İdyma
Grekçe: Ἴδυμα / Ἴδυμος | |||||||
  İdyma Türkiye haritasındaki konumu. | |||||||
| Konum | Gökova, Ula, Muğla, Türkiye | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bölge | Karya | ||||||
| Koordinatlar | 37°03′34″N 28°22′02″E / 37.059443°K 28.367319°D | ||||||
| Tür | Yerleşim yeri | ||||||
| Sit ayrıntıları | |||||||
İdyma
 | |||||||
İdyma (Grekçe: Ἴδυμα) veya İdymus ya da İdymos (Ἴδυμος), antik Karya'da, stratejik olarak bir körfezin başında,[1] Idymos (Ἴδυμος) nehri yakınlarında[2] yer alan bir sahil kasabasıdır. Günümüzde Muğla'nın Ula ilçesine bağlı Gökova mahallesi yakınlarındadır.
MÖ 546'da, Harpagos komutasındaki Pers orduları bölgeyi fetheder, ancak Karya gelenekleri ve dini değişmeden kalır. MÖ 484 ile 405 yılları arasında Delos Birliği yönetimi devralır. Idyma, şehrin bilinen en eski yazılı belgesi olan MÖ 453/2 vergi listelerinde geçmektedir. Aynı raporlar, soyları Idyma'yı yöneten bir hanedan kurmuş olabilecek ve kaya mezarlarının atfedilebileceği Paktyes adında yerel bir hükümdardan bahseder. Atina tarafından Idyma'ya uygulanan phoros (haraç), 114 drahmi, 5 oboldu.[3] Idyma kendi sikkelerini basmıştır; bu sikkelerin bir yüzünde Idimion (ΙΔΥΜΙΟΝ) adı, diğer yüzünde ise bir çoban kültüne işaret eden Pan'ın başı bulunuyordu.[4]
MÖ 167'den en az MS 2. yüzyıla kadar, Idyma, günümüz Muğla'sının güneyindeki tüm bölgeyle birlikte Rodos'un anakara mülklerinin (Peræa Rhodiorum) bir parçasıydı.
Antik kentin bulunduğu yer, Anadolu Türkiye'sinde, Kozlukuyu yakınlarındadır.[1][5] Burası günümüzde de bir arkeolojik sit alanı olmaya devam etmektedir. Şehir surları 200 metre uzunluğunda ve yaklaşık elli kaya mezarı, Küçük Sakar'ın deniz seviyesinden 400 metreye kadar olan dik yamacı boyunca yer almaktadır. Akropolis, 1937'de Fransız arkeolog Louis Robert tarafından araştırılmıştır.[6]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Richard Talbert, (Ed.) (2000). Barrington Atlas of the Greek and Roman World. Princeton University Press. s. 61 ve dizin notları eşlik ediyor. ISBN 978-0-691-03169-9.
- ^ Stephanus of Byzantium, Ethnica, I326.21.
- ^ Thompson, Wesley E. (1981). "The Carian Tribute". Anatolian Studies. British Institute at Ankara: 95. doi:10.2307/3642760.
- ^ Wayne G. Sales (2007). Ancient Coin Collecting II. Krause Publications. s. 91. ISBN 978-0-89689-516-4.
- ^ Lund Üniversitesi. Digital Atlas of the Roman Empire.
- ^ Alain Bresson (1991). Recueil des inscriptions de la Pérée Rhodienne (Fransızca). University of Franche-Comté. ss. 181–182. ISBN 978-2-251-60445-9.
| Otorite kontrolü |
|
|---|
