Grant Green
| Grant Green | |
|---|---|
| Doğum | 6 Haziran 1935 St. Louis, Missouri, ABD |
| Ölüm | 31 Ocak 1979 New York, ABD |
| Tarzlar | Bebop, Soul jazz, Hard bop, Acid jazz, Funk |
| Meslekler | Gitarist, Besteci |
| Çalgılar | Gitar, Gibson ES-330, Gibson L7, D'Aquisto |
| Etkin yıllar | 1959-1978 |
Grant Green (d. 6 Haziran 1935 St. Louis – ö. 31 Ocak 1979 New York; bazı kaynaklara göre doğum yılı 1931'dir), jazz bestecisi ve gitaristi.
Genellikle Blue Note Records altında müzik yapan Green kariyeri boyunca hard bop, soul jazz, bebop türünde eserler verdi. Eliştirmenler Michael Erlewine ve Ron Wynn'e göre o yaşarken görmesi gereken saygıyı görememiş ve olması gerektiği kadar meşhur olamamış bir jazz gitar kahramanıydı. Onlara göre Green'in müziği diğer jazz gitaristleriyle karşılaştırıldığında anında tanınabilirdi.
Grant Green St.Louis, Missouri'de dünyaya geldi. Profesyonel kariyeri 12 yaşında başladı. Charlie Christian, Charlie Parker, Ike Quebec, Lester Young, Jimmy Raney, Jimmy Smith ve Miles Davis onu müzikal anlamda etkiledi. St.Louis'teki ilk kayıtlarını tenor saksofoncu Jimmy Forrest ve davulcu Elvin Jones ile gerçekleştirdi. Green St.Louis'te bir barda çalarken Lou Donaldson tarafından keşfedildi ve Donaldson ile beraber 1959-1960 yılları civarında New York'a geldi.
Lou Donaldson sayesinde Blue Note Records'tan Alfred Lion ile tanışan Green, Lion'ı öyle etkilemiştir ki, Lion ona diğer albümlerde eşlikçi olarak görev vermektense, kendi albümünü yapmaya karar vermiştir. Green'in Blue Notes ve Lion ile olan ilişkisi 1960'ların ortalarına kadar devam etmiştir. Green, Blue Notes'ta kimsenin yapamadığı kadar çok albümde lider müzisyen olarak yer almıştır. Lider olarak yer aldığı ilk albümü ise Grant's First Stand idi. Aynı sene Green Street ve Grantstand adındaki albümlerde de lider olarak yer aldı.
Idle Moments (1963) ve Solid (1964) Green'in en iyi kayıtlarından ikisi olarak kabul edilmektedir.
1966 itibarıyla Blue Notes ile yollarını ayıran Grant Green, 1967-1969 arasını kişisel problemleri ve eroin bağımlılığından dolayı nispeten sessiz geçirmiştir.
1969 yılından işine grei dönen Green, Green is Beautiful gibi başarılı kayıtlar gerçekleştirmiştir. Ayrıca The Final Comedown filminin müziklerini de yapmıştır. 1978 yılının çoğunu hastanede geçirmiş; ancak doktorlarının tavsiyesine uymayarak çalışmaya devam etmiştir. 31 Ocak 1979'da New York'ta arabasında kalp krizi geçirmiş ve ölmüştür. Grant, St.Louis'teki Greenwood Mezarlığında toprağa verilmiştir.
Lider olarak bulunduğu albümler
[değiştir | kaynağı değiştir]- 1961: First Session (Blue Note)**
- 1961: Grant's First Stand (Blue Note)
- 1961: Reaching Out (Black Lion)
- 1961: Green Street (Blue Note)
- 1961: Sunday Mornin' (Blue Note)
- 1961: Grantstand (Blue Note)
- 1961: Remembering (Blue Note Japan) Reissue as Standards
- 1961: Gooden's Corner (Blue Note Japan)**
- 1962: Nigeria (Blue Note Japan)**
- 1962: Oleo (Blue Note Japan)**
- 1962: Born to Be Blue (Blue Note)**
- 1962: The Latin Bit (Blue Note)
- 1962: Goin' West (Blue Note)
- 1962: Feelin' the Spirit (Blue Note)
- 1963: Blues for Lou (Blue Note)**
- 1963: Am I Blue? (Blue Note)
- 1963: Idle Moments (Blue Note)
- 1964: Matador (Blue Note Japan)**
- 1964: Solid (Blue Note)**
- 1964: Talkin' About! (Blue Note)
- 1964: Street of Dreams (Blue Note)
- 1965: I Want to Hold Your Hand (Blue Note)
- 1965: His Majesty King Funk (Verve)
- 1967: Iron City (Cobblestone)
- 1969: Carryin' On (Blue Note)
- 1970: Green Is Beautiful (Blue Note)
- 1970: Alive! (Blue Note)
- 1971: Live at Club Mozambique (Blue Note)**
- 1971: Visions (Blue Note)
- 1971: Shades of Green (Blue Note)
- 1971: The Final Comedown (Soundtrack) (Blue Note)
- 1972: Live at The Lighthouse (Blue Note)
- 1976: The Main Attraction (Kudu)
- 1978: Easy (Versatile)
