Hou Tang (5 Hanedan)
Tang 唐 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| 923-937 | |||||
Hou Tang 後唐 | |||||
| Başkent | Daming (923) Luoyang (923–936) | ||||
| Diğer diller | Çince | ||||
| Hükûmet | Monarşi | ||||
| Tarihî dönem | Beş Hanedan On Krallık | ||||
| |||||
Tang, tarih yazımında Geç Tang (Çince: 後唐; pinyin: Hòu Táng) olarak bilinen, Çin’in Beş Hanedan ve On Krallık Dönemi sırasında hüküm sürmüş kısa ömürlü bir imparatorluk hanedanıdır. Bu dönem içerisindeki ikinci hanedan konumundadır.[1]
Son hükümdar dışında Geç Tang’ın tüm imparatorları Şatuo Türkü (沙陀) kökenlidir. Hanedanın “Tang” adını seçmesinin nedeni, kendisini önceki Tang Hanedanı’nın meşru mirasçısı ve devamı olarak göstermek arzusudur.[2] Bu nedenle devlet hem kendi yönetimini meşrulaştırmayı hem de Tang geleneğini yeniden canlandırmayı hedeflemiştir. Hanedanın kuruluşu resmî olarak 923 yılına tarihlenir.
Kuruluşu
[değiştir | kaynağı değiştir]Geç Tang Hanedanı, Şatuo reisi Li Keyong’un (李克用) oğlu Li Cunxu’nun (李存勖), Hou Liang’ı (后梁) ortadan kaldırmasıyla ortaya çıktı. Li Cunxu, babasından devraldığı Jin Devleti’ni (晋) yönetmeye başladıktan sonra Hou Liang’a karşı uzun süren bir savaş yürüttü. Mücadele, 923 yılında Liang başkenti Daliang’ın (günümüz Kaifeng) düşmesiyle sonuçlandı. Bu zafer, Beş Hanedan döneminde birbirini izleyecek olan hanedan değişimlerinin ilk büyük dönüm noktası olarak kabul edilir.
Geç Tang Hanedanı, resmî olarak 923 yılında ilan edildi; ancak kökenleri, tarih yazımında Eski Jin olarak anılan Jin Devleti’ne (907–923) dayanıyordu. Hanedanın kurucusu Li Cunxu, Tang imparatorlarıyla aynı soyadı olan Li'yi zaten taşıyordu ve bu durum onun, Tang Hanedanı’nın meşru varisi olduğu iddiasını güçlendiren önemli bir unsur olarak görülüyordu.
Şatuo’nun Li Klanı, bu soyadını Tang İmparatoru Xianzong’dan, gösterdikleri sadakat ve askerî hizmetlerin bir ödülü olarak almıştı.
Li Cunxu, hem bu soy bağı vurgusunu öne çıkararak hem de Tang hanedan adını bilinçli şekilde benimseyerek, kendi yönetiminin siyasal meşruiyetini yıkılmış Tang İmparatorluğu’yla kurduğu sembolik süreklilik üzerinden sağlamlaştırdı.
Hükümdarlar
[değiştir | kaynağı değiştir]| Tapınak adı | Ölüm sonrası adı | Çince soyadı ve adı | Taht süresi | Dönemin adı ve süresi | |
|---|---|---|---|---|---|
| Zhuāngzōng (莊宗) | yok | Lǐ Cúnxù (李存勗) | 923-926 | Tóngguāng (同光) 923-926 | |
| Míngzōng (明宗) | yok | Lǐ Sìyuán (李嗣源) veya Lǐ Dǎn (李亶) |
926-933 | Tiānchéng (天成) 926-930 Chángxīng (長興) 930-933 |
|
| yok | Mǐn (閔) | Lǐ Cónghòu (李從厚) | 933-934 | Yingshun (應順 Yìngshùn) 933-934 | |
| yok | Mòdì (末帝) | Lǐ Cóngkē (李從珂) | 934-936 | Qīngtaì (清泰) 934-936 |
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]| Çin tarihi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
- ^ Harriet T. Zurndorfer (2010). "Efflorence? Another Look at the Role of War in Song Dynasty China". War in words transformations of war from antiquity to Clausewitz. Berlin: De Gruyter. s. 92. ISBN 9783110245424.
- ^ Mote, Frederick W. (2003). Imperial China 900-1800. Internet Archive. Cambridge, Mass. : Harvard University Press. ISBN 978-0-674-01212-7.