton, The Fiend'i bir Firefly Inferno maçında yendikten sonra vücudunu ateşe verdi.  Fiend'e karşı kazandığı zafere rağmen, Orton, sonraki haftalarda Alexa Bliss (daha önce The Fiend ile aynı hizada olan) ile ilgilenerek bunun yankılarıyla başa çıkacaktı. Royal Rumble'da 31 Ocak'ta Orton ikinci katılımcı olarak girdi ve rekabetine ilk katılımcı olarak giren Edge ile devam etti. Edge'in kendisine verdiği yaralar nedeniyle Orton, maçı gerçekten elenmeden sağlık personelinin ilgilenmesi için terk etti. Orton maçın sonunda Edge'i elemek için geri döndü, ancak daha sonra kendisi elendi. Ertesi gece Raw programında Orton, Edge'e güreş kariyerine son vermek için son bir maç teklif etti, ancak Bliss'in müdahalesi nedeniyle ona yenildi

RK-Bro ve Yaralanma (2021-2022)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: RK-Bro

WrestleMania'dan sonra Raw'da Orton, Drew McIntyre, Braun Strowman, MVP ve WWE Şampiyonu Bobby Lashley arasındaki bir bölüme müdahale etti ve WWE Şampiyonası resmine geri dönmek istedi. O gece için üçlü tehdit maçı yapıldı ve kazanan WrestleMania Backlash'te Lashley'e karşı şampiyonluk şansı elde edecekti; McIntyre kazanmaya devam edecekti.  19 Nisan Raw bölümünde Riddle, Orton'ın sahne arkası röportajını bölerek takım kurma önerisinde bulundu ve Orton bu fikri terk ederek reddetti. Daha sonra Orton ve Riddle arasında bir maç yapıldı ve Riddle bir roll-up ile kazandı. Ertesi hafta Raw'da Orton isteksizce Riddle ile bir takım kurmayı kabul etti.  Daha sonra, yeni etiketlenen RK-Bro, Cedric Alexander ve Shelton Benjamin'i yendi .  Aşağıdaki sahne arkası röportajında Orton, Riddle'a takımı "her seferinde bir gün" almalarını ve böylece 2020'nin başından beri ilk kez yüzünü çevirmelerini önerdi. 3 Mayıs Raw bölümünde RK-Bro, Elias ve Jaxson Ryker'ı yenerek rekorlarını 2-0'a getirdi. 10 Mayıs Raw bölümünde The New Day ile takım olarak AJ Styles, Omos, Elias ve Ryker'ı yenerek ikiliye 3-0'lık bir rekor kırdılar. 21 Haziran Raw bölümünde Orton, John Morrison ile Money in the Bank eleme maçında karşılaştı ancak mağlup oldu. Ertesi hafta, son şans maçında Styles ve McIntyre ile karşılaşması planlandı, ancak bilinmeyen nedenlerle çekildi ve yerine maçı kaybetmeye devam edecek olan Riddle aldı. Yedi haftalık bir aradan sonra Orton, 9 Ağustos Raw programında geri döndü.ve Riddle ile takımını feshetti; Ancak gecenin ilerleyen saatlerinde Orton, Riddle'ın yardımıyla Styles'ı yendi. Daha sonra, Riddle'a sarılıyormuş gibi yaptı ama sonra minnettarlığını göstermenin kendine özgü bir yolu olarak ona bir RKO ile vurdu. Ertesi hafta, Riddle onu Styles ve Omos'un saldırısından kurtardıktan sonra Orton resmi olarak takımı yeniden bir araya getirdi. SummerSlam'de RK-Bro, Styles ve Omos'u yenerek Raw Takım Şampiyonları oldu, her birinin ilk saltanatı. RK-Bro, Crown Jewel'daki rövanş maçında Styles ve Omos'u yenerek şampiyonluğu başarıyla korudu ve iki takım arasındaki rekabeti sona erdirdi. Survivor Series'de RK-Bro, SmackDown Takım Şampiyonları The Usos'u yendi.(Jey Uso ve Jimmy Uso).  Bu maçla Orton, Kane'in WWE tarihindeki en çok PPV maçında güreşme rekorunu kırdı.  Birinci Gün premium canlı etkinliğinde, Orton ve Riddle şampiyonluklarını The Street Profits'e karşı başarıyla savundular.

10 Ocak 2022 Raw bölümünde RK-Bro, kemerleri Alpha Academy'ye (Chad Gable ve Otis) kaybetti ve 142 günlük saltanatlarına son verdi. Ancak tam 8 hafta sonra programın 7 Mart baskısında RK-Bro, Alpha Academy ve Kevin Owens & Seth Rollins'in ikilisine karşı Üçlü Tehdit maçında RAW Takım Şampiyonluklarını yeniden kazandı. Galibiyet, Orton & Riddle'a ikinci RAW Takım Şampiyonluğu saltanatını ve Orton'ın dördüncü Takım Şampiyonluğu saltanatını verdi. Bu arada, Royal Rumble etkinliği sırasında Orton, sondan bir önceki yarışmacı olarak aynı adı taşıyan yarışmaya girdi ve sonunda kazanan Brock Lesnar tarafından elenmeden önce iki eleme golünü kaydetti .  ]WrestleMania 38, Orton ve Riddle, üçlü tehdit takım maçında Alpha Academy ve The Street Profits'e karşı şampiyonluğu başarıyla savundu. Maçtan sonra ikili, yeni WWE imzası Gable Steveson ile kutlayacaktı. WrestleMania'nın ardından, RK-Bro, The Usos tarafından WrestleMania Backlash'te hem Raw hem de SmackDown takım şampiyonluklarının söz konusu olduğu bir şampiyonluk birleştirme maçına davet edilecekti. Orton daha sonra RK-Bro'nun adına meydan okumayı kabul edecekti. 25 Nisan Raw bölümünde WWE ve Riddle, gösteriyi başlatmak için "20 Years of Orton"u kutladılar. Ana etkinlikte RK-Bro, Ezekiel ve Cody Rhodes ile takım olduOrton dört RKO teslim ettikten sonra The Usos, Seth Rollins ve Kevin Owens takımını yenmek için. RK-Bro ve Usos arasındaki maç daha sonra WrestleMania Backlash'te Drew McIntyre ve RK-Bro arasında The Bloodline'a karşı altı kişilik bir takım unvanı olmayan bir maç olarak değiştirildi ve Roman Reigns Riddle'ı tuşlayınca RK-Bro ve Drew McIntyre mağlubiyetle ayrıldı. 20 Mayıs SmackDown programında Reigns'in müdahalesinin ardından Usos, Raw ve SmackDown Takım Şampiyonalarını birleştirmek için RK-Bro'yu yendi. Randy Orton sırtından meşru bir sakatlık geçerdi ve ameliyat oldu ve ara verdiği WWE tarafından açıklandı.

Güreşte

[değiştir | kaynağı değiştir]
GOAT, Dolph Ziggler'a "RKO" yaparken
Orton, Sheamus'a iplere asılı DDT hareketini uygularken
Randy Orton, 2010'da
  • Bitirici Hareketleri
    • O-Zone - 2002
    • RKO (Jumping cutter) – 2003-şimdi (Bazen seyircileri etkilemek amaçlı yerde şınav hareketleriyle ya da üzerine atlayan rakibe bir geri saldırı olarak kullanır)
    • Punt Kick (Koşarak rakibin kafasına tekme atma) – 2007-şimdi (Uygulanan kişide sakatlığa yol açar!)
    • Wheelbarrow suplex – Ohio Valley Wrestling - Eğitim federasyonu
    • Rope DDT (Rakibinin ayaklarını ringin orta iplerine asıp kafasını DDT hareketi ile yere indirme)
    • Orton Stomb (Yerdeki rakibinin sırasıyla kollarına, bacakların ve kafasına ayakla vurması)
  • Önemli Hareketleri
    • Bodyscissors
    • Dropkick
    • European uppercut
    • Falling clothesline
    • Full Nelson Slam
    • Olympic Slam
    • Inverted Headlock Backbreaker
    • Randy Orton Stomp (Yatan rakibe üst üste tekmeler)
    • Neckbreaker
    • Randy Orton DDT(İplere asılı bırakarak)
    • Wrenching Chinlock
    • Thest Press (Koşarak rakibin üzerine atlayıp art arda yumruklar)
  • Menajerleri
    • Ric Flair
    • Bob Orton, Jr.
    • Lita
    • Stacy Keibler
  • Lakapları
    • "The Legend Killer (Efsane Katili)"
    • '"The Viper (Engerek)"'
    • '"The Apex Predator (Avcı)"'
    • '"The Face of the WWE (WWE'nin Yüzü)"'
    • "One Man Dynasty" ("Tek Adam Hanedanı)"
    • "Third Generation Superstar" ("Üçüncü Nesil Süperstar")
    • "The champion of Champions" ("Şampiyonlar Şampiyonu")
  • Giriş Müzikleri
    • "Evolve" - Jim Johnston (Evolution)
    • "Line in the Sand" - Motörhead (Evolution giriş müziği)
    • "Burn in My Light" - Mercy Drive
    • "This Fire Burns" by Killswitch Engage (Bir gecelik kullandı, sonrasında CM Punk'ın müziği oldu)
    • '"Voices"' - Rev Theory

Şampiyonluklar ve Başarılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Orton'ın ilk WWE Champion zamanı
  • Ohio Valley Wrestling
    • OVW Hardcore Championship (2 kez)
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI Yılın En Nefret Edilen Güreşçisi (2007)
    • PWI Yılın En Çok Gelişen Güreşçisi (2004)
    • PWI Yılın Çaylağı (2001)
    • PWI onu 2008 yılında PWI 500 listesinde yılın #1. güreşçisi olarak belirledi.
    • PWI Yılın En Popüler Güreşcisi (2010)
    • PWI yılın en iyi performans gösteren oyuncusu (4 kez WWE Champion)
    • En Büyük Güreş Maçı Galibi 2020 Backlash
    • Wwe Tarihinde En Çok Ppv Maçına Çıkan Güreşci 2021 Survivor Series
    • Wwe Tarihinde En Çok Raw Maçına Çıkan Güreşci 2021
  • World Wrestling Entertainment
  • WWE World Heavyweight Championship (14 kez)
    • World Heavyweight Championship (4 kez)
    • WWE Championship (10 kez)
    • WWE Intercontinental Championship (1 kez)
    • WWE World Tag Team Championship (2 kez) Edge ile
    • WWE United States Championship (1 Kez)
    • Royal Rumble 2009 ve 2017 galibi.
    • Money in the Bank 2013 galibi (WWE Şampiyonluğu).
    • Triple Crown Şampiyonluğu (7 kez)
    • Wwe Raw Tag Team Championship (2 kez ) (Riddle ile )

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Gales, Aaron (17 Şubat 2020). "Why Randy Orton is one of the all-time greats in WWE". Sportskeeda. Erişim tarihi: 13 Şubat 2022. Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
  2. ^ Winkie, Luke (26 Temmuz 2016). "A definitive ranking of the 101 greatest wrestlers". Sports Illustrated23 Kasım 2025. 
  3. ^ "Looking at Randy Orton's Case for the GOAT in WWE". The Sporters. 7 Mayıs 2022. Erişim tarihi: 23 Kasım 2025. Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
  4. ^ Rovere, Marco (22 Mayıs 2021). "Jim Ross on Randy Orton Being the Best Wrestler". WrestlingInc. Erişim tarihi: 23 Kasım 2025. Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
  5. ^ Boyer, Erik (12 Ağustos 2020). "WWE: Is Randy Orton establishing himself as the G.O.A.T.?". Daily DDT. Erişim tarihi: 23 Kasım 2025. Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
  6. ^ Casey, Connor (21 Kasım 2021). "John Cena Congratulates Randy Orton on Breaking a Huge WWE Pay-Per-View Record". WWE. Erişim tarihi: 21 Kasım 2021. Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
  7. ^ "Backlash 2004 İncelemesi". Güreşmania: Amerikan Güreşi Sitesi. 18 Nisan 2004. 
  8. ^ "Inside WWE Title History Intercontinental 20031214 – Randy Orton". World Wrestling Entertainment. 29 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2007. 
  9. ^ Tello, Craig. "RK-Ode". World Wrestling Entertainment. 12 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2009. 
İlgili şablonlar
  • g
  • t
  • d
WWE personel listesi
Raw
Erkek güreşçiler
  • AJ Styles
  • Akira Tozawa
  • Austin Theory
  • Bron Breakker
  • Bronson Reed
  • Brutus Creed
  • Carlito
  • Chad Gable
  • CM Punk
  • Cruz Del Toro
  • Dominik Mysterio
  • Dragon Lee
  • Erik
  • Finn Bálor
  • Grayson Waller
  • Gunther
  • Ilja Dragunov
  • Ivar
  • JD McDonagh
  • Jey Uso
  • Joaquin Wilde
  • Julius Creed
  • Karrion Kross
  • Kofi Kingston
  • Logan Paul
  • Ludwig Kaiser
  • Otis
  • Penta
  • Pete Dunne
  • Rey Mysterio
  • Sami Zayn
  • Seth "Freakin" Rollins
  • Sheamus
  • Tyler Bate
  • Xavier Woods
Kadın güreşçiler
  • Alba Fyre
  • Asuka
  • Bayley
  • Dakota Kai
  • Ivy Nile
  • Iyo Sky
  • Kairi Sane
  • Kiana James
  • Liv Morgan
  • Lyra Valkyria
  • Maxxine Dupri
  • Natalya
  • Raquel Rodriguez
  • Rhea Ripley
  • Scarlett
  • Shayna Baszler
  • Zoey Stark
Takımlar ve gruplar
  • Alpha Academy
  • American Made
    • Creed Brothers
  • Damage CTRL
  • Imperium
  • The Judgment Day
  • Latino World Order
  • The New Day
  • Pure Fusion Collective
  • The War Raiders
Diğer kişiler
  • Adam Pearce
Hakemler
  • Dan Engler
  • Daphanie LaShaunn
  • John Cone
SmackDown
Erkek güreşçiler
  • Alex Shelley
  • Andrade
  • Angel
  • Angelo Dawkins
  • Apollo Crews
  • Berto
  • Bo Dallas
  • Braun Strowman
  • Carmelo Hayes
  • Chris Sabin
  • Cody Rhodes
  • Damian Priest
  • Dexter Lumis
  • Drew McIntyre
  • Elton Prince
  • Erick Rowan
  • Jacob Fatu
  • Jimmy Uso
  • Joe Gacy
  • Johnny Gargano
  • Kevin Owens
  • Kit Wilson
  • LA Knight
  • The Miz
  • Montez Ford
  • Randy Orton
  • Roman Reigns
  • R-Truth
  • Santos Escobar
  • Shinsuke Nakamura
  • Solo Sikoa
  • Tama Tonga
  • Tonga Loa
  • Tommaso Ciampa
Kadın güreşçiler
  • Alexa Bliss
  • B-Fab
  • Bianca Belair
  • Candice LeRae
  • Charlotte Flair
  • Chelsea Green
  • Jade Cargill
  • Katana Chance
  • Kayden Carter
  • Michin
  • Naomi
  • Nia Jax
  • Nikki Cross
  • Piper Niven
  • Tiffany Stratton
  • Zelina Vega
Takımlar ve gruplar
  • A-Town Down Under
  • The Bloodline
  • DIY
  • Legado Del Fantasma
  • The Motor City Machine Guns
  • Pretty Deadly
  • The Street Profits
  • The Wyatt Sicks
Diğer kişiler
  • Nick Aldis
  • Paul Heyman
Hakemler
  • Charles Robinson
  • Jason Ayers
  • Jessika Carr
Diğer
Erkek güreşçiler
  • Brock Lesnar
  • John Cena
  • Omos
Kadın güreşçiler
  • Carmella
  • Nikki Bella
  • Tamina
  • Valhalla
NXT
Erkek güreşçiler
  • Andre Chase
  • Ashante "Thee" Adonis
  • Axiom
  • Brooks Jensen
  • Channing "Stacks" Lorenzo
  • Charlie Dempsey
  • Dante Chen
  • Dion Lennox
  • Eddy Thorpe
  • Ethan Page
  • Je'Von Evans
  • Joe Coffey
  • Josh Briggs
  • Lexis King
  • Luca Crusifino
  • Malik Blade
  • Mark Coffey
  • Myles Borne
  • Nathan Frazer
  • Niko Vance
  • Noam Dar
  • Oba Femi
  • Oro Mensah
  • Ricky Starks
  • Ridge Holland
  • Riley Osborne
  • Shawn Spears
  • Tavion Heights
  • Tony D'Angelo
  • Trick Williams
  • Tyriek Igwe
  • Tyson Dupont
  • Wes Lee
  • Wolfgang
