Liberal otokrasi

Liberal otokrasi, liberalizm prensiplerini takip eden demokratik olmayan bir hükûmettir.^[1] 20. yüzyıla kadar Batı Avrupa'daki çoğu ülke "liberal otokrasiler veya en iyi ihtimalle yarı-demokrasiler" olarak nitelendiriliyordu.^[2] Bir örnek olarak "klasik liberal otokrasi", Avusturya-Macaristan İmparatorluğu idi.^[3] Fareed Zakaria'ya göre, daha yakın tarihli bir örnek, 1 Temmuz 1997'ye kadar Britanya Kraliyetinin yönettiği Hong Kong'tu. Zakaria, 1991'e kadar "anlamlı bir seçim hiç yapılmamış olsa da, hükümeti anayasal liberalizmi temsil ediyordu, vatandaşlarının temel haklarını koruyor ve adil bir yargı sistemi ve bürokrasi yönetiyordu" diyor.^[4]

Bu otokrasilerde gerçek sivil özgürlüklerin varlığı oldukça şüphelidir. Örneğin, 19. yüzyıl otokrasileri genellikle kölelik, loncalar, soylulara ayrıcalıklar ve eşit olmayan yasa önünde eşitsizliği kaldırdı, ancak en iyimser durumda bile, ifade özgürlüğü ve dernek kurma özgürlüğü sınırlıydı. Bu nedenle, liberal otokrasi genellikle bu ulusların evriminde çeşitli seçimli demokrasi biçimlerinden önce gelir, feodal monarşilerden daha açık olmasına rağmen, modern liberal demokrasilerden daha az özgürdür. Hong Kong ise muhtemelen özel bir durumdur, çünkü Britanya sömürge yönetiminin son aşamalarında ifade özgürlüğü ve dernek kurma özgürlüğü oldukça yaygındı, ancak aynı zamanda Çin'in bağımsız ve özgür seçimlere izin vermeyeceği konusunda yaygın bir bilinç vardı. Ayrıca, Mısır'ın 2005'ten bu yana liberal otokrasiye doğru eğildiği öne sürülmüştür.^[5]

Kaynakça

^ Plattner, Marc F. (1998). "Liberalism and Democracy: Can't Have One without the Other". Foreign Affairs. 77 (2). Council on Foreign Relations. ss. 171-180. ISSN 0015-7120. JSTOR 20048858. 5 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi3 Haziran 2023.
^ Zakaria, Fareed (Kasım/Aralık 1997). "The Rise of Illiberal Democracy". Foreign Affairs. 15 Ekim 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Myers, Sondra (2002). The Democracy Reader (İngilizce). IDEA. s. 174. ISBN 978-0-9702130-3-7. 6 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2023.
^ Zakaria, Fareed (1997). "The Rise of Illiberal Democracy". Foreign Affairs. 76 (6). Council on Foreign Relations. ss. 22-43. ISSN 0015-7120. JSTOR 20048274. 27 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi3 Haziran 2023.
^ "Liberal Autocracy in Egypt". Brookings Institution. 24 June 2008. 1 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Ayrıca bakınız

[Plattner_1998_pp._171–1802-1] Plattner, Marc F. (1998). "Liberalism and Democracy: Can't Have One without the Other". Foreign Affairs. 77 (2). Council on Foreign Relations. ss. 171-180. ISSN 0015-7120. JSTOR 20048858. 5 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi3 Haziran 2023.

[2] Zakaria, Fareed (Kasım/Aralık 1997). "The Rise of Illiberal Democracy". Foreign Affairs. 15 Ekim 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[3] Myers, Sondra (2002). The Democracy Reader (İngilizce). IDEA. s. 174. ISBN 978-0-9702130-3-7. 6 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2023.

[Zakaria_1997_pp._22–432-4] Zakaria, Fareed (1997). "The Rise of Illiberal Democracy". Foreign Affairs. 76 (6). Council on Foreign Relations. ss. 22-43. ISSN 0015-7120. JSTOR 20048274. 27 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi3 Haziran 2023.

[5] "Liberal Autocracy in Egypt". Brookings Institution. 24 June 2008. 1 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]