Picrodontidae

Picrodontidae Yaşadığı dönem aralığı: 61,6-56,8 myö Selandiyen-Klarkforkiyen  PreЄ Є O S D C P T J K Pg N ↓
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Animalia Şube: Chordata Sınıf: Mammalia Takım: Plesiadapiformes Üst familya: †Plesiadapoidea Familya: †Picrodontidae Simpson, 1937
Cinsler
†Draconodus (Tomida 1982) †Picrodus (Douglass 1908) †Russellodon (Sigé & Marandat 1997) †Zanycteris (Matthew 1917)

Picrodontidae, Paleosen döneminde yaşamış, plesiadapoidlerle ilişkili bir plesiadapiform familyası. Grubun üyeleri, Belçika'da bulunan Russellodon haininense dışında hep Kuzey Amerika'dan bilinmektedir.

Morfoloji ve sistematik

Picrodontidlerin incelenmesi, 1908'de Douglass tarafından Picrodus'un bir örneğinin tanımlanmasıyla geçen yüzyılın başlarına kadar uzanır. Bununla birlikte, picrodontid materyallerini ilk tanımlayanlar, örneklerin daha büyük taksonomik afiniteleri hakkında çok farklı görüşlere sahipti. Douglass (1908), örneğini bir Güney Amerika keseli familyasına atadı (“Epanorthidae”), Matthew (1917), ailenin ilk üst dişlerinin bir Paleosen yarasasına ait olduğunu, diğer birçok işçinin onlara en geniş anlamda Insectivora üyeleri gibi olduğunu ve grubun çöp sepeti taksonu olabileceğini düşündü.

Picrodontidlerin ilişkilerini anlamadaki temel zorluk, dişlerinin son derece tuhaf olması ve onları daha geniş anlamda Paleosen taksonlarının en tuhaf türetilmiş gruplarından biri yapmasıdır. En iyi bilinen cins olan Picrodus'ta, alt dişlerdeki en büyük diş, meziyodistal olarak kısa fakat uzun bir trigonide ve buruşuk ve papilli (yani küçük tümsekler taşıyan) lingual olarak güçlü bir şekilde eğimli genişletilmiş bir talonid havzaya sahip olan büyük ölçüde büyütülmüş m1'dir. emaye. Üst azı dişleri çok yassı ve tuhaf bir şekilde şekillendirilmiş olup, kötü farklılaşmış tüberkülleri ve papillalı mineleri vardır. Picrodontidler, büyütülmüş bir alt santral kesici dişe sahip olmaları bakımından diğer plesiadapiformlara benzer olsalar da, diğer tüm ailelerden belirgin şekilde farklıdırlar. Örneğin, daha basit bir p4'e ve daha özel bir m1'e sahiptirler ve büyütülmüş birm³'ten yoksundurlar. Bununla birlikte, Szalay (1968), picrodontid azı dişlerinin en makul şekilde ilkel bir plesiadapiformdan türetildiğini, farklı bir distolingual havza ve üst azı dişlerinde postprotocingulum gibi özellikleri paylaştığını ikna edici bir şekilde savundu. Ailenin en eski ve en ilkel üyesi olan Draconodus apterus'un (erken Paleosen, Utah) morfolojisi, grubun sonraki üyelerinde gözlenenden daha dikdörtgen ve daha iyi gelişmiş çıkıntılara sahip üst azı dişleri ile bu çıkarımı desteklemektedir.

Tüm picrodontidler küçüktü. Ancak vücut kütlelerini tahmin etmek zordur çünkü bunu yapmak için en yaygın olarak kullanılan diş m1, diş yapısının en türetilmiş kısmıdır ve muhtemelen çoğu canlı memelide olduğu gibi vücut kütlesi ile aynı şekilde ölçeklenmez. Conroy'un (1987) "tüm primatlar" m1 denklemine dayanarak, örneğin, Picrodus calgariensis'in 69 g ağırlığında olduğu tahmin edilmektedir, ancak bu muhtemelen önemli bir fazla tahmindir.

Dağılım ve Yaşam şekli

Picrodontids, kuzeyde Alberta'ya ve en az güneyde New Mexico'ya kadar uzanan fosillerle, Batı Kuzey Amerika'da oldukça geniş bir şekilde dağılmıştı. Bu fosiller, bazı bölgelerden oldukça büyük diş örnekleri ile erken Paleosen'den (Torrejoniyen'den Tiffaniyen NALMA'larına) Geç Paleosen'e kadar zaman içinde değişir. Ancak kulak bölgesi olmayan ezilmiş bir kafatası dışında aile sadece çene ve dişlerden biliniyor.

Matthew'a (1917) kadar uzanan yazarlar, Yeni Dünya yaprak burunlu yarasa ailesi Phyllostomatidae'nin üyelerine sıklıkla paralellikler çizdiler. Bununla birlikte, bu ailenin alışkanlıkları oldukça çeşitlidir ve farklı yazarlar, grubun farklı üyeleriyle ilgi çekici paralellikler bulmuşlardır. İki uçtan birinde, Williams (1985), picrodontid dişlerin öğütme veya kesme gerektiren herhangi bir gıdayı işleyemediğini öne sürerek, büyük ölçüde nektar ve polen yiyen phyllostomatid yarasa alt ailesi Glossophaginae ile bir benzerlik olduğunu ileri sürmüştür. Buna karşın Burger (2013) Jamaikalı incir yiyen yarasa Ariteus ile benzerlikler göstererek picrodontid dişlerin oldukça sert meyve kesmesinin mümkün olabileceğini öne sürdü. Bu alternatifler arasında karar vermek, picrodontid dişlerin kesme potansiyelini değerlendirmek için resmi bir nicel yaklaşım gerektirecektir.