Jordan Bardella
| Jordan Bardella | |
|---|---|
.jpg)
| |
| 2022'de Bardella | |
| 3. Ulusal Birlik Genel Başkanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 13 Eylül 2021 | |
| Başkan | Marine Le Pen |
| Yardımcı | Steeve Briois Louis Aliot David Rachline |
| Yerine geldiği | Marine Le Pen |
| Avrupa Parlamentosu Üyesi | |
| Görevde | |
| Makama geliş 2 Temmuz 2019 | |
| Seçim bölgesi | Fransa |
| Ulusal Birlik Genel Başkan Yardımcısı | |
| Görev süresi 16 Haziran 2019 - 5 Kasım 2022 | |
| Yerine geldiği | Florian Philippot Steeve Briois |
| Yerine gelen | Steeve Briois Louis Aliot David Rachline |
| Génération Nation Ulusal Direktörü | |
| Görev süresi 12 Mart 2018 - 4 Temmuz 2021 | |
| Yerine geldiği | Gaëtan Dussausaye |
| Yerine gelen | Aleksandar Nikolic |
| Ulusal Birlik Sözcüsü | |
| Görev süresi 21 Eylül 2017 - 16 Haziran 2019 | |
| Başkan | Marine Le Pen |
| Yerine geldiği | Makam oluşturuldu |
| Yerine gelen | Laurent Jacobelli |
| Île-de-France Bölge Konseyi Üyesi | |
| Görevde | |
| Makama geliş 18 Aralık 2015 | |
| Başkan | Valérie Pécresse |
| Seçim bölgesi | Seine-Saint-Denis |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Jordan Bardella 13 Eylül 1995 Drancy, Seine-Saint-Denis, Fransa |
| Vatandaşlığı |  Fransa  İtalya
|
| Partisi | Ulusal Birlik (2012-günümüz) |
| Diğer siyasi bağlantıları |
Génération Nation (2012-2021) |
| İlişkiler | Nolwenn Olivier (2010-günümüz) |
| Bitirdiği okul | Paris-Sorbonne Üniversitesi |
| Mesleği | Siyasetçi |
| Resmî site | jordan-bardella.fr |
Jordan Bardella (d. 13 Eylül 1995), 2022'den bu yana Ulusal Birlik (Rassemblement National - RN) başkanı olan Fransız siyasetçidir. Eylül 2021'den Kasım 2022'ye kadar parti başkan vekili ve 2019'dan 2022'ye kadar başkan yardımcısı olarak görev yaptı. Bardella ayrıca, Avrupa Parlamentosu seçimlerinde RN'nin baş adayı olduğu 2019 yılından bu yana Avrupa Parlamentosu Üyesi (MEP) olarak görev yapmaktadır. Kendisi 2015 yılından bu yana Île-de-France bölge meclis üyesidir. Ancak bu görevinden 2025 yılında ayrılmıştır.[1]
Bardella, RN’nin geçici başkanı olmadan önce 2019-2021 yılları arasında parti başkan yardımcısı, 2017–2019 yılları arasında ise parti sözcüsü olarak görev yapmıştır. 2018–2021 yılları arasında partinin gençlik kolu olan Génération Nation’ın (GN), daha sonra yeniden adlandırılan "Gençliğin Ulusal Birliği'nin" (Rassemblement National de la Jeunesse - RNJ) başkanlığını yürütmüştür.[2][1]
Kasım 2022’de, aşırı sağ partinin başkanı olarak Marine Le Pen’in halefi seçildi. Partisinin yaklaşan parlamento seçimlerinde mutlak çoğunluğu elde etmesi halinde Fransa’nın başbakanı olması en muhtemel isim olarak görülmekteydi.[3]
Haziran-Temmuz 2024’te Bardella, 2024 Fransa milletvekili genel seçimlerine RN’nin hakim olduğu koalisyonun lideri olarak katılmış; seçim, aşırı sağ için tarihi düzeyde kazançlar getirmiş olsa da beklentilerin belirgin biçimde altında kalmıştır. Seçimlerin hemen ardından Bardella, Avrupa Parlamentosu’nda yeni kurulan Avrupa Yurtseverleri grubunun başkanı seçilmiştir.[1]
25 Kasım 2025 tarihinde Fransız anket şirketi Odoxa tarafından yapılan ankette, Bardella'nın 2027 yılında yapılması beklenen seçimlerde Cumhurbaşkanı olarak seçileceği sonucuna varılmıştır.[4]
Erken yaşamı ve Eğitimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Jordan Bardella, 13 Eylül 1995’te Paris’in kuzeydoğusunda yer alan ve görece dezavantajlı bir bölge olan Seine-Saint-Denis ilinin Drancy kentinde tek çocuk olarak dünyaya geldi.[5][6] Bardella’nın yetiştirilmesinde ağırlıklı rolü, 1962’de Piyemonte’nin Torino kentinde doğan anaokulu görevlisi annesi Luisa Bertelli-Motta üstlendi.[7][8][9] Babası Olivier Bardella (1968’de Seine-Saint-Denis’in Montreuil kentinde doğmuştur[10] ve Kuzey İtalyan, Fransız-Alsaslı ve Fransız-Cezayirli kökene sahiptir.[8]
Jordan Bardella, Drancy’de yüksek katlı bir apartman dairesinde büyümüştür.[11][12][13] Bardella, “mahallede yaşayan birçok aile gibi” erken yaşta şiddetle karşılaştığını ve annesinin “geçimini sağlamakta zorlandığını” gözlemlediğini belirtmektedir. Babası Montmorency’nin daha varlıklı bir banliyösünde iş insanı olarak yaşıyordu. Bardella hafta sonlarını ve çarşamba günlerini babasıyla orada geçiriyordu.[14] Eleştirmenler, Bardella’nın Fransa’nın en yoksul bölgesinde, en yüksek göçmen oranına sahip sosyal açıdan yoğun bir bölgede büyümenin getirdiği zorlukları vurgularken, babasının aslında belirli bir maddi durumu olduğunu belirtmektedir.[15]
Bardella, yarı özel Katolik okul olan Lycée Jean-Baptiste-de-La-Salle’de ekonomi ve sosyal bilimler alanında üstün başarıyla lise diploması aldı.[16][17][18] Paris Siyasi Bilimler Akademisi - Sciences Po giriş sınavını kazanamayınca,[19] Paris-Sorbonne Üniversitesi’nde coğrafya eğitimi aldı; ancak siyasete odaklanmak için üniversiteyi bırakmıştır.[20]
Siyasi Kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Ulusal Cephe’de Başlangıçlar (2012–2017)
[değiştir | kaynağı değiştir]Bardella, 2012 yılında 16 yaşındayken Ulusal Birlik’e (RN) üye oldu.[18] Kendisi partiye katılımını, “Ulusal Cephe Partisi'nin temsil ettiği ideolojiden çok Marine Le Pen'nin karizmatik liderliğinin sebep olduğunu belirtmiştir".[21][22] 2014’te, 19 yaşındayken Seine-Saint-Denis departman sekreteri olarak atandı ve partinin şimdiye kadar atanmış en genç departman yetkilisi oldu.[23]
16 Şubat - 30 Haziran 2015 tarihleri arasında Bardella, Avrupa Parlamentosu üyesi Jean-François Jalkh’ın parlamenter asistanı olarak çalıştı.[24] Bu dönemde siyasi gözlemciler, Bardella’yı Ulusal Cephe içinde Fransız banliyöleriyle ilgili konularda öne çıkan bir figür olarak değerlendirmeye başladılar.[25]
Bardella, 2015 yılında Tremblay-en-France bölgesini temsil etmek üzere yapılan il seçimlerine katıldı. Bardella ve ortak adayı Christine Prus, ikinci turda oyların %41’ini alarak kaybetti.[26] Aynı yıl yapılan bölgesel seçimlerde ise Seine-Saint-Denis’te RN listesinin başında aday oldu. Bu kez Île-de-France Bölge Konseyi’ne seçilmeyi başardı.[27]
Bardella, Ocak 2016’da "Vatansever Banliyöler" (Banlieues Patriotes) adlı örgütü kurdu. Grup, “şehir siyasetiyle bağları koparmayı ve Cumhuriyet’in unutulmuş bölgelerindeki seçmenlere ulaşmayı” amaçlıyordu.[28]
Daha sonra Bardella, 2017 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Marine Le Pen’in kampanya ekibinde yer aldı; Le Pen bu seçimde ikinci sırada tamamladı.[29] Aynı yıl yapılan milletvekili seçimlerinde Bardella, Seine-Saint-Denis 12. seçim bölgesi için aday oldu, ancak ilk turda oyların %15’ini alarak elendi.[30][31]
Ulusal Birlik Başkan Yardımcılığı ve Avrupa Parlamentosu Üyeliği (2017–2021)
[değiştir | kaynağı değiştir]2017 cumhurbaşkanlığı seçiminde Ulusal Birlik’in (RN) yenilgisinin ardından ve başkan yardımcısı Florian Philippot’un istifası sonrasında, Bardella, Sébastien Chenu ve Julien Sanchez ile birlikte parti sözcüsü olarak atandı.[32][33][34] Ertesi yıl, Marine Le Pen onu "Gençliğin Ulusal Cephesi" (Front National de la Jeunesse - FNJ) başkanı olarak da atadı.[35][36][37]
23 yaşında Bardella, 2019 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde Fransa için Ulusal Birlik listesinin baş adayı olarak belirlendi.[38][39] Libération tarafından “Marine Le Pen’in kuklası” olarak nitelendirilen Bardella, birçok seçmen tarafından da deneyimsiz olarak görülüyordu.[40][41]
Buna rağmen, RN seçimleri 23 sandalye ve %23,3 oy oranıyla birinci sırada tamamladı, Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un La République En Marche! (İleri Cumhuriyet!) partisinin önünde yer aldı. Böylece Bardella, Almanya’dan 21 yaşında seçilmiş olan Ilka Schröder’in ardından Avrupa Birliği tarihinde seçilen en genç ikinci milletvekili oldu.[22] Bardella, RN delegasyonu ile birlikte Avrupa Parlamentosu’nda Kimlik ve Demokrasi Grubu’nda yer almakta,[42] ayrıca Avrupa Parlamentosu Dilekçe Komitesi üyesidir.[43][44]
Bardella, 16 Haziran 2019’da RN’nin ikinci başkan yardımcısı, 2021’de ise birinci başkan yardımcısı olarak atanmıştır.[45] 2021 Fransa bölgesel seçimlerinde Île-de-France bölgesinde RN listesinin başında yer almış; ilk turda %13,8, ikinci turda ise %10,8 oy almıştır. Buna karşılık sağ kanat listesi, Valérie Pécresse liderliğinde %46 oyla seçimleri kazanmıştır.[46][47] Gazeteci Richard Werly, bu yenilgiyi Bardella’nın “aile bağlarına rağmen ikna edici bir bölgesel perspektif sunamaması” ve “üniversite eğitimini yarıda bırakmış olması nedeniyle yükseköğrenimli seçmen kitlesine hitap edecek derinliğe sahip olmaması" savı ile açıklamıştır.[48] Muhalefet üyesi olarak Bardella, yüksek devamsızlık oranlarının (%73, 2023) gözlendiği bir bağlamda, Şubat 2025’te bölge meclisi görevinden istifa etmiştir.[49]
Ulusal Birlik Başkanlığı (2022–günümüz)
[değiştir | kaynağı değiştir]2022’de Avrupa Parlamentosu’nda Bardella
Marine Le Pen’in 2022 Fransa cumhurbaşkanlığı seçiminde aday olmak için parti başkanlığından ayrılmasının ardından Bardella, Ulusal Birlik’in (RN) geçici başkanı oldu.[50] Bardella, 5 Kasım 2022’de yapılan oylamada parti üyelerinin oylarıyla %85’e karşı %15 oranında Louis Aliot’yu yenerek RN başkanlığına seçildi.[51][52]
Bardella daha sonra, Macaristan başbakanı Viktor Orbán tarafından başlatılan Avrupa Parlamentosu’ndaki üçüncü büyük grup olan Avrupa Yurtseverleri (Patriots for Europe) grubunun liderliğini üstlendi.[60][61] Orbán’ın çizdiği hedefler arasında, grubun “Ukrayna’ya askerî desteğe karşı çıkması”, “yasadışı göçe karşı durması”, “geleneksel aileyi savunması” ve “çevresel yükümlülüklerin gevşetilmesini desteklemesi” yer almaktadır. Bu grubun altı başkan yardımcısından biri de İtalyan siyasetçi Roberto Vannacci’dir.[53]
Bardella ayrıca Avrupa Parlamentosu’nun Dış İlişkiler Komitesi’ne (AFET) katılmıştır; Euractiv, bu görevi Bardella için “uluslararası konularda derinlik kazanma fırsatı” olarak nitelendirmektedir.[54]
Bardella, 2024 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde RN’nin %31,37 oy oranı ve 30 sandalye elde ederek birinci parti haline gelmesine katkıda bulundu. Bu sonuç, Valérie Hayer liderliğindeki cumhurbaşkanlığı listesinin (%14,60, 13 sandalye) önünde yer alıyordu.[55]
Şubat 2025’te Bardella, Muhafazakâr Siyasi Eylem Konferansı'nda (CPAC) Amerikalı siyasi stratejist Steve Bannon’ın Nazi selamı vermesinin ardından bu forumda yapmayı planladığı konuşmayı iptal etti.[56][57]
31 Mart’ta Marine Le Pen, AB fonlarını zimmete geçirmekten suçlu bulunarak dördü iki yılı ertelenmiş olmak üzere dört yıl hapis cezasına çarptırıldı. Kararın ardından Le Pen'in 2027 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimlerinde aday olması yasaklandı.[58] Bardella, skandalla ilişkilendirilmediği için kısa sürede RN’nin muhtemel başkan adayı olarak en güçlü isim hâline geldi.[59][60]
Siyasi Tutumu
[değiştir | kaynağı değiştir]2019 Avrupa Parlamentosu seçimlerindeki kampanyası sırasında Bardella, kuşağının iki siyasi önceliğinin göçmen krizi ve çevresel kriz olduğunu belirterek “Eğer insanlar iklim değişikliği gibi görünen şeyden sorumluysa, ekonomik modelimiz buna bağlıdır” dedi. Ayrıca Fransa’nın yeni serbest ticaret antlaşmalarına girişine karşı çıktı.[61] Bardella, Macron hükümetinin “cezalandırıcı çevreciliğini”, “Fransız halkını kriminalize ettiği” gerekçesiyle eleştirdi.[62] Mayıs 2019’da Bardella, bir televizyon tartışması sırasında Büyük Yer Değişimi komplo teorisine atıfta bulundu ancak bu terimi ağzına almamaya özen gösterdi.[63]
