Emin Ongan
Emin Ongan | |
|---|---|
| Doğum | 1 Eylül 1906 Edirne, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | 3 Şubat 1985 (78 yaşında) İstanbul, Türkiye |
| Defin yeri | Karacaahmet Mezarlığı, İstanbul |
| Eğitim | Kemancı, Klasik Türk müziği bestecisi, eğitimci |
Emin Ongan (1 Eylül 1906, Edirne - 3 Şubat 1985, İstanbul), keman üstadı klasik Türk müziği bestecisi, Üsküdar Musikî Cemiyeti'ne ismi verilen eski başkanlarından.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Babası Kolağası Ahmet Bey ve annesi Çaplıoğulları'ndan Zehra Hanım'dır. İlk öğrenimini Ravzâ-î Terakkî Mektebi’nde tamamladı. Ortaokulu ve liseyi Edirne'de Edirne Sultanîsi'nde okudu. Balkan Savaşı’ndan sonra ailesi Edirne'den İstanbul’a göç ederek Üsküdar’a yerleşti.
Ağabeyi Nedim Ongan'ın kemanıyla kendi kendine enstrüman çalmayı öğrendi.[1] 1925 yılında Anadolu Spor Kulübü’nde Mildanzâde Niyazi Bey'in talebesi olan Tamburi Süreyya Bey'in yönettiği musiki topluluğuna iştirak etti. Bu toplulukta sadece Darülfünun öğrencileri bulunuyordu.
Emin Ongan, ailesinin İstanbul Üsküdar’a yerleşmesi sonucu 1927 yılında o zamanki Dar-ül Feyz-I Musiki Cemiyeti olan Üsküdar Musiki Cemiyeti’ne girdi. İlk musiki derslerini, özellikle Batı Müziği nazariyatı bilgisini Mızıkalı Celâl Bey’den aldı. Bestekâr Ziya Bey’den makam, usul ve repertuvar öğrendi. Arap Cemal ve Edip Nazım Bey ile çalıştı. Bir röportajda eğitim sürecinden bahsederken "Bana en çok yardımı dokunanlardan biri de Kanuni Atâ Bey'di." demiştir.
Ongan, 1926'da ilk bestesini yaptı. 1927'den itibaren sahnede keman çalmaya başladı. 1936'da TEKEL İdaresi'ne memur olarak girince sahne çalışmalarını bıraktı, müziği bir süre sadece cemiyette sürdürdü. 1936'da cemiyetin yöneticiliğini üstlendi, ölümüne kadar bu görevi yürüttü.[2]
1945'te İstanbul Belediye Konservatuvarı İcrâ Heyeti'nde koro yöneticiliği ve keman sanatkârı olarak çalışmaya başladı. İstanbul Radyosu'nda uzun yıllar görev yaptı. Son olarak İstanbul Teknik Üniversitesi Devlet Konservatuvarı'nda öğretim üyesi olarak çalıştı.
1 Eylül 1951 tarihinde saz sanatkârı olarak İstanbul Radyosu'nda kadroya giren Emin Ongan'ın hayatının büyük kısmı bugün onun ismini almış olan Üsküdar Musiki Cemiyeti'nde geçmiş; 50 yılını verdiği cemiyet onun çalışmalarıyla onun en büyük eseri olmuştur. Yetiştirdiği öğrenciler arasında Cüneyd Kosal, Hüsnü Anıl, Arif Sami Toker, Ekrem Erdoğru, Vecdi Seyhun, Niyazi Sayın gibi önemli isimler bulunuyor.[2]
1956'da TEKEL Müdürlüğü'ndeki kısım şefi görevinden emekli oldu. Ut, kanun, viyolonsel de çalan Ongan, 59 yılda şarkı, saz semaisi ve diğer formlarda 80'e yakın eser besteledi. 1985'te ölen bestekâr Karacaahmet Mezarlığı'na defnedildi.
Üsküdar Musiki Cemiyeti'nin ismi 19 Ekim 1987'de yapılan genel kurulda Emin Ongan Üsküdar Musiki Cemiyeti olarak değiştirildi.[3]
Popüler eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Sen Benim Gönlümde Açan Son Güldün
- Bahar Meltemidir Başımda Esen
- Hasretinle Yanan Kalbime Yetmez Gibi Derdim
- Titrer Yüreğim İsmini Ansam Kederimden
- Saz Semaileri (Acem Aşiran, Sûz-i Dil, Şehnaz Buselik makamlarında)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Emin Ongan, Üsküdar Musiki Cemiyeti'ni anlatıyor, Zeki Tükel röportajı, 8 Mart 1952, Radyo Haftası Dergisi[ölü/kırık bağlantı]
- ^ a b Türk Musikisi Ansiklopedisi, Yılmaz Öztuna
- ^ "Üsküdar Musıki Cemiyeti tarihçesi, ÜMC Web Sayfası". 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2017.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Üsküdarlı Meşhurlar Ansiklopedisi: Emin Ongan (ss. 299)13 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Emin Ongan'ın 50 eseri, Proje TSM 2 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Emin Ongan besteleri arşivi 6 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
 | Bir Türk besteci ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |