Paul de Kock

Charles Paul de Kock
Charles Paul de Kock
	de Kock gravürü, 1873
Doğum	21 Mayıs 1793; Passy, Paris, Fransa
Ölüm	27 Nisan 1871 (77 yaşında); Paris, Fransa
Meslek	Romancı
Milliyet	Fransız

Charles Paul de Kock (21 Mayıs 1793 Passy, Paris - 27 Nisan 1871, Paris), Fransız romancıdır.

Biyografi

Terör kurbanı Hollandalı bir bankacı olan babası Jean Conrad de Kock, 24 Mart 1794 Paris'te giyotine edildi. Evlilik öncesi soyadı Kirsberger olan annesi Anne-Marie Perret, Basel'den dul bir kadındı.^{[kaynak belirtilmeli]} Paul de Kock hayata bir bankacı katibi olarak başladı. Çoğunlukla Boulevard St. Martin'de ikamet etti.

Sahne için yazmaya çok erken başladı ve birçok opera libretto yazdı. İlk romanı L'Enfant de ma femme (1811), masrafları kendisine ait olmak üzere yayınlandı. 1820'de Georgette, ou la Nièce du tabellion ile Paris hayatını konu alan uzun ve başarılı roman serisine başladı. Restorasyon sırasında ve Louis-Philippe'in ilk günleri en üretken ve başarılı dönemiydi.

Paris'teki yaşamın özel ressamı olarak kabul edildiği Fransa'da yurtdışındakine nispeten daha az popülerdi. Dostoyevski, İnsancıklar (1846) romanında, De Kock'un bir romanını okumanın hanımlara uygun olmadığını yazdı.^[1] James Joyce'un Ulysses'i, Calypso, Sirens ve Circe bölümlerindeki adıyla ilgili imalar da dahil olmak üzere Paul De Kock'a göndermeler içerir. The Girl with the Three Pairs of Stays romanında da Circe bölümünde bahsedilir. Binbaşı Pendennis'in (İngiliz yazar William Makepeace Thackeray'ın "Pendennis" romanında), onu kesinlikle güldüren Paul de Kock dışında otuz yıldır roman türünden hiçbir şey okumadığına dair yorumu bulunmaktadır.

Grisette'in ortadan kalkması ve Henri Murger tarafından tarif edilen ucuz dağılma, pratikte Paul de Kock'u modası geçmiş hale getirdi. Ancak davranış öğrencileri için, 19. yüzyılın ilk yarısında Paris'te yaptığı alt ve orta sınıf yaşam portresinin değeri hala vardır.

Çalışmaları

Paul de Kock yaklaşık 100 cilt yazdı. Birkaç tanesi dışında çalışmalarının hepsi orta sınıf Paris yaşamının, guinguette, kabare ve muğlak maceraların hikâyeleridir. En ünlü eserleri arasında André le Savoyard (1825) ve Le Barbier de Paris (1826) sayılabilir.

Hikâyeler ilk elden gözlem ve acı mizahla doludur. 1905 New International Encyclopædia, öykülerini oldukça kaba, ancak ahlaksız değil, edebi eğitim talep etmeyen ve hassas bir zevke sahip olmayan, tatmin edici olarak tanımlıyor.^[2] Çalışmaları olağanüstü şekilde popülerdi. 1905'te, Paul de Kock'tan daha geleneksel Fransız edebiyatı tarihinde nadiren bahsedildi. Çalışmalarının tipik örnekleri:^[3]

Gustave le mauvais sujet (1821)
Frère Jacques (1822)
La laitière de Montfermeil (1827)
Mösyö Dupont (1825)
Un Tourlouron (1837)
La femme, le mari et l'amant (1829)
Le cocu (1831)
La pucelle de Belleville (1834)

Eserlerinin 56 ciltlik bir baskısı 1884'te çıktı.

Konuyla ilgili yayınlar

Paul de Kock, Mémoires (1873)
Th. Trimm, La vie de Charles Paul de Kock (Paris, 1873)

Kaynaklar

^ Poor Folk, Everyman's Library 1948 s. 63
^ Rines, George Edwin, ed. (1920). "Kock, Charles Paul de" . Encyclopedia Americana.
^ One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Gilman, D. C.; Peck, H. T.; Colby, F. M., eds. (1905). "Kock, Paul de" . New International Encyclopedia (1st ed.). New York: Dodd, Mead.

Dış bağlantılar

1867 André Gill'in Charles Paul de Kock Karikatürü 13 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Koruyucu Melek 1 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Eski klasiklerden Zizine'den (1837) kısa bir alıntı

[1] Poor Folk, Everyman's Library 1948 s. 63

[2] Rines, George Edwin, ed. (1920). "Kock, Charles Paul de" . Encyclopedia Americana.

[nie-3] One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Gilman, D. C.; Peck, H. T.; Colby, F. M., eds. (1905). "Kock, Paul de" . New International Encyclopedia (1st ed.). New York: Dodd, Mead.

[1]

[2]

[3]