Ercole Amante
 | |
| Müzik | Francesco Cavalli |
|---|---|
| Libretto | Francesco Buti |
| Gala | 7 Şubat 1662 |
| İlk gösterim yeri | Tuileries Sarayıʼnin "Salle des Machines" salonu, Paris, Fransa |
| Oyuncular |
|
| Francesco Cavalli |
|---|
 |
Ercole Amante (Seven Herakles) (Fransızcaː Hercule amoureux, İngilizceː Hercules in Love), Venedikli besteci Francesco Cavalli tarafından "Francesco Buti"'nin, antik Grek yazar Sofokles'in Trachienıae (Trakhisli Kadınlar) adlı eseri ile antik Romalı yazar Ovidius'un Metamorfozlar eserinin 9. kitabında bulunan bir mitten uyarlanan, İtalyanca librettosuna göre hazırlanmış 1 prolog ve 5 perdeden oluşan bir opera eseridir. Prömiyer sahnelenmesi 7 Şubat 1662'de Paris, Fransa'da Tuileries Sarayıʼnın "Salle des Machines" salonunda yapılmıştır.
Hazırlanma ve sahnelenmeler
[değiştir | kaynağı değiştir]Bu opera eseri Kardinal Mazarin tarafından Fransa Kralı XIV. Louis ile İspanyalı Maria Terasa'nın evlenmesini kutlamak üzere Venedikli besteci Cavalli'ye sipariş edilmiştir. Fakat bu sahnelenme için yapılması gereken büyük hazırlıkların ortaya çıkardığı gecikmeler dolayısıyla bu opera eserinin prömiyer sahnelenmesi ancak bu evliliğin yapılmasından iki yıl sonra gerçekleştirilebilmiştir. Fransız soylu, saraylı ve sosyetik seyirci tarafından alışagelmiş müziksel görsel sanat sahnelenmelerinde beklenen bale gösterileri, besteciler Isaac de Benserade ve Jean-Baptiste Lully tarafından hazırlanmış 18 parça müzik ile ve Cavali'nin operasının genellikle perde sonlarına konulmuş bale "entrede (başlangıç)" ve "intermede (ortalar)" ek parçaları ile yapılan eklemelerle sağlanmakta idi. Bu eklemeler, sırf ek eğlence sağlamakla kalmamakta, eserin konusunun geliştirilmesinde önemli rol oynamaktaydı.
Bu operanın prömiyer temsilinden sonra 7 defa (14 ve 18 Şubat; 18, 22 ve 29 Nisan ve 6 Mayıs'ta) tekrar temsil edilmiştir. Bu operanın sahneye konduğu saray salonu özel olarak sırf bu operanın temsil edilmesi için renove edilmişti. Bu opera eseri, ek yapı harcamaları dahil, o zamana kadar Fransa'da temsil edilen görsel sanat eserlerinin en fazla masraf gerektireni olmuştu.
Roller
[değiştir | kaynağı değiştir]| Rol | Ses tipi | Prömiyer, 7 Şubat, 1662 |
|---|---|---|
| Cinzia | soprano | Giuseppe Meloni |
| Ercole | bas | Vincenzo Piccini |
| Deianira, Herakles'in karısı | soprano | Leonora Ballarini |
| Hyllus, Herakles'in oğlu | tenor | Giuseppe Agostino Poncelli |
| Iole | soprano | Anna Bergerotti |
| La bellezza | soprano | Anne de La Barre |
| Giunone | soprano kastrato | Antonio Rivani |
| Mercurio | tenor | Tagliavacca |
| Nettuno | bass | Paolo Bordigone |
| Venere | soprano | Hylaire Dupuis |
| Tevere | bas | Beauchamps |
| Eurytus | bas | Paolo Bordigoni |
| Licco | Kontralto | Giuseppe Chiarini |
| Kral Laomedont'un gölgesi | tenor | Vulpio |
| Bussirid'in gölgesi | kontralto | Zanetto |
| Kraliçe Clerica'nin gölgesi | kontralto | Anne de La Barre |
| Pasithea | soprano | |
| Sonno | mezzosoprano | |
| Paggio (uşak) | soprano |
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
- Clinkscale, Martha Novak (1992), "Ercole amante" Kaynakː Stanley Sadie (ed.) The New Grove Dictionary of Opera, Londra ISBN 0-333-73432-7
- IMSLP Petrucci Musical Librarẙ̊ websitesinde "L'Ercole (Cavalli, Francesco)" maddesi ̺(İngilizce)ˌ [1] 3 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. L'Ercole: International Music Score Library Project'te ücretsiz partisyonlar
