Oksibutinin

Oksibutinin
Klinik verisi
AHFS/Drugs.com	Monografi
MedlinePlus	a682141
Tanımlayıcılar
CompTox Bilgi Paneli (EPA)	DTXSID0023406 ;
ECHA Bilgi Kartı	100.158.590
Kimyasal ve fiziksel veriler
Formül	C22H31NO3
Mol kütlesi	357,494 g·mol−1
3D model (JSmol)	İnteraktif görüntü;
	SMILES O=C(OCC#CCN(CC)CC)C(O)(c1ccccc1)C2CCCCC2;
	InChI InChI=1S/C22H31NO3/c1-3-23(4-2)17-11-12-18-26-21(24)22(25,19-13-7-5-8-14-19)20-15-9-6-10-16-20/h5,7-8,13-14,20,25H,3-4,6,9-10,15-18H2,1-2H3 ; Key:XIQVNETUBQGFHX-UHFFFAOYSA-N ;

Oksibutinin, aşırı aktif mesaneyi tedavi etmek için kullanılan bir ilaçtır. Tolterodine'e benzer şekilde çalışır.^[1] Çocuklarda yatak ıslatma için kullanılmasına rağmen, bu kullanımı destekleyen kanıtlar yetersizdir.^[1] Ağız yoluyla alınır veya cilde uygulanır.^[1]

Yaygın yan etkileri ağız kuruluğu, baş dönmesi, kabızlık, uyku sorunu ve idrar yolu enfeksiyonlarıdır.^[1] Ciddi yan etkiler arasında idrar retansiyonu ve ısı çarpması riskinin artması yer alabilir.^[1]

Hamilelikte kullanımı güvenli görünmektedir ancak yeterince incelenmemiştir; emzirme döneminde kullanımının ise güvenliği belirsizdir.^[2] Antimuskariniktir ve asetilkolinin düz kas üzerindeki etkilerini bloke ederek etki eder.

Oksibutinin, Amerika Birleşik Devletleri'nde tıbbi kullanım için 1975 yılında onaylandı. Ucuz olan jenerik bir ilaç olarak mevcuttur.^[3] Birleşik Krallık'ta bir aylık tedarikin maliyeti 2019 itibarıyla NHS'ye ayda 3 GBP'den azdır.^[4] Amerika Birleşik Devletleri'nde bu miktarın toptan maliyeti yaklaşık 14 ABD dolarıdır.^[5] 2017 yılında, yedi milyondan fazla reçeteyle Amerika Birleşik Devletleri'nde en sık reçete edilen 100. ilaç olmuştur.^[6]^[7]

Kaynakça

^ ^a ^b ^c ^d ^e "Oxybutynin Chloride Monograph for Professionals". Drugs.com (İngilizce). American Society of Health-System Pharmacists. 24 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2019.
^ "Oxybutynin Pregnancy and Breastfeeding Warnings". Drugs.com (İngilizce). 6 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2019.
^ Hitchings, Andrew; Lonsdale, Dagan; Burrage, Daniel; Baker, Emma (2019). The Top 100 Drugs: Clinical Pharmacology and Practical Prescribing. 2nd (İngilizce). Elsevier. ss. 76-77. ISBN 978-0-7020-7442-4. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2021.
^ British National Formulary: BNF 76. 76th. Pharmaceutical Press. 2018. ISBN 9780857113382.
^ "NADAC as of 2019-02-27". Centers for Medicare and Medicaid Services (İngilizce). 6 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2019.
^ "The Top 300 of 2020". ClinCalc. 12 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2020.
^ "Oxybutynin - Drug Usage Statistics". ClinCalc. 2 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2020.

[AHFS2019-1] "Oxybutynin Chloride Monograph for Professionals". Drugs.com (İngilizce). American Society of Health-System Pharmacists. 24 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2019.

[Preg2019-2] "Oxybutynin Pregnancy and Breastfeeding Warnings". Drugs.com (İngilizce). 6 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2019.

[Hitch2019-3] Hitchings, Andrew; Lonsdale, Dagan; Burrage, Daniel; Baker, Emma (2019). The Top 100 Drugs: Clinical Pharmacology and Practical Prescribing. 2nd (İngilizce). Elsevier. ss. 76-77. ISBN 978-0-7020-7442-4. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2021.

[BNF76-4] British National Formulary: BNF 76. 76th. Pharmaceutical Press. 2018. ISBN 9780857113382.

[NADAC2019-5] "NADAC as of 2019-02-27". Centers for Medicare and Medicaid Services (İngilizce). 6 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2019.

[ref-6] "The Top 300 of 2020". ClinCalc. 12 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2020.

[ref1-7] "Oxybutynin - Drug Usage Statistics". ClinCalc. 2 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]