12 Kasım 2023’te, Gazze savaşının başlangıcından bu yana antisemitizmin yükselişine tepki olarak Paris’te düzenlenen Cumhuriyet ve Antisemitizm Karşıtı Yürüyüş’e katıldı.[64]
Göç
[değiştir | kaynağı değiştir]Bardella, partisinde olduğu gibi, göç konusuna odaklanmaktadır. Göçün Fransa’nın, Fransız kimliğinin, Fransız egemenliğinin ve “Fransa’nın ruhunun” yok olmasına yol açabileceğini söylemektedir. Ayrıca Avrupa Birliği’nin bu değerleri daha da aşındırdığını, AB seçim kampanyası toplantılarındaki açıklamalarına göre savunmaktadır.[65] 2024 Avrupa Parlamentosu seçimlerinin hemen ardından Bardella, doğum yeri vatandaşlığı hakkını kaldırmayı amaçladığını belirtmiştir.[66] Bu uygulama, Fransa’da doğan ve yaşayan yabancı kökenli çocuklara Fransız vatandaşlığı vermektedir.[67]
Bardella, Büyük Yer Değişimi komplo teorisine bağlıdır.[68] Le Monde, Marine Le Pen tarafından terimin yasaklanması nedeniyle “Büyük Yer Değişimi” ifadesini kullanmaktan kaçınarak, ancak “tüm dolaylı anlatımları kullanarak” bu teoriyi aktivistlere yönelik konuşmalarında işlediğini bildirmiştir.[69] Ayrıca Fransa’da yasadışı olarak yaşayan kişilere sağlanan sosyal yardımların “kesilmesini” istemiştir.
Ekonomi
[değiştir | kaynağı değiştir]Jordan Bardella, “iş dünyası ve girişimcilik lehine bir ekonomik program” çağrısında bulunmakta ve Fransa’yı “Avrupa’nın vergi ve harç şampiyonu” olarak eleştirmektedir. Bu doğrultuda, yaşlılık sigortasının finansmanında kullanılan şirketlerin sosyal dayanışma katkısının ve şirketlerin katma değer vergisi benzeri katkısının (CVAE) kaldırılmasını savunmaktadır. Libération’a göre bu iki vergi esas olarak CAC 40 şirketlerini ilgilendirmektedir. Bardella, Emmanuel Macron’un kurumlar vergisini %25’e indirme kararını memnuniyetle karşılamaktadır.[70] Ayrıca RSA’nın (asgari gelir desteği) zorunlu 15 saatlik faaliyet şartına bağlanmasını desteklemekte[71] ve 2024 Haziranı’nda, Ulusal Birlik’in (RN) iktidara gelmesi halinde emeklilik reformunu yürürlükten kaldırma vaadini yeniden dile getirmektedir.[72]
Le Monde’a göre Bardella’nın ekonomi konularındaki sağ eğilimli pozisyonu, Marine Le Pen ile danışıklı görev dağılımından kaynaklanmaktadır. Buna göre Le Pen öncelikle işçi sınıflarına, Bardella ise üst orta sınıflara ve emeklilere hitap etmektedir.[73] Le Pen’in aksine Bardella, İtalya Başbakanı Giorgia Meloni’nin ekonomik gündeminden etkilenen, iş dünyası yanlısı ve ekonomik liberal politikalara da daha fazla ağırlık vermektedir.[74][75][76]
Çevre
[değiştir | kaynağı değiştir]Jordan Bardella’nın çevre konusundaki tutumu, çevrecilik söylemini kimlikçi ve milliyetçi temalarla birleştiren ideolojik bir ayrıştırma stratejisine dayanır. Otomobili ve et tüketimini savunur, çevresel “kısıtlamalara” karşı çıkar ve sınırları ekolojinin “en iyi müttefiki” olarak tanımlar.[77][78][61][79] Bardella, çevre korumasını yurtseverlik olarak sunarken iklim krizini kitlesel göçle ilişkilendirerek RN’nin göç karşıtı söylemiyle bütünleştirir ve kent-kır ayrımını siyasi olarak kullanır.[80][81] 2024 çiftçi protestoları sırasında “cezalandırıcı ekoloji”ye yani çevre koruma adına uygulanan ancak özellikle üreticiler ve kırsal kesim üzerinde ağır, adaletsiz veya aşırı kısıtlayıcı yükler oluşturduğu düşünülen çevresel düzenlemeleri ifade eden bu kavrama saldırarak elit-halk, kentsel-kırsal karşıtlıklarını mobilizasyon amacıyla öne çıkarırken, tarım sektöründeki sorumluluk paylaşımı ve iklim değişikliği etkilerine değinmemesi eleştirilmiştir.[82] Ayrıca Başbakan Gabriel Attal’dan Avrupa Yeşil Mutabakatı’ndan vazgeçmesini istemiştir.[83]
Toplumsal meseleler