  • Yoshiki Inamura
Kadın güreşçiler
  • Adriana Rizzo
  • Arianna Grace
  • Brinley Reece
  • Carlee Bright
  • Cora Jade
  • Dani Palmer
  • Fallon Henley
  • Gigi Dolin
  • Giulia
  • Izzi Dame
  • Jacy Jayne
  • Jaida Parker
  • Jakara Jackson
  • Jazmyn Nyx
  • Jordynne Grace
  • Karmen Petrovic
  • Kelani Jordan
  • Kendal Grey
  • Lash Legend
  • Lola Vice
  • Meiko Satomura
  • Nikkita Lyons
  • Roxanne Perez
  • Shotzi
  • Sol Ruca
  • Stephanie Vaquer
  • Tatum Paxley
  • Thea Hail
  • Wendy Choo
  • Wren Sinclair
  • Zaria
Takımlar ve gruplar
  • Axiom and Nathan Frazer
  • Fatal Influence
  • Gallus
  • The Meta-Four
  • No Quarter Catch Crew
Diğer kişiler
  • Ava
  • Mr. Stone
  • Stevie Turner
  • William Regal
Evolve
Erkek güreşçiler
  • Elijah Holyfield
  • Lance Anoa'i
  • Shiloh Hill
  • Trill Williams
  • Uriah Connors
Kadın güreşçiler
  • Tyra Mae Steele
Performance Center
antrenörleri
  • Alexander James
  • Fit Finlay
  • Lince Dorado
  • Matt Bloom
  • Norman Smiley
  • Oney Lorcan
  • Robbie Brookside
  • Santana Garrett
  • Sara Amato
  • Steve Corino
  • Terry Taylor
  • Tyler Breeze
Yayın
takımı
  • Alicia Taylor
  • Big E
  • Booker T
  • Byron Saxton
  • Cathy Kelley
  • Corey Graves
  • Funaki
  • Jackie Redmond
  • Jerry Soto
  • Jesse Ventura
  • Jimena Sánchez
  • Joe Tessitore
  • Lilian Garcia
  • Marcelo Rodríguez
  • Michael Cole
  • Mike Rome
  • Moein Al Bastaki
  • Pat McAfee
  • Peter Rosenberg
  • Sam Roberts
  • Scott Stanford
  • Vic Joseph
  • Wade Barrett
Temsilciler
  • Armando Estrada
  • Ax
  • Bob Backlund
  • The Boogeyman
  • Bubba Ray Dudley
  • D-Von Dudley
  • Diamond Dallas Page
  • Eve Torres
  • The Godfather
  • Hornswoggle
  • Hulk Hogan
  • Jacqueline
  • Jerry Lawler
  • Jimmy Hart
  • Jim Duggan
  • John "Bradshaw" Layfield
  • Ken Shamrock
  • Kevin Nash
  • Kurt Angle
  • Lex Luger
  • Maria Menounos
  • Maryse
  • Mick Foley
  • Mosh
  • Rick Steiner
  • Ricky Steamboat
  • Rob Van Dam
  • Scott Steiner
  • Sean Waltman
  • Sgt. Slaughter
  • Smash
  • Tatanka
  • Tatsumi Fujinami
  • Ted DiBiase
  • Titus O'Neil
  • Thrasher
  • The Undertaker
  • Victoria
Yapımcılar
ve yazarlar
  • Billy Kidman
  • Chris Parks
  • Drake Maverick
  • Gabe Sapolsky
  • Jamie Noble
  • Jason Jordan
  • Jeremy Borash
  • Kenny Dykstra
  • Michael Hayes
  • Molly Holly
  • Petey Williams
  • Robert Roode
  • Ryan Katz
  • Shane Helms
  • Shawn Daivari
  • TJ Wilson
Yönetici
personel
  • Ari Emanuel
  • Bruce Prichard
  • Dwayne Johnson
  • Jim Smallman
  • Road Dogg
  • Nick Khan
  • Shawn Michaels
  • Triple H
Ayrıca bakınız
  • WWE'de kadınlar
  • Eski personel
  • g
  • t
  • d
Grand Slam ve Triple Crown kazananları
Grand Slam
Championship
FCW
  • Seth Rollins
  • Richie Steamboat
Impact
  • A.J. Styles
  • Abyss
  • Samoa Joe
  • Eric Young
IWA
  • Chicano
PWE
  • Lou Marconi
WWE
  • Shawn Michaels
  • Triple H
  • Kane
  • Chris Jericho
  • Kurt Angle
  • Eddie Guerrero
  • Rob Van Dam
  • Booker T
  • Jeff Hardy
  • John "Bradshaw" Layfield
  • Christian
  • Big Show
  • Edge
  • The Miz
  • Daniel Bryan
  • Dean Ambrose
  • Roman Reigns
  • Randy Orton
Triple Crown
Championship
AAW
  • Jimmy Jacobs
  • Michael Elgin
CW
  • John Walters
CZW
  • Justice Pain
  • Ruckus
  • Drake Younger
  • Drew Gulak
  • Devon Moore
  • Sozio
  • BLK Jeez
ECW
  • Johnny Hotbody
  • Sabu
  • Mikey Whipwreck
  • Taz
FIP
  • Erick Stevens
  • Jon Davis
Impact
  • A.J. Styles
  • Kurt Angle
  • Samoa Joe
  • Abyss
  • Austin Aries
  • Chris Sabin
  • Eric Young
  • Eddie Edwards
ICW
  • BT Gunn
LU
  • Fénix
  • Johnny Mundo
MCW Pro
  • Romeo Valentino
  • Julio Dinero
  • Joey Matthews
  • Ryan McBride
  • Ruckus
OVW
  • Brent Albright
  • CM Punk
  • Idol Stevens
  • Cody Runnels
  • Mike Mondo
  • Rob Terry
  • Cliff Compton
  • Jamin Olivencia
  • Flash Flanagan
  • Elijah Burke
RevPro
  • Marty Scurll
ROH
  • Eddie Edwards
  • Roderick Strong
  • Jay Lethal
  • Christopher Daniels
WCW
  • Ric Flair
  • Lex Luger
  • Sting
  • Diamond Dallas Page
  • Goldberg
  • Bret Hart
  • Chris Benoit
  • Scott Steiner
  • Booker T
WSU
  • Alicia
  • Jessicka Havok
WWE
  • Pedro Morales
  • Bret Hart
