Ferecik
| Ferecik (Feres) Φέρες / Feres | |
|---|---|
 1152'de inşa edilmiş Panagia Kosmosotira Manastırı Kilisesi (öncesinde Süleyman Gazi Camii) | |
| Konum | |
  | |
| Koordinat | 40°52′K 26°10′D / 40.867°K 26.167°D |
| Zaman dilimi Yaz (YSU): |
DAS (UTC+02.00) DAYS (UTC+03.00) |
| Rakım (min-maks): | 0 - 30 m (0 - 98 ft) |
| Yönetim | |
| Ülke | Yunanistan |
| Coğrafi bölge: | Batı Trakya |
| İl: | Evros |
| Nüfus İstatistikleri (2001'e göre) | |
| Belediye | |
| - Nüfus: | 9.839 |
| Kodlar | |
| Posta Kodu: | 685 00 |
| Plaka Numarası: | EB |
| İnternet Sitesi | |
| www.feres.gr www.evrosferes.gr | |
| |
Ferecik (Feres, Yunanca: Φέρες) Yunanistan'ın Batı Trakya'daki Evros ilinin güneyinde, çok yakınındaki Meriç nehrinin ve deltasının paralelinde ve batı şeridinde yer alan yerleşim. 2001 nüfusu 9,839. Via Egnatia yolu ile Dedeağaç (Alexandroupolis) - Kavala ve Selanik'e bağlanır. Türkiye'nin sınır kasabası Enez'e kuzey-kuzeybatı yönünde 20 km mesafededir.
Kent, adını ilk olarak, Bizans İmparatoru I. Aleksios'un oğullarından ve Komnenos Hanedanı'nın son temsilcisi I. Andronikos'un babası İsaakios Komnenos tarafından 1151-1152'de burada inşa ettirilen "Bera" veya "Beros" manastırından (Bakire Meryem Cosmosoteira) aldı ve "Bera" şeklinde anıldı. Daha sonraki Bizans kaynaklarında Berroia veya Phera şeklinde de anıldı.
Phera, 1330'lardan itibaren önce Aydınoğlu Gazi Umur Bey, sonrasında da Orhan Gazi'nin oğlu Süleyman Gazi aracılığıyla Bizans İmparatorlarına yardım maksadıyla asker gönderdikleri bir bölgede yer almaktaydı. Bu dönemde Türk birlikleri tarafından kez olarak ele geçirildiği anlaşılmaktadır.[1] 1371'de Osmanlı Devleti'nin Sırp İmparatorluğu'na karşı Çirmen Savaşı'nı kazanmalarının ardından gelen Batı Trakya'nın tamamının fethi sürecinde 1373'te Lala Şahin Paşa tarafından Osmanlı topraklarına katıldı ve "Ferecik" ismini aldı. Osmanlı fethini takiben manastır ana kilisesi (katholikon) Süleyman Gazi'nin adını taşıyan bir camiye dönüştürüldü. Beşyüz yılı aşkın bir süre cami olarak kullanılmasının ardından bölgenin Balkan Savaşları sonucunda ve 1920 sonrasında Yunanistan yönetimine geçmesi ile tekrar kiliseye çevrildi.
Edirne Vilayet Matbaası Müdürü Şevket Dağdeviren'in yazdığı 1892 tarihli salnameye göre;
Dedeağaç sancağı’na bağlı Ferecik nahiyesi, Cami-i Kebir, Timurcan, Şeyh Sinan, Sadrettin, Subaşı, İhsaniye, Cedid ve Kıpti Müslim isimli sekiz mahalle ile dokuz köyden oluşur. Nahiyede Gazi Süleymanpaşa ve Hamza Çavuş camileri ile bir mescit ve Vakf-ı Kebir, Boyalık, Kışlak ve Herdemşi köylerinde birer cami vardır. Nahiyede 4 zaviye, 1 hükûmet konağı, telgrafhane, 27 çeşme, redif dairesi ve deposu ile süvari kışlası vardır.
Yılda 2500 kilo kalitesiz tütün elde edilir. 3 adet kiremit, tuğla ve kireç ocağı olup, çömlek-hanesinde yılda 1500 çömlek yapılır. Bazı köylerde yılda 40000 kiye kireç elde edilir.[2]
Dipnotlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Necdet Öztürk (1989). Ferecik'in Süleyman Paşa tarafından fethine dair, sf. 135-145. Türklük Araştırmaları Dergisi.
- ^ Kazancıgil, Dr. Ratip - Gökçe, Nilüfer Dağdevirenzade M. Şevket Bey'in Edirne Tarihi ve Balkan Savaşı Anıları Türk Kütüphaneciler Derneği Edirne Şubesi Yayınları No: 41 Edirne 2005
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Giorgios C. Liakopuoulos. "The Ottoman conquest of Thrace: Aspects of historical geography, sf. 84-85" (PDF) (İngilizce). Bilkent Üniversitesi. 23 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF).