[değiştir | kaynağı değiştir]Bardella, taşıyıcı annelik ya da tıbbi yardımlı üremenin önünü açacağı gerekçesiyle eşcinsel evliliğe kişisel olarak karşı olduğunu ifade etmiştir.[84] Bununla birlikte, “Fransa’nın çoğunluğu için artık herkes için evliliğin yerleşik bir olgu olduğunu” kabul etmiş ve 2019’da konu hakkında bir "vatandaş inisiyatifi referandumunu" desteklediğini belirtmiştir. Ayrıca Ulusal Birlik’in lideri olarak eşcinsel evliliğin yürürlükten kaldırılması için kampanya yürütmeyeceğini, bu konudaki tartışmanın sona erdiğini ve Fransa’nın daha acil sorunlarla karşı karşıya olduğunu söylemiştir.[85] Bardella ayrıca “Fransa’ya yasadışı şekilde gelen kişilere yönelik sosyal hizmetlerin kesilmesini” savunmakta ve tıbbi amaçlı marihuananın yasallaştırılmasını desteklemektedir.[86][87]
Dış politika
[değiştir | kaynağı değiştir]Le Monde’a göre Bardella, eski İtalya İçişleri Bakanı Matteo Salvini ile “daha yakın bağlar kurmakla övünmektedir. Gazeteye göre Bardella, Salvini’yi bir rol model olarak görmektedir. Ayrıca Marine Le Pen’in danışmanı Frédéric Chatillon’a yakın olduğu bir dönem Chatillon’un kızıyla ilişki yaşadığı da ileri sürülmektedir.[13][22]
Bardella, Le Pen’e de yakın olduğunu ifade etmiştir.[13] 2021’de, Fransız hükümeti tarafından ırksal nefret ve şiddete teşvik ettiği için kapatılan aşırı sağcı örgüt Génération Identitaire’e destek açıklamalarını Facebook’ta paylaşmıştır. Facebook bu paylaşımları kaldırmış ve Bardella'nın hesabının bazı işlevlerini askıya almıştır.[88]
Şubat 2023’te Bardella, Volodimir Zelenski’nin Avrupa Parlamentosu’ndaki konuşmasını alkışlamıştır.[89] Rusya’nın Ukrayna’yı işgali hakkında Bardella, Putin’in Batı’ya karşı daha geniş bir savaş yürüttüğüne inandığını ve “Fransa ile Rusya arasında Afrika’ya kadar uzanan bir çıkar ve nüfuz savaşı” olduğunu söylemiştir. Ayrıca savaşın, “Rus birliklerinin geri çekilmesi ve Rusya tarafından halihazırda işgal edilen topraklarda Ukrayna’nın tam egemenliğine dönülmeden” bitmeyeceğini ifade etmiştir. Ancak Bardella’nın bir sözcüsü, Libération’a yaptığı açıklamada bu ifadenin Kırım ve Donbas Savaşı’ndan beri ayrılıkçıların kontrolündeki diğer bölgeleri kapsamadığını belirtmiştir.[90][91] La Tribune, Eylül 2023’te Bardella’nın Rusya konusunda Marine Le Pen’e kıyasla daha eleştirel bir konumda olduğunu ve “Jordan Bardella’nın Giorgia Meloni’nin Amerikancı çizgisinde olduğunu” yazmıştır.[92] Temmuz 2024’te Bardella, Avrupa Parlamentosu’nda Rusya’nın Ukrayna’yı işgali bağlamında Ukrayna’ya yardım edilmesine ilişkin bir karara karşı oy kullanmıştır.[93] Bardella her ne kadar Ukrayna’ya mühimmat ve savunma ekipmanı verilmesini desteklese de, Fransa’nın Ukrayna’ya asker veya uzun menzilli füze göndermesine karşı çıkmakta[94] ve Ukrayna’nın NATO üyeliğine de karşı durmaktadır.[95]
Mart 2025’te Bardella, İsrail’de antisemitizmle mücadeleye yönelik bir konferansa katılmıştır. Bardella, Gazze Savaşı’nda İsrail’i desteklemekte ve İsrail’in karşı karşıya olduğu Hamas tehdidini, Fransa’nın radikal İslamcılar ve teröristler tarafından karşı karşıya bırakıldığı tehditle eşdeğer görmektedir.[96][97]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c "Who really is Jordan Bardella, the young far-right French politician?". www.euronews.com. 10 Haziran 2024. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ à 06h30, Par Alexandre Sulzer Le 27 janvier 2024 (27 Ocak 2024). "Pour les européennes, Jordan Bardella joue à fond la carte jeunes". leparisien.fr (Fransızca). 10 Eylül 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Jordan Bardella: heir of France's Le Pen at just 27". France 24 (İngilizce). 5 Kasım 2022. 13 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "French poll shows far-right leader Bardella winning presidential election". 5 Aralık 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Jordan Bardella, le rajeunissement national".
