Desiderio

Desiderio (Desiderius)
Desiderio (Desiderius)
	Desiderio'nun Lucca'da basılan altın bir tremissis
Lombardlar Kralı
Hüküm süresi	756–774
Önce gelen	Aistulf
Sonra gelen	Şarlman
Doğum	720 AD
Ölüm	786 AD
Eş(ler)i	Ansa
Çocuk(lar)ı	Desiderata; Anselperga; Adelperga; Liutperga; Adalgis

Desiderio, Desiderius, Daufer veya Dauferius olarak da bilinir (y. 720 – y. 786), 756'dan 774'e kadar Kuzey İtalya'da hüküm süren Lombardların kralıdır. Ünlü Frank kralı Şarlman, Desiderio'nun kızıyla evlenmiş ve ardından krallığını fethetmiştir.^[1] Desiderio, Şarlman ile olan bu bağlantısı ve bölgesel krallığı uygulayan son Lombard hükümdarı olması nedeniyle hatırlanmaktadır.^[2]^[a]

Ailesi

Ansa (veya Ansia) ile evlenmiş ve bir oğlunun yanı sıra beş kızı olmuştur:

Anselperga (veya Anselberga), Brescia'daki San Salvatore manastırının başrahibesi
Adelperga (veya Adelberga), Beneventolu II. Arechis ile evlendi
Liutperga (ayrıca Liutpirc veya Liutberga), Bavyeralı Tassilo III ile evlendi
Desiderata 770 yılında Şarlman ile evlendi ve 771 yılında reddedildi (Orta Çağ'da boşanmanın bir biçimi).
Gerperga (veya Gerberga) Şarlman'ın kardeşi I. Carloman ile evlendi
Adelchis (veya Adalgis), Konstantinopolis'teki asilzade

Mirası

Desiderio'nun mirası bugün hala İtalya'da önem taşımaktadır. Brescia'daki San Salvatore manastır kilisesi, Lombard mimarisinin hala varlığını sürdüren bir kanıtı olup Desiderio tarafından inşa edilmiştir.^[3] İtalyancada "Desiderio" ismi, İngilizcede doğrudan Desire (Özlem) anlamına gelmektedir. Ünlü İtalyan romancı ve şair Alessandro Manzoni'nin 1822'de yazdığı Adelchi trajedisinde Desiderius, iktidar hırsı uğruna krallığını ve mirasını yok eden kibirli bir adam olarak tasvir edilir. Oğlu Adelchi (Adalgis olarak da bilinir) babasının isteği ve barış arzusu arasında kalır ve açlıktan ölür. Yazar, oyunda Desiderio ve Lombardların İtalyan yarımadasını birleştirmede başarısız olmalarından duyduğu üzüntüyü dile getirir.^[4]^[b] Dante Alighieri, Paradiso VI'da (95. satır) Desiderius'tan, Kutsal Kilise'yi ısıran ve daha sonra Şarlman tarafından mağlup edilen "Lombard dişi" (veya "yılan") olarak bahseder.^[5]

Notlar

^ Also see:Sefton, David S. (1979). "Pope Hadrian I and the Fall of the Kingdom of the Lombards". The Catholic Historical Review. 65 (2). ss. 206-220. ISSN 0008-8080. JSTOR 25020552.
^ Also see: https://www.britannica.com/topic/Adelchi

Kaynakça

Özel

^ Fried 2016, ss. 94, 96.
^ Fried 2016, ss. 93–101.
^ McKitterick 2001, s. 192.
^ Lewis 2009, s. 235.
^ Alighieri 2007, s. 61.

Genel

Fried, Johannes (2016). Charlemagne (İngilizce). Cambridge and London: Harvard University Press. ISBN 978-0-67473-739-6.
McKitterick, Rosamond (2001). The Early Middle Ages: Europe, 400–1000 (İngilizce). Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19873-172-6.
Lewis, David L. (2009). God's Crucible: Islam and the Making of Europe, 570–1215 (İngilizce). New York: W.W. Norton. ISBN 978-0-39306-790-3.
Alighieri, Dante (2007) [1321]. Paradise (Paradiso) (İngilizce). Anthony Esolen tarafından çevrildi. New York: The Modern Library. ISBN 978-0-81297-726-4.

[3] Also see:Sefton, David S. (1979). "Pope Hadrian I and the Fall of the Kingdom of the Lombards". The Catholic Historical Review. 65 (2). ss. 206-220. ISSN 0008-8080. JSTOR 25020552.

[6] Also see: https://www.britannica.com/topic/Adelchi

[FOOTNOTEFried201694,_96-1] Fried 2016, ss. 94, 96.

[FOOTNOTEFried201693–101-2] Fried 2016, ss. 93–101.

[FOOTNOTEMcKitterick2001192-4] McKitterick 2001, s. 192.

[FOOTNOTELewis2009235-5] Lewis 2009, s. 235.

[FOOTNOTEAlighieri200761-7] Alighieri 2007, s. 61.

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[b]

[5]

g t d 476-1556 döneminde İtalya hükümdarları
Hanedansız	Odoacer (476–493)
Ostrogotlar Krallığı	Teoderik (493–526) Athalarik (526–534) Theodahad (534–536) Vitiges (536–540) İldibad (540–541) Eraric (541) Totila (541–552) Teya (552–553)
Lombardlar	Alboin (565–572) Cleph (572–574) Fetret Devri (574–584) Authari (584–590) Agilulf (590–616) Adaloald (616–626) Arioald (626–636) Rothari (636-652) Rodoald (652–653) I. Aripert (653–661) Godepert (661–662) Pertarito (661–662) Grimoaldo (662–671) Garibaldo (671) Pertarito (671–688) Cunipert (688–689) Alahis (689) Cunipert (689–700) Liutpert (700–702) Raginpert (701) II. Aripert (702–712) Ansprand (712) Liutprand (712–744) Hildeprand (744) Ratchis (744–749) Aistulf (749–756) Desiderio (756–774)
Karolenj hanedanı	Şarlman (774–814) Pepin (781–810) Bernard (810–818) I. Lothar (818–855) I. Ludovico (855–875) II. Karl (875–877) Carloman (877–879) III. Karl (879–887) Arnulf (896–899) Ratold (896)
Hanedansız (887–933 ünvan tarışmalı)	Unruochingler: I. Berengar (887–924) Guideschi: Guido (889–894) Lambert (891–897) Welfler: Rudolph (922–933) Bosonidler: II. Ludovico (900–905) Hugh (926–947) II. Lothair (945–950) Anscaridler: II. Berengar (950–963) Adalbert (950–963)
Kutsal Roma İmparatorluğu içinde İtalya Krallığı (962–1556)	I. Otto (962–973) II. Otto (980–983) III. Otto (996–1002) I. Arduino (1002–1014) II. Heinrich (1004–1024) II. Konrad (1026–1039) III. Heinrich (1039–1056) IV. Heinrich (1056–1105) II. Konrad (1093–1101) V. Heinrich (1106–1125) III. (veya II.) Lothar (1125–1137) III. Konrad (1138–1152) I. Friedrich (1154–1186) VI. Heinrich (1186–1197) IV. Otto (1209–1212) II. Friedrich (1212–1250) VII. Heinrich (1311–1313) IV. Ludwig (1327–1347) IV. Karl (1355–1378) Sigismund (1431–1437) III. Friedrich (1452–1493) V. Karl (1530–1556)