  • Diesel
  • Shawn Michaels
  • Stone Cold Steve Austin
  • The Rock
  • Triple H
  • Kane
  • Chris Jericho
  • Kurt Angle
  • Eddie Guerrero
  • Chris Benoit
  • Ric Flair
  • Edge
  • Rob Van Dam
  • Booker T
  • Randy Orton
  • Jeff Hardy
  • CM Punk
  • John "Bradshaw" Layfield
  • Rey Mysterio
  • Dolph Ziggler
  • Christian
  • Big Show
  • The Miz
  • Daniel Bryan
  • Dean Ambrose
  • Roman Reigns
  • g
  • t
  • d
The Wyatt Family
Üyeler
  • Bray Wyatt
  • Luke Harper
  • Erick Rowan
  • Daniel Bryan
  • Braun Strowman
  • Randy Orton
Alt grup(lar)
  • Luke Harper and Erick Rowan
  • g
  • t
  • d
WWE Şampiyonluğu unvanını kazananlar
1960'lar
  • Buddy Rogers
  • Bruno Sammartino
1970'ler
  • Ivan Koloff
  • Pedro Morales
  • Stan Stasiak
  • "Superstar" Billy Graham
  • Bob Backlund
  • The Iron Sheik
1980'ler
  • Hulk Hogan
  • André the Giant
  • Randy Savage
1990'lar
  • The Ultimate Warrior
  • Sgt. Slaughter
  • The Undertaker
  • Ric Flair
  • Bret Hart
  • Yokozuna
  • Diesel
  • Shawn Michaels
  • Sycho Sid
  • Stone Cold Steve Austin
  • Kane
  • The Rock
  • Mankind
  • Triple H
  • Mr. McMahon
  • Big Show
2000'ler
  • Kurt Angle
  • Chris Jericho
  • Brock Lesnar
  • Eddie Guerrero
  • John "Bradshaw" Layfield
  • John Cena (şu anki)
  • Edge
  • Rob Van Dam
  • Randy Orton
  • Jeff Hardy
  • Batista
  • Sheamus
2010'lar
  • The Miz
  • CM Punk
  • Rey Mysterio
  • Alberto Del Rio
  • Daniel Bryan
  • Seth Rollins
  • Roman Reigns
  • Dean Ambrose
  • AJ Styles
  • Bray Wyatt
  • Jinder Mahal
  • Kofi Kingston
2020'ler
  • Drew McIntyre
  • Bobby Lashley
  • Big E
  • Cody Rhodes
  • g
  • t
  • d
Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini kazananlar
  • Triple H
  • Shawn Michaels
  • Goldberg
  • Chris Benoit
  • Randy Orton
  • Batista
  • Kurt Angle
  • Rey Mysterio
  • King Booker
  • The Undertaker
  • Edge
  • The Great Khali
  • CM Punk
  • Chris Jericho
  • John Cena
  • Jeff Hardy
  • Jack Swagger
  • Kane
  • Dolph Ziggler
  • Christian
  • Mark Henry
  • Big Show
  • Daniel Bryan
  • Sheamus
  • Alberto Del Rio
  • g
  • t
  • d
WWE Kıtalararası Şampiyonluğu kemerini kazananlar
1970'ler
  • Pat Patterson
1980'ler
  • Ken Patera
  • Pedro Morales
  • Don Muraco
  • Tito Santana
  • Greg Valentine
  • Randy Savage
  • Ricky Steamboat
  • The Honky Tonk Man
  • The Ultimate Warrior
  • Rick Rude
1990'lar
  • Mr. Perfect
  • The Texas Tornado
  • Bret Hart
  • The Mountie
  • Roddy Piper
  • The British Bulldog
  • Shawn Michaels
  • Marty Jannetty
  • Razor Ramon
  • Diesel
  • Jeff Jarrett
  • Dean Douglas
  • Goldust
  • Ahmed Johnson
  • Marc Mero
  • Hunter Hearst Helmsley/Triple H
  • Rocky Maivia/The Rock
  • Owen Hart
  • Stone Cold Steve Austin
  • Ken Shamrock
  • Val Venis
  • Road Dogg
  • The Godfather
  • Edge
  • D'Lo Brown
  • Chyna
  • Chris Jericho
2000'ler
  • Kurt Angle
  • Chris Benoit
  • Rikishi
  • Eddie Guerrero
  • Billy Gunn
  • Jeff Hardy
  • Kane
  • Albert
  • Lance Storm
  • Christian
  • Test
  • William Regal
  • Rob Van Dam
  • Booker T
  • Randy Orton
  • Shelton Benjamin
  • Carlito
  • Ric Flair
  • Johnny Nitro/John Morrison
  • Umaga
  • Santino Marella
  • Kofi Kingston
  • CM Punk
  • John "Bradshaw" Layfield
  • Rey Mysterio
  • Drew McIntyre
2010'lar
  • Dolph Ziggler
  • Wade Barrett/Bad News Barrett
  • Ezekiel Jackson
  • Cody Rhodes
  • Big Show
  • The Miz
  • Curtis Axel
  • Big E Langston/Big E
  • Luke Harper
  • Daniel Bryan
  • Ryback
  • Kevin Owens
  • Dean Ambrose
  • Zack Ryder
  • Roman Reigns
  • Seth Rollins
  • Bobby Lashley
  • Finn Bálor
  • Shinsuke Nakamura/King Nakamura
2020'ler
  • Braun Strowman
  • Sami Zayn
  • AJ Styles
  • Apollo Crews
  • Ricochet
  • Gunther
  • Bron Breakker
  • Jey Uso
  • Dominik Mysterio (şu anki)
  • g
  • t
  • d
WWE Birleşik Devletler Şampiyonluğu kemerini kazananlar
MACW/JCP
(1975-1988)
1970'ler
  • Harley Race
  • Johnny Valentine
  • Terry Funk
  • Paul Jones
  • Blackjack Mulligan
  • Bobo Brazil
  • Ric Flair
  • Ricky Steamboat
  • Mr. Wrestling
  • Jimmy Snuka
1980'ler
  • Roddy Piper
  • Wahoo McDaniel
  • Sgt. Slaughter
  • Greg Valentine
  • Dick Slater
  • Magnum T. A.
  • Tully Blanchard
  • Nikita Koloff
  • Lex Luger
  • Dusty Rhodes
  • Barry Windham
WCW
(1988-2001)
1980'ler
  • Michael Hayes
1990'lar
  • Stan Hansen
  • Sting
  • Rick Rude
  • Dustin Rhodes
  • Steve Austin
  • Jim Duggan
  • Big Van Vader
  • Kensuke Sasaki
  • One Man Gang
  • Konnan
  • Eddie Guerrero
  • Dean Malenko
  • Jeff Jarrett
  • Steve McMichael
  • Curt Hennig
  • Diamond Dallas Page
  • Raven
  • Goldberg
  • Bret Hart
  • Scott Hall
  • Scott Steiner
  • David Flair
  • Chris Benoit
  • Sid Vicious
2000'ler
  • Lance Storm
  • Gen. Hugh G. Rection
  • Shane Douglas
  • Rick Steiner
  • Booker T
WWF/E
(2001, 2003-günümüz)
2000'ler
  • Chris Kanyon
  • Tajiri
  • Rhyno
  • Kurt Angle
  • Edge
  • Big Show
  • John Cena
  • Carlito Caribbean Cool
  • Orlando Jordan
  • John "Bradshaw" Layfield
  • Bobby Lashley
  • Finlay
  • Mr. Kennedy
  • Montel Vontavious Porter
  • Matt Hardy
  • Shelton Benjamin
  • Kofi Kingston
  • The Miz
2010'lar
  • R-Truth
  • Daniel Bryan
  • Sheamus
  • Dolph Ziggler
  • Zack Ryder
  • Jack Swagger
  • Santino Marella
  • Antonio Cesaro
  • Dean Ambrose
  • Rusev
  • Seth Rollins
  • Alberto Del Rio
  • Kalisto
  • Roman Reigns
  • Chris Jericho
  • Kevin Owens
  • AJ Styles
  • Baron Corbin
  • Bobby Roode
  • Randy Orton
  • Jinder Mahal
  • Jeff Hardy
  • Shinsuke Nakamura
  • Samoa Joe
  • Rey Mysterio
  • Ricochet
  • Andrade
2020'ler
  • Apollo Crews
  • Riddle
  • Damian Priest
  • Finn Bálor
  • Theory/Austin Theory
  • Logan Paul
  • LA Knight
  • Jacob Fatu (şu anki)
  • g
  • t
  • d
WWE Takım Şampiyonluğu kemerini kazananlar
2010'lar
  • Heath Slater ve Rhyno
  • The Wyatt Family (Bray Wyatt, Luke Harper ve Randy Orton)
  • American Alpha (Chad Gable ve Jason Jordan)
  • The Usos (Jey Uso ve Jimmy Uso)
  • The New Day (Big E, Kofi Kingston ve Xavier Woods)
  • The Bludgeon Brothers (Harper ve Rowan)
  • The Bar (Cesaro ve Sheamus)
  • The Miz ve Shane McMahon
  • The Hardy Boyz (Jeff Hardy ve Matt Hardy)
  • Daniel Bryan ve Rowan
  • The Revival (Dash Wilder ve Scott Dawson)
2020'ler
  • John Morrison ve The Miz
  • The Artist Collective (Cesaro ve Shinsuke Nakamura)
  • The New Day (Kofi Kingston ve Xavier Woods)
  • The Street Profits (Angelo Dawkins ve Montez Ford) (şu anki)
  • Dolph Ziggler ve Robert Roode
  • Rey Mysterio ve Dominik Mysterio
  • Kevin Owens ve Sami Zayn
  • The Judgment Day (Damian Priest ve Finn Bálor)
  • Cody Rhodes ve Jey Uso
  • A-Town Down Under (Austin Theory ve Grayson Waller)
  • #DIY (Johnny Gargano ve Tommaso Ciampa)
  • The Bloodline (Tama Tonga ve Jacob Fatu/Tonga Loa)
  • Motor City Machine Guns (Alex Shelley ve Chris Sabin)
  • g
  • t
  • d
Dünya Takım Şampiyonluğu kemerini kazananlar
1970'ler
  • Luke Graham ve Tarzan Tyler
  • Karl Gotch ve Rene Goulet
  • Mikel Scicluna ve King Curtis Iaukea
  • Chief Jay Strongbow ve Sonny King
  • Mr. Fuji ve Professor Tanaka
  • Haystacks Calhoun ve Tony Garea
  • Dean Ho ve Tony Garea
  • The Valiant Brothers (Jimmy ve Johnny Valiant)
  • Dominic DeNucci ve Victor Rivera/Pat Barrett
  • The Blackjacks (Blackjack Mulligan ve Blackjack Lanza)
  • Louis Cerdan ve Tony Parisi
  • The Executioners (Executioner #1 ve Executioner #2)
  • Chief Jay Strongbow ve Billy White Wolf
  • Dino Bravo ve Dominic DeNucci
  • The Yukon Lumberjacks (Lumberjack Eric ve Lumberjack Pierre)
  • Tony Garea ve Larry Zbyszko
  • Jerry ve Johnny Valiant
  • Ivan Putski ve Tito Santana
1980'ler
  • The Wild Samoans (Afa ve Sika)
  • Bob Backlund ve Pedro Morales
  • Tony Garea ve Rick Martel
  • The Moondogs (Moondog Rex ve Moondog King/Moondog Spot)
  • Mr. Fuji ve Mr. Saito
  • Chief Jay ve Jules Strongbow
  • Tony Atlas ve Rocky Johnson
  • The North-South Connection (Adrian Adonis ve Dick Murdoch)
  • The US Express (Mike Rotundo ve Barry Windham)
  • The Iron Sheik ve Nikolai Volkoff
  • The Dream Team (Brutus Beefcake ve Greg Valentine)
  • The British Bulldogs (Dynamite Kid ve Davey Boy Smith)
  • The Hart Foundation (Bret Hart ve Jim Neidhart)
  • Strike Force (Rick Martel ve Tito Santana)
  • Demolition (Ax, Smash ve Crush)
  • The Brain Busters (Arn Anderson ve Tully Blanchard)
  • The Colossal Connection (André the Giant ve Haku)
1990'lar
  • The Nasty Boys (Brian Knobbs ve Jerry Sags)
  • The Legion of Doom (Animal ve Hawk)
  • Money Inc. (Ted DiBiase ve Mike Rotundo/Irwin R. Schyster)
  • The Natural Disasters (Earthquake ve Typhoon)
  • The Steiner Brothers (Rick ve Scott Steiner)
  • The Quebecers (Jacques ve Pierre)
  • The 1-2-3 Kid ve Marty Jannetty
  • Men on a Mission (Mabel and Mo)
  • The Headshrinkers (Fatu ve Samu)
  • Two Dudes with Attitudes (Shawn Michaels ve Diesel)
  • The 1-2-3 Kid ve Bob Holly
  • The Smokin' Gunns (Billy ve Bart Gunn)
  • Owen Hart ve Yokozuna
  • The Bodydonnas (Skip ve Zip)
  • The Godwinns (Henry ve Phineas)
  • Owen Hart ve the British Bulldog
  • Stone Cold Steve Austin ve Shawn Michaels
  • Stone Cold Steve Austin ve Dude Love
  • The Headbangers (Mosh and Thrasher)
  • The New Age Outlaws (Road Dogg ve Billy Gunn)
  • Cactus Jack ve Chainsaw Charlie
  • Kane ve Mankind
  • Stone Cold Steve Austin ve The Undertaker
  • Big Boss Man ve Ken Shamrock
  • Jeff Jarrett ve Owen Hart
  • Kane ve X-Pac
  • The Acolytes/The APA (Bradshaw ve Faarooq)
  • The Hardy Boyz (Matt ve Jeff Hardy)
  • The Unholy Alliance (Big Show ve The Undertaker)
  • The Rock 'n' Sock Connection (The Rock ve Mankind)
  • The Holly Cousins (Crash ve Hardcore Holly)
  • Mankind ve Al Snow
2000'ler
  • The Dudley Boyz (Bubba Ray ve D-Von Dudley)
  • Edge ve Christian
  • Too Cool (Grand Master Sexay ve Scotty 2 Hotty)
  • Right to Censor (Bull Buchanan ve The Goodfather)
  • The Rock ve The Undertaker
  • The Brothers of Destruction (The Undertaker ve Kane)
  • The Two-Man Power Trip (Stone Cold Steve Austin ve Triple H)
  • Chris Benoit ve Chris Jericho
  • Diamond Dallas Page ve Chris Kanyon
  • Chris Jericho ve The Rock
  • Booker T ve Test
  • Spike Dudley ve Tazz
  • Billy ve Chuck
  • Rico ve Rikishi
  • Edge ve Hulk Hogan
  • The Un-Americans (Christian ve Lance Storm)
  • The Hurricane and Kane
  • Christian ve Chris Jericho
  • Booker T ve Goldust
  • William Regal ve Lance Storm
  • Chief Morley ve Lance Storm
  • Kane ve Rob Van Dam
  • La Résistance (Sylvain Grenier ve René Duprée)
  • Evolution (Batista ve Ric Flair)
  • Booker T ve Rob Van Dam
  • Chris Benoit ve Edge
  • La Résistance (Sylvain Grenier ve Rob Conway)
  • Eugene ve William Regal
  • William Regal ve Tajiri
  • Rosey ve The Hurricane
  • Lance Cade ve Trevor Murdoch
  • Big Show ve Kane
  • The Spirit Squad (Kenny, Mikey, Nicky, Johnny ve Mitch)
  • Ric Flair ve Roddy Piper
  • Rated-RKO (Edge ve Randy Orton)
  • John Cena ve Shawn Michaels
  • Paul London ve Brian Kendrick
  • Hardcore Holly ve Cody Rhodes
  • Ted DiBiase (Jr.) ve Cody Rhodes
  • Batista ve John Cena
  • CM Punk ve Kofi Kingston
  • John Morrison ve The Miz
  • The Colóns (Carlito ve Primo)
  • Chris Jericho ve Edge
  • Jeri-Show (Chris Jericho ve Big Show)
  • D-Generation X (Triple H ve Shawn Michaels)
2010'lar
  • ShoMiz (Big Show ve The Miz)
  • The Hart Dynasty (Tyson Kidd ve David Hart Smith)
  • g
  • t
  • d
Royal Rumble kazananları
Erkek kazananlar
  • Jim Duggan (1988)
  • Big John Studd (1989)
  • Hulk Hogan (1990 ve 1991)
  • Ric Flair (1992)
  • Yokozuna (1993)
  • Bret Hart ve Lex Luger (1994)
  • Shawn Michaels (1995 ve 1996)
  • Stone Cold Steve Austin (1997, 1998 ve 2001)
  • Mr. McMahon (1999)
  • The Rock (2000)
  • Triple H (2002 ve 2016)