- ^ "Jordan Bardella, the French hard right's young hope". The Economist. ISSN 0013-0613. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ Généalogie, La Revue française de. "Les racines familiales de Jordan Bardella". La Revue française de Généalogie (Fransızca). 15 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ a b "Darmanin et Bardella citent leur mère pour défendre leur vision de la réforme des retraites".
- ^ "How Jordan Bardella became France's far-right poster boy".
- ^ "Jordan Bardella, l'Italien : retour sur les origines piémontaises du chef de file du RN aux élections européennes" (Fransızca). 23 Mayıs 2024. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Vu d'Italie. Jordan Bardella à la conquête des banlieues".
- ^ "Européennes : Le Rassemblement national abat sa carte jeune".
- ^ a b c Berteloot, Tristan. "Jordan Bardella, poupée de Front pour les européennes". Libération (Fransızca). Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Jordan Bardella, la tête bien lisse du Rassemblement national".
- ^ "Der smarte Aufsteiger von Le Pens Gnaden". 15 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "L'enfance de Jordan Bardella à Saint-Denis, du mythe à la réalité" (Fransızca). 2 Haziran 2024. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Jordan Bardella, les dessous de son émancipation". 16 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b "Jordan Bardella, the New Face of France's Surging Right (Published 2024)" (İngilizce). 8 Haziran 2024. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Jordan Bardella : notes catastrophiques, abandon de la fac… son parcours chaotique à l'université". ladepeche.fr (Fransızca). Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Le FN affiche sa volonté de (re)conquérir les banlieues". 27 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Régionales: Jordan Bardella, jeune candidat FN, mène campagne en Seine-Saint-Denis". Le Point (Fransızca). 2 Aralık 2015. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ a b c "Européennes : Jordan Bardella, tête de liste du Rassemblement national aux airs de faire-valoir". lejdd.fr (Fransızca). 12 Ocak 2019. 5 Aralık 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Les "jeunes loups" de Marine Le Pen". Les Echos Start (Fransızca). 5 Mayıs 2017. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ Fargues, Laurent (18 Nisan 2019). "Le passé caché d'assistant parlementaire de Jordan Bardella". Challenges (Fransızca). Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ l'Opinion, · (8 Ekim 2015). "Au FN, Jordan Bardella devient «M. Banlieues»". l'Opinion (Fransızca). 16 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "elecresult__departementales-2015". www.interieur.gouv.fr. 21 Ekim 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ à 20h36, Par Le 14 décembre 2015 (14 Aralık 2015). "Découvrez les 17 élus du 93 au conseil régional". leparisien.fr (Fransızca). Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "le-fn-lance-son-collectif-banlieues-patriotes". 4 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ à 07h00, Par Le 16 juillet 2014 (16 Temmuz 2014). "Le nouveau visage du FN". leparisien.fr (Fransızca). 16 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Tout savoir sur Jordan Bardella, tête de liste RN aux élections européennes". www.cnews.fr (Fransızca). 7 Ocak 2019. 21 Kasım 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ Ministère de l'Intérieur et des Outre-mer. "Les archives des élections en France". www.archives-resultats-elections.interieur.gouv.fr (Fransızca). 28 Ekim 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Marine Le Pen backs 'poster boy for forgotten France' to win over Yellow Vests". www.telegraph.co.uk. 15 Aralık 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Après le départ de Philippot, Le Pen confie la communication du FN à Rachline". Le Figaro (Fransızca). 21 Eylül 2017. 16 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Jordan Bardella nommé porte-parole du FN".
