İleum
| İleum | |
|---|---|
 İnce bağırsak | |
 | |
Cecum fossa | |
| Latince isim | ileum |
| Prekürsor | Jejunum |
| Sistem | İnce bağırsak |
| Arter | ileal arteries |
| Toplardamar | Ileal veins |
| Sinir | Çölyak ganglion, Vagus siniri |
| Tanımlayıcılar | |
| JSTOR | ileum |
| Microsoft Academic | 2777226302 |
| MeSH | D007082 |
| TA | 2959 |
| FMA | 7208 |
İleum, memeliler, sürüngenler, kuşlar gibi omurgalı hayvanlarda bulunan ince bağırsağın son kısmıdır. Balıklarda ince bağırsağın bölümleri belli değildir fakat posterior intestine veya distal intestine ileum için kullanılabilir.[1]
Duodenum ve jejunumu ileum takip eder ve çekumdan iloçekal valf ile ayrılır. İnsanlarda ileum uzunluğu 2–4 m ve pH genellikle 7 ile 8 arasındadır.
Superior mezenterik arterin aa.ileales ve a.ileocolica dallarından beslenir.
Yapısında emilim yüzeyi oluşturan plicae circularesler bulunur. Özelleşmiş olarak ise yapısında ince bağırsağın diğer kısımlarında bulunmayan Peyer plakları bulunur. Bu plaklar lenf nodüllerince zengindir.
Mideden salgılanan intrinsik faktör faktör etkisiyle ileumda B12 vitamini emilimi gerçekleşir. Ayrıca safra tuzları emilimi de ileumda gerçekleşir.
Fonksiyonu
[değiştir | kaynağı değiştir]Genel olarak ileumun fonksiyonu B12 vitamini, safra tuzları, jejunumda sindirilip absorbe olmamış besinlerin emilimidir. İleum duvarı her biri küçük parmaklar gibi görev yapan, yüzeyinde mikrovillus adı verilen kıvrımlardan oluşmuştur.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Guillaume, Jean (2001). Nutrition and Feeding of Fish and Crustaceans. Springer. s. 31. ISBN 9781852332419. 10 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2009.
