Palazzo Barberini
_(5969782827).jpg) | |
 | |
| Genel bilgiler | |
|---|---|
| Tür | Saray |
| Mimari tarz | Barok |
| Konum | Roma, İtalya |
| Koordinatlar | 41°54′12″K 12°29′23″D / 41.90333°K 12.48972°D |
| Tamamlanma | 1633 |
Palazzo Barberini, Rione Trevi'de Piazza Barberini'ye bakan, 17. yüzyıldan kalma bir saraydır. Günümüzde Roma'daki eski resimlerin başlıca ulusal koleksiyonu olan Galleria Nazionale d'Arte Antica'ya ev sahipliği yapmaktadır.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]1549 civarında Kardinal Alessandro Sforza, Quirinal Tepesi’ndeki Kardinal Rodolfo Pio da Carpi’ye ait bir bahçenin mülkiyetini ele geçirdi; Sforza ailesi burada bir palazzetto inşa ettirmişti. 1625 yılında arsa Barberini ailesinden Maffeo Barberini tarafından satın alındı; kendisi daha sonra Papa VIII Urbanus oldu.[1]
Palazzo için üç önemli mimar çalıştı; her biri binaya kendi tarzını kattı.[2] Carlo Maderno o sırada Aziz Petrus Bazilikası'nın nefini genişletiyordu. Daha sonra Villa Sforza’yı büyük bir Rönesans yapısına dönüştürmekle görevlendirildi.[3] Tasarım gelişince değişti: binanın ön cephesi kentsel, resmi bir görünüm aldı; arka cephe ise yarı kapalı bir bahçeye sahip banliyö villasını andırdı.
Maderno 1627’de işe başladı; yeğeni Francesco Borromini ona yardım etti. Maderno 1629’da öldüğünde Borromini göz ardı edildi ve yapım işlerinin denetimi, o dönemde daha çok heykeltıraş olarak tanınan genç dahi Gian Lorenzo Bernini’ye verildi.[4] Borromini yine de projede kaldı; iki mimar kısa bir süre için olsa da bu projede ve Palazzo Spada’da birlikte çalıştı. İnşaat işleri Bernini tarafından 1633’te tamamlandı.
Sarayda ağırlıklı olarak Papa VIII Urbanus'un iki yeğeni, Francesco ve Taddeo yaşıyordu; Taddeo ve ailesi bir kanatta, Francesco diğer kanatta ikamet ediyordu. Francesco 1627’de burada Arazzia Barberini'yi (Barberini Dokuma Atölyesi) kurdu; atölye 1679’a kadar faaliyette kaldı.[5]
Şubat 1634’te, “Il Sant’Alessio” operasının yeniden düzenlenmiş bir versiyonu, saraydaki kardinalin özel opera tiyatrosu Teatro delle Quattro Fontane’de sahnelendi.[6] Eserin librettosunu kardinalin kendisi yazmış, müziğini ise Stefano Landi bestelemişti.[7] Kardinal ayrıca sarayda antik Yunan ve Roma el yazmalarını içeren bir kütüphane kurdu. Bunun yanında küçük bir doğa bilimleri müzesi ve botanik bahçesi oluşturdu. Koleksiyonları, antik heykel, sikke ve yazıtlara duyduğu ilgiyi yansıtıyordu. 1902 yılında, Biblioteca Barberina adlı büyük kütüphane Papa XIII. Leo tarafından satın alındı ve Vatikan koleksiyonlarına dâhil edildi.[8]
Castro Savaşları’nın ardından ve Papa VIII Urbanus'un ölümünden sonra, saray Pamphili ailesinden Papa X. Innocentius tarafından el konularak müsadere edildi. 1653 yılında yeniden Barberini ailesine iade edildi.
İsveç Kraliçesi Kristina, Aralık 1655’te Roma’yı ziyaret etti. Şehrin soyluları onun ilgisini çekmek için adeta birbirleriyle yarışıyor, ona bitmek bilmeyen havai fişek gösterileri, mızrak dövüşleri, temsili düellolar, akrobatik gösteriler ve operalar düzenliyorlardı. 28 Şubat 1656’da, Kraliçe Palazzo Barberini’de ağırlandı. Avluda düzenlenen görkemli bir atlı geçit törenini (carousel) izlerken, birkaç yüz seçkin davetli de ona eşlik etti.[9]
Mimari
[değiştir | kaynağı değiştir]Maderno, binayı “H” biçiminde bir plana göre tasarlamıştı. Sforza kanadı meydana (piazza’ya) bakıyordu. Bu kanada paralel ikinci bir kanat, ortadaki büyük bir salon ile birbirine bağlanıyordu. Salonun iki yanında yer alan merdivenlerden biri, solda Bernini’nin tasarladığı geniş ve kare biçimli merdiven, diğeri ise sağda Borromini’nin yaptığı daha küçük ve oval merdivendi. Yapının ana gövdesi, kemer biçimli büyük pencerelerden oluşan üç katmanlı bir cepheye sahiptir; bu tasarım anlayışı Roma’dan çok Venedik mimarisine yakındır. En üst katta yer alan Borromini’nin pencereleri, derinlik hissi uyandıran sahte bir perspektifle düzenlenmiştir. Bu yenilikçi mimari öğe, 20. yüzyıla kadar birçok yapıda örnek alınmıştır.