- ^ "Les jeunes du Rassemblement national deviennent "Génération nation"". 4 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Jordan Bardella, le visage de Marine Le Pen pour les européennes". Courrier international (Fransızca). 12 Nisan 2019. 26 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Les jeunes du Rassemblement national (ex-FN) deviennent Génération nation".
- ^ "French far-right names 23-year-old as top candidate in EU elections".
- ^ "French far-right chooses 23-year-old as top EU candidate". POLITICO (İngilizce). 7 Ocak 2019. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ Sogl, Adam Sage, Paris | Video by Alexis (21 Mayıs 2019). "Jordan Bardella: Fresh face of French far right gives Marine Le Pen hope for future". www.thetimes.com (İngilizce). 6 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Jordan Bardella: Fresh face of French far right gives Marine Le Pen hope for future".
- ^ "Parlement européen. Le groupe du RN et de la Ligue devient « Identité et démocratie »". Ouest-France.fr (Fransızca). 12 Haziran 2019. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "French far right picks 23-year-old to lead EU election campaign". POLITICO (İngilizce). 7 Ocak 2019. 20 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ l'Europe, Rédaction Toute (20 Temmuz 2019). "Dans quelle(s) commission(s) parlementaire(s) siègent les eurodéputés français ?". Touteleurope.eu (Fransızca). 22 Eylül 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Jordan Bardella promu 2ème vice-président du Rassemblement national". europe1.fr (Fransızca). 16 Haziran 2019. 28 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ Ministère de l'Intérieur et des Outre-mer. "Les archives des élections en France". www.archives-resultats-elections.interieur.gouv.fr (Fransızca). Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ Ministère de l'Intérieur et des Outre-mer. "Les archives des élections en France". www.archives-resultats-elections.interieur.gouv.fr (Fransızca). 13 Eylül 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Jordan Bardella, héritier Le Pen par intérim - Le Temps" (Fransızca). 4 Temmuz 2021. ISSN 1423-3967. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Jordan Bardella a démissionné du conseil régional d'Île-de-France". 3 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Présidentielle 2022 : Marine Le Pen cède la tête du RN à Jordan Bardella et lance sa campagne - ICI". ICI, le média de la vie locale (Fransızca). 12 Eylül 2021. 19 Ekim 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "French far-right set to pick Bardella, 27, as Le Pen successor". France 24 (İngilizce). 5 Kasım 2022. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ Willsher, Kim (5 Kasım 2022). "France's far-right National Rally elects new president to replace Le Pen". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Jordan Bardella se cherche une stature internationale au Parlement européen". 12 Aralık 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Jordan Bardella se cherche une stature internationale au Parlement européen". 12 Aralık 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Ministère de l'Intérieur et des Outre-mer. "Les archives des élections en France". www.archives-resultats-elections.interieur.gouv.fr (Fransızca). 19 Ekim 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "French far-right leader calls out Steve Bannon's 'Nazi ideology' hand gesture". NBC News (İngilizce). 21 Şubat 2025. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "France far-right leader Bardella cancels US speech after ex-Trump aide makes 'Nazi gesture'". France 24 (İngilizce). 21 Şubat 2025. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "French court to rule in far right embezzlement case. Marine Le Pen's political future is at stake". AP News (İngilizce). 31 Mart 2025. 31 Mart 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ Jozwiak, Rikard (31 Mart 2025). "What's Left For Marine Le Pen And France's Far Right After Embezzlement Sentence?". Radio Free Europe/Radio Liberty (İngilizce). Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ "Far-right French leader Bardella calls for Paris rally in support of Le Pen". www.bbc.com (İngilizce). 1 Nisan 2025. 19 Kasım 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2025.