  • Brock Lesnar (2003)
  • Chris Benoit (2004)
  • Batista (2005 ve 2014)
  • Rey Mysterio (2006)
  • The Undertaker (2007)
  • John Cena (2008 ve 2013)
  • Randy Orton (2009 ve 2017)
  • Edge (2010 ve 2021)
  • Alberto Del Rio (2011)
  • Sheamus (2012)
  • Roman Reigns (2015)
  • Shinsuke Nakamura (2018)
  • Seth Rollins (2019)
  • Drew McIntyre (2020)
Kadın kazananlar
  • Asuka (2018)
  • Becky Lynch (2019)
  • Charlotte Flair (2020)
  • Bianca Belair (2021)
Greatest Royal
Rumble kazananları
  • Braun Strowman (2018)
  • g
  • t
  • d
Money in the Bank kazananları
Erkekler
  • Edge (2005)
  • Rob Van Dam (2006)
  • Mr. Kennedy (2007)
  • CM Punk (2008, 2009)
  • Jack Swagger (2010)
  • The Miz (2010, Raw)
  • Kane (2010, SmackDown)
  • Alberto Del Rio (2011, Raw)
  • Daniel Bryan (2011, SmackDown)
  • John Cena (2012, Raw)
  • Dolph Ziggler (2012, SmackDown)
  • Randy Orton (2013, Raw)
  • Damien Sandow (2013, SmackDown)
  • Seth Rollins (2014)
  • Sheamus (2015)
  • Dean Ambrose (2016)
  • Baron Corbin (2017)
  • Braun Strowman (2018)
  • Brock Lesnar (2019)
  • Otis (2020)
  • Big E (2021)
  • Theory (2022)
  • Damian Priest (2023)
  • Drew McIntyre (2024)
Kadınlar
  • Carmella (2017)
  • Alexa Bliss (2018)
  • Bayley (2019)
  • Asuka (2020)
  • Nikki A. S. H. (2021)
  • Liv Morgan (2022)
  • Iyo Sky (2023)
  • Tiffany Stratton (2024)
  • g
  • t
  • d
The Authority
İlk oluşum
  • Batista
  • Billy Gunn
  • Dean Ambrose
  • Kane
  • Randy Orton
  • Road Dogg
  • Roman Reigns
  • Seth Rollins
İkinci oluşum
  • Big Show
  • Jamie Noble
  • Joey Mercury
  • Kane
  • Seth Rollins
  • Mr. McMahon
  • Stephanie McMahon
  • Triple H
İlgili gruplar
  • Big Show and Kane
  • Evolution
  • The New Age Outlaws
  • The Shield
Ayrıca bakınız
  • The Corporation
  • The McMahon-Helmsley Faction
  • WWE Workout Series
  • g
  • t
  • d
The Streak
İlgili maddeler
  • The Undertaker
  • WrestleMania
  • Brock Lesnar (21-1: Streak'in sonu)
WrestleMania Streak rakipleri (21-0)
  • Jimmy Snuka (1-0)
  • Jake Roberts (2-0)
  • Giant González (3-0)
  • King Kong Bundy (4-0)
  • Diesel (5-0)
  • Sycho Sid (6-0)
  • Kane (7-0)
  • Big Boss Man (8-0)
  • Triple H (9-0)
  • Ric Flair (10-0)
  • Big Show ve A-Train (11-0)
  • Kane (12-0)
  • Randy Orton (13-0)
  • Mark Henry (14-0)
  • Batista (15-0)
  • Edge (16-0)
  • Shawn Michaels (17-0)
  • Shawn Michaels (18-0)
  • Triple H (19-0)
  • Triple H (20-0)
  • CM Punk (21-0)
Streak sonrası (21-1)
  • Bray Wyatt (22-1)
  • Shane McMahon (23-1)
  • Roman Reigns (23-2)
  • John Cena (24-2)
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin
  • BNE: XX5570226
  • BNF: cb16109842g (data)
  • ISNI: 0000 0000 6983 3677
  • LCCN: n2009005842
  • NLI: 987007377035205171
  • VIAF: 95352964
  • WorldCat (LCCN): n2009-005842
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Randy_Orton&oldid=36435476" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • 1980 doğumlular
  • Amerikalı erkek profesyonel güreşçiler
  • Yaşayan insanlar
  • WWE Kıtalararası Şampiyonları
  • 21. yüzyılda Amerikalı erkek oyuncular
Gizli kategoriler:
  • Yinelenen şablon değişkenleri kullanan sayfalar
  • Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler
  • Kırmızı bağlantıya sahip ana madde şablonu içeren maddeler
  • BNE tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • BNF tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • ISNI tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • LCCN tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • NLI tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • VIAF tanımlayıcısı olan Vikipedi maddeleri
  • WorldCat-LCCN tanımlayıcısı içeren Vikipedi maddeleri
  • Sayfa en son 12.20, 23 Kasım 2025 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Randy Orton
Konu ekle