Borromini’nin sahte perspektifli pencerelerinin yanı sıra, Palazzo Barberini’nin Avrupa’da geniş yankı uyandıran diğer mimari özellikleri de olmuştur. Bunlar arasında, oval bir salonla tamamlanan iki katlı merkezi bir salon düzeni ile, ana gövdeden öne doğru uzanarak bir cour d'honneur (onur avlusu) oluşturan simetrik kanatlar yer alır. Bu unsurlar, sonraki yüzyıllarda Avrupa saray mimarisinde sıkça tekrar edilmiştir.
Sarayın bahçesi, dışarıdan görülmemesi nedeniyle “giardino segreto” yani “gizli bahçe” olarak bilinir. Bu bahçede, 1822–1834 yılları arasında Palazzo Barberini’nin yakınındaki ahırlarda atölyesi bulunan heykeltıraş Bertel Thorvaldsen’e adanmış bir anıtsal eser bulunmaktadır.
Freskler
[değiştir | kaynağı değiştir]_in_Palazzo_Barberini_(Roma).jpg)
Salonun tavanı, Pietro da Cortona’nın başyapıtı olan “İlahi Takdir ve Barberini Gücünün Alegorisi” adlı Barok freskle süslenmiştir. Bu görkemli alegorik kompozisyon, hem saray tavanlarının hem de kilise süslemelerinin biçimlenişinde büyük bir etki yaratmış, Barok sanatında bir dönüm noktası olmuştur. Bu etkinin izleri, Sant’Ignazio Kilisesi’nin tavanındaki Pozzo’nun panoramik fresklerinde, Stra’daki Villa Pisani’nin tavan süslemelerinde, Madrid Kraliyet Sarayı’nın taht salonunda ve Venedik’teki Ca’ Rezzonico’nun tavanlarında açıkça görülür. Ayrıca sarayda, Cortona’nın çağdaşı ve onun üslubunun eleştirmeni olan Andrea Sacchi’nin başyapıtı “İlahi Bilgelik” (Divina Sapienza) adlı eseri de bulunmaktadır.
Piano nobile (ana kat) odalarının tavanları, 17. yüzyılın diğer sanatçıları olan Giuseppe Passeri ve Andrea Camassei tarafından fresklerle süslenmiştir. Ayrıca, saraydaki müze koleksiyonunda, Polidoro da Caravaggio ve sevgilisi Maturino da Firenze tarafından yapılmış değerli freskler de sergilenmektedir.
Modern tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]Binanın arka kısmındaki mahzenlerde, 1936’da Villa Savorgnan di Brazzà inşaat çalışmaları sırasında muhtemelen MS 2. yüzyıla tarihlenen bir Mithraeum keşfedilmiştir.
18. yüzyıl ortalarında, sarayın en üst katına Rokoko tarzında bir daire dekore edilmiştir. Barberini ailesinin torunları, 1700 tarzı bu dairede 1955 yılına kadar yaşamışlardır.[4]
Günümüzde Palazzo Barberini, İtalya’nın en önemli resim koleksiyonlarından biri olan Galleria Nazionale d’Arte Antica’ya ev sahipliği yapmaktadır. Koleksiyonda Raphael’in “La Fornarina” portresi, Caravaggio’nun “Judith Holofernes'in Başını Keserken” ve Hans Holbein’in VIII. Henry portresi bulunmaktadır.
Resimlerin yanı sıra sarayda Antonio Corradini’nin “Vesta Bakiresi Tuccia” adlı heykeli gibi heykeller de sergilenmektedir.
Saray ayrıca İtalyan Nümismatik Enstitüsü’ne de ev sahipliği yapmaktadır.
Ayrıca, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS), 4 Kasım 1950’de burada imzalanmış; bu, insan haklarının korunması açısından önemli bir dönüm noktası olmuştur.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Blunt 1958
- ^ "Palazzo Barberini", Turismo Roma, Major Events, Sport, Tourism and Fashion Department
- ^ Hibbard, Howard. Carlo Maderno and Roman Architecture, 1580-1630, 1971.
- ^ a b "Palazzo Barberini", Barberini Corsini Gallerie Nationali
- ^ ‘Barberini Tapestry Workshop’, Oxford Art Online
- ^ Leopold, Silke: Il Sant’Alessio. In: Pipers Enzyklopädie des Musiktheaters. Vol 3: Werke. Henze - Massine. Piper, München/Zürich 1989, 3-492-02413-0, pp. 407-409.
- ^ "Cardinal Francesco Barberini", The Mask, Volume 14, Number 2, April 1928
- ^ Magnuson, Torgil. Rome in the Age of Bernini, volume 1, Stockholm, 1982, p.239
- ^ Price, Curtis (9 November 1993). The Early Baroque Era: From the late 16th century to the 1660s. Springer. ISBN 9781349112944. Erişim tarihi: 10 July 2017 – Google Books vasıtasıyla.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
- Palazzo Barberini: official site16 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Rome Art-Lover: Palazzo Barberini19 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Palazzo Barberini and Veneto Rome guide 12 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Italian army ends museum stand-off, BBC News, Friday, 13 October 2006
- The National Gallery of Ancient Art at Barberini Palace
 | Yapı ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