- ^ a b "Jordan Bardella : « Le meilleur allié de l'écologie, c'est la frontière »". Les Echos (Fransızca). 7 Nisan 2019. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Écologie : "Arrêtons de vouloir criminaliser les Français", lance Bardella sur RTL". www.rtl.fr (Fransızca). 30 Haziran 2019. 18 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Jordan Bardella évoque le "Grand remplacement" sans le nommer | FranceSoir". www.francesoir.fr (Fransızca). 14 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ Bajos, Par Sandrine; Balle, Catherine; Bérard, Christophe; Berrod, Nicolas; Bureau, Éric; Choulet, Frédéric; Collet, Emeline; Souza, Pascale De; Doukhan, David (11 Kasım 2023). "Marche contre l'antisémitisme : François Hollande, Marylise Léon, Agnès Jaoui... pourquoi ils s'engagent". leparisien.fr (Fransızca). Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ Borutta, Julia. "Jordan Bardella: Der smarte Aufsteiger von Le Pens Gnaden". tagesschau.de (Almanca). Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Far-right leader Bardella unveils immigration programme ahead of snap elections". www.euractiv.com (İngilizce). 25 Haziran 2024. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Patrick Weil, historien : « Le RN veut mettre à bas tout l'édifice du droit du sol construit avec constance par les rois de France et la République »" (Fransızca). 22 Haziran 2024. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ StreetPress. "Antisémites, fascistes, identitaires : les radicaux avec Le Pen". StreetPress (Fransızca). 9 Aralık 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "En proposant un « Bad Godesberg » du RN, Aliot ouvre le débat idéologique face à Bardella" (Fransızca). 15 Ekim 2022. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ Massol, Nicolas. "RN : au salon des PME, Jordan Bardella vend un programme «en faveur du business»". Libération (Fransızca). Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ Pol, Chez. "Bardella et le RSA : faites ce que je dis, pas ce qu'on vote". Libération (Fransızca). Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Jordan Bardella revient sur la promesse du RN d'abroger la réforme des retraites s'il parvient au pouvoir" (Fransızca). 12 Haziran 2024. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Jordan Bardella tente de séduire la droite pour « élargir » la base électorale du Rassemblement national" (Fransızca). 16 Eylül 2023. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "The French far right's Giorgia Meloni problem" (İngilizce). 30 Mayıs 2025. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Marine Le Pen or Jordan Bardella? Identity crisis grips France's far right". POLITICO (İngilizce). 18 Ağustos 2025. 13 Kasım 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Jordan Bardella starts to lay out his plans". The Economist. ISSN 0013-0613. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "L'écologie, ce nouveau clivage politique que le Rassemblement national compte exploiter" (Fransızca). 13 Ağustos 2023. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "« Le discours du RN sur l'écologie a toujours été marqué par le rejet ou l'indifférence »" (Fransızca). 5 Haziran 2023. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Les éoliennes sont "un drame pour l'environnement", estime Jordan Bardella".
- ^ "L'écologie, ce nouveau clivage politique que le Rassemblement national compte exploiter" (Fransızca). 13 Ağustos 2023. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ Paris, Ralf Klingsieck. "»Wir dürfen den Umweltschutz nicht den Linken überlassen«". nd-aktuell.de (Almanca). Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Jordan Bardella profite de la colère des agriculteurs pour lancer une offensive contre l'« écologie punitive »".
- ^ "Jordan Bardella attend du gouvernement qu'il « renonce au Green Deal »". www.euractiv.fr (Fransızca). 30 Ocak 2024. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "On vous présente Jordan Bardella, tête de liste du RN aux européennes". KOMITID (Fransızca). 17 Aralık 2018. 3 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Mariage pour tous : "Un acquis", selon Jordan Bardella sur RTL". www.rtl.fr (Fransızca). 30 Haziran 2019. 2 Eylül 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ Jordan Bardella, du Rassemblement national :"Nous allons couper les aides sociales aux personnes qui sont clandestines dans notre pays." (Fransızca), 1 Kasım 20181 Aralık 2025
- ^ "Jordan Bardella, la tête bien lisse du Rassemblement national" (Fransızca). 13 Haziran 2021. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Maréchal et Bardella "censurés" après des posts sur Génération identitaire? Facebook répond". Le HuffPost (Fransızca). 22 Şubat 2021. 27 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Rassemblement national : à la recherche de la marque Bardella" (Fransızca). 14 Şubat 2023. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ Massol, Nicolas. "Guerre entre l'Ukraine et la Russie : au RN, l'esquisse d'un virage". Libération (Fransızca). 1 Ekim 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Jordan Bardella tente de réhabiliter le RN sur l'Ukraine (et ça ne passe pas)". Le HuffPost (Fransızca). 23 Şubat 2023. 14 Ağustos 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Au RN, Jordan Bardella et Marine Le Pen ne sont pas sur la même ligne internationale". www.latribune.fr (Fransızca). 2 Eylül 2023. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "Au Parlement européen, Jordan Bardella vote contre une résolution de soutien à l'Ukraine". 6 Mart 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Bardella: No troops or long-range missiles to Ukraine". 14 Eylül 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Leader of French far-right in EP stands against condemning Orbán's "peace initiatives"". www.ukrinform.net (İngilizce). 17 Temmuz 2024. 13 Ağustos 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ AFP (13 Mart 2025). "French far-right leader to visit Jerusalem for confab on fighting antisemitism". The Times of Israel (İngilizce). ISSN 0040-7909. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
- ^ "A Jérusalem, Jordan Bardella intègre l'internationale réactionnaire et cherche la normalisation" (Fransızca). 28 Mart 2025. Erişim tarihi: 1 Aralık 2025.
