Özel tüketim vergisi
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Temmuz 2024) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
| Maliye |
| Finans ve Vergi |
| Vergilendirme |
|---|
| Vergi Oranı |
| Ekonomi politikaları |
| Finans |
| Banka |
Özel Tüketim Vergisi (ÖTV), belirli mal veya ürünler üzerinden maktu veya oransal olarak alınan bir harcama vergisidir. İlk olarak Avrupa Birliği ile uyum çerçevesinde yapılan kanun değişiklikleriyle gündeme gelmiş ve yine aynı amaçla 2002 yılında 4760 sayılı kanun ile kabul edilmiştir. ÖTV, lüks (mücevher, kürk vb.), sağlığa zararlı (alkol, sigara vb.), çevreye zararlı (benzin vb.) mallara uygulanır.
ÖTV, KDV gibi aynı malın her el değiştirmesinde doğmaz. Malın ithal edilmesi veya üretilen malın ilk alıcısına teslimi nedeniyle ÖTV doğar. Motorlu taşıtlarda ise nihai tüketici adına ÖTV ödemek gerekir. Verginin mükellefi ithalatçılar ve ilk satıcılar olmaktadır.
Kanuna ek 4 ayrı tarifede yer alan ürünlerin vergilendirilmesi esastır. 1 sayılı tarife, akaryakıt ve yağ türevlerini vergiler, eski Akaryakıt Tüketim Vergisi yerine 2 sayılı tarife, taşıtları vergiler, eski Taşıt Alım Vergisi yerine 3 sayılı tarife, tütün ve alkol türevlerini vergiler, eski Ek KDV yerine 4 sayılı tarife, beyaz ve kahverengi eşyalar ve türevlerini vergiler, eski Lüks KDV yerine gelmiştir.
Özel Tüketim Vergisi Kanunu
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kanun No: 4760
- Kabul Tarihi: 06/06/2002
- Resmî Gazete No: 24783
- Resmî Gazete Tarihi: 12/06/2002
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Gelir İdaresi Başkanlığı 31 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Resmi Gazete 23